389. - Álfafell, Topplistinn, safnadagurinn og fleira

Þegar ég vann í Álfafelli hjá Gunnari Björnssyni vann þar með mér lettneskur barón sem ég man ekki hvað hét. Hann talaði alveg sæmilega íslensku og vildi sem minnst gera úr þessum barónstitli sínum. Sagði að hann væri bara af einhverjum barónsættum og í samanburði við slíkar ættir væru allir Íslendingar af aðalsættum. 

Hans Gústafsson vann líka þarna og sömuleiðis konan hans Eyva mín. Ég man ekki heldur hvað hún hét. Eyva mín var Eyjólfur sonur Svanborgar gömlu og konan hans var af þýskum ættum og hafði komið hingað í stríðslok til að vinna.

Á Vegamótum kynntist ég annarri þýskri eftirstríðsárakonu, Maríu í Hrísdal. Hún var mjög eftirminnileg og talaði betri og vandaðri íslensku en flestir þeir Íslendingar sem ég hef kynnst. Það er eftirtektarvert hversu margt vel menntað og hæfileikaríkt fólk settist að hér eftir stríðið. Kannski sýnir það okkur bara hvílíkt brjálæði stríð eru.

Topplistinn er gott framtak hjá frænda mínum Gunnari Helga Eysteinssyni og ég get óhræddur hvatt menn til að kíkja þangað. Auðvitað eiga menn síðan að nota tækifærið og skrá sig. Ef einhver á í vandræðum með skráninguna er Gunnar Helgi meira en tilbúinn til að hjálpa og ég get fullyrt að sú hjálp er við allra hæfi. Ég hef áður skrifað um Topplistann en vegna þess að Gunnar Helgi tekur ekkert fyrir að auglýsa menn upp þar er ekki ofverkið mitt að minnast öðru hvoru á hann. Þessi listi er alls ekki bara fyrir bloggsíður heldur hvers konar vefsíður og þar getur handverksfólk og hver sem er auðlýst sig og framleiðslu sína. Skoðið bara og sannfærist. Skráðar síður eru núna um hundrað.

Svo er að sjá sem ég sé á lista hjá allnokkrum bloggurum yfir kollega sem rétt sé að kíkja í heimsókn til öðru hvoru. Stundum láta þessir bloggarar ekkert á sér kræla lengi en halda þó vonandi lestrinum áfram. Blogglesarar eru þó samkvæmt könnunum snöggtum fleiri en bloggskrifarar.

Safnadagurinn var um helgina. Mig minnir að það hafi verið í safninu að Skógum í fyrra sem ég hitti Benedikt Henry frænda minn og ísbjarna-færara. Safnið á Skógum er orðið með allra fjöbreyttustu og stærstu söfnum landsins og þar er margt að sjá. Þórður Tómasson er þar oft og tekur menn gjarnan tali.

Auglýsingaáherslur í fjölmiðlum hér á landi eru oft ansi skrýtnar. Undanfarið hafa klósetthreinsiauglýsingar tröllriðið öllu. Milljónir slíkra brúsa hljóta að seljast hér í hverjum mánuði. Mér er þó ekki ljóst hverjir nota þetta svona óskaplega mikið. Fyrir nokkru voru dömubindaauglýsingar svo áleitnar að aðrar auglýsingar komust varla að. Ég man líka vel eftir því að fyrir alllöngu voru jafnan fjölmargar rakvéla eða rakblaðaaulýsingar á hverji kvöldi í sjónvarpinu misserum saman.

Í síðari hluta júnímánaðar fór ég í gönguferð niður í miðbæ Reykjavíkur. Ég var með myndavélina í eftirdragi og tók nokkrar myndir. Hér er sýnishorn af þeim.

Athugasemdir

[Jón Valur Jensson, 15.7.2008 kl. 02:09]

Lettneski baróninn var elskulegur karl, ætli hann sé enn ofar foldu? Ég hitti hann tvisvar niðri í bæ fyrir mörgum árum, en vinur minn þekkti betur til hans. Hann hafði búið í kastala ættarinnar með foreldrum sínum, en þau urðu að hrekjast þaðan til Þýzkalands, skilja eftir allt sitt, voru með einungis fáeina smágripi ættarinnar, sem voru svo hirtir af þeim af bandamönnum. Ég á kannski nafnið hans hripað niður einhvers staðar – mig minnir hann geti hafa heitið Ulrich að fornafni, og íslenzkt eftirnafn notaði hann, minnir mig.

[Ragnar Torfi Geirsson 15.7.2008 kl. 09:10]

Sæll Sæmundur.

Kvittun fyrir lesturinn.  Ég er orðinn fastagestur að þessu bloggi og hef alltaf gaman af, bæði texta og myndum. 

Takk fyrir skemmtilega pistla.

RaTo