3131 - Facebook og Ukraina

Auðvitað veit ég ekki, frekar en aðrir, hvað Pútín og þeir sem styðja hann sem ákafast, hugsa. En ég held að hann geri sér alveg grein fyrir því að hernaður hans í Ukrainu er ákaflega óvinsæll um heim allan. Rússland er annars flokks stórveldi sem nú er í fjörbrotunum. Það er einkum þessvegna sem Pútín og Rússland eru hættuleg. Þau stórveldi sem munu bítast af sem mestum krafti í því kalda stríði sem nú er að hefjast eru að sjálfsögðu Bandaríkin og Kína.

Kína stendur Bandaríkjunum að líkindum svolítið að baki hernaðarlega ennþá. En það mun ekki standa lengi. Kína mun líklega halda fremur með Rússum en Ukrainumönnum í yfirstandandi stríði og tengjast Rússum í vaxandi mæli viðskiptalega og ef ESB (sem á margan hátt er einnig annars flokks stórveldi) mun halla sér að USA, eins og flest bendir til, eru komin tvö super-stórveldi sem munu kljást á mörgum sviðum í því kalda stríði sem væntanlegt er.

Það eru þá helst Japan og Suður-Kórea, ásamt Taiwan og Austurlöndum nær, sem einkum má gera ráð fyrir að bitist verði um á síðari hluta þessarar aldar. Það er að segja ef mannkynið verður ekki búið að tortíma sjálfu sér í heildsölu áður.

Undanfarið hef ég gagnrýnt fésbókina mjög og farið að langmestu leyti í frí frá henni. Þetta hef ég gert þó ég geri mér fulla grein fyrir vinsældum hennar og að margir af notendum hennar geri sér alveg grein fyrir áróðri hennar og takmörkunum. Þó Moggabloggið og Morgunblaðið sé mjög langt frá því að vera gallalaust og að Páll Vilhjálmsson sé eins og hann er (ég fékk mjög margar heimsóknir þegar ég skrifaði um hann um daginn) dettur mér ekki í hug að gerast áskrifandi að blaðinu sjálfu. Læt mér mbl.is nægja, en viðurkenni samt með sjálfum mér að Morgunblaðið er langbesta fréttablaðið á landinu. Vísir og DV eru einfaldlega ekki marktæk og Fréttablaðið er ósköp takmarkað þrátt fyrir að það sé ókeypis.

Internetið í heild er svipuðu marki brennt og fésbókin. Það þarf stórlega að vara sig á því og unglingum getur það beinlínis verið hættulegt. Stríðið um sálir mannanna fer einkum fram á Netinu.

Ég nenni bókstaflega ekki að blogga daglega og er alveg sama (að mestu leyti) þó fáir lesi þetta blogg. Þó er það frekar lesið ef það er stutt.

Einhver mynd.

3130 - Páll Vilhjálmsson

Það ánægjulegasta við stríðið í Úkrainu (ef hægt er að tala um ánægju í því sambandi) er hve mikil samstaða er um fordæmingu á því. Augljóst er líka að fyrri stjórnmálaværingar eru lagðar til hliðar í bili af flestun a.m.k., þegar minnst er á þessi mál. Þó er um einstaka hjáróma raddir að ræða.

Af því að ég hef hingað til hneigst til gagnrýni á Facebook (sem ég kalla næstum alltaf fésbók) og haldið áfram að blogga á Moggablogginu þó það sé undarlega samsett, og hafi einu sinni verið afar vinsælt ætla ég að halda mig þar.

Mér finnst það blasa við að langvinsælasti bloggarinn þar, sem eins og flestir vita heitir Páll Vilhjálmsson, sé sannur öfgahægrimaður. Hann skrifar einkum um pólitík. Ekki veit ég hvort þeir sem lesa hans innlegg séu yfirleitt sammála honum. Svo kann þó að vera. Hann hefur að undanförnu aðallega beitt sér gegn þeim sem skrifað hafa og flutt fréttir um Samherja á Akureyri. Þar hefur hann hvað eftir annað látið í veðri vaka að hann viti miklu meira um það mál alltsaman en nokkur lögreglumaður eða fréttamaður. Helst er að sjá að hann hafi mikla trú á hverskonar samsæriskenningum. Þegar hann hefur getað litið uppúr skrifum sínum um fyrrnefnt útgerðarfyrirtæki hefur hann skrifað um Úkrainumálið á heldur ókræsilegan hátt.

Eiginlega er það að æra óstöðugan að tilfæra hér einhver séstök ummæli sem hann hefur sett á bloggið sitt um Úkrainu og Rússland ásamt undarlegum skrifum um NATO og ESB. Hentugast er bara að fara þangað og fá beint í æð helstu samsæriskenningarnar sem haldið er fram um þessar mundir.  

Auðvitað hefði ég getað sett þetta sem athugasemd á bloggið hans, því þrátt fyrir allt virðist hann ekki gera eins og sumir af svipuðu sauðahúsi gera oft, en það er að eyða óvinsamlegum athugasemdum. Það hefði kannski komið fyrir fleiri augu þar. Þetta er full-langt sem athugasemd, þó það sé ekki langt sem blogg.

Einhver mynd.

3129 - Úkraina 3

Nú eru Gyðingarnir orðnir að Nasistum. En það skiptir engu máli hvernig Pútín lætur, hann er arftaki Hitlers í nútímanum og lýgur a.m.k. jafnmikið og hann, ef ekki meira. Hann verður alveg áreiðanlega kærður fyrir stríðsglæpastólnum og líklega dæmdur þar. Nú er það allt í einu orðið utanríkisráðherra Breta að kenna að hann hafi hótað að nota kjarnorkuvopn, ef ekki er í einu og öllu farið eftir hans kröfum. Rússar hljóta að losa sig við þetta skemmda epli fyrr en seinna.

Fimmtudagsmorgunn.
Nú er það staðfest að Alþjóðlegi glæpadómstóllinn mun rannsaka Úkrainu-málið og sennilega ákæra allmarga vegna stríðsglæpa. Þrjátíu og níu þjóðir hafa skorað á dómstólinn að hefja nú þegar rannsókn á þessu máli. Sú er trú þeirra sem það hafa gert að það séu einkum Rússar sem þessa glæpi hafa framið. Dómstóllinn mun þó rannsaka þessi mál frá öllum hliðum og án fyrirfram myndaðra skoðana.

Hugsanlega munu Rússar ekki leggja undir sig Úkrainu alla en stjórn á landinu munu þeir eflaust ætla sér að ná og haldið verður til streitu stofnun sjálfstjórnarlýðveldanna svokölluðu í austanverðri Úkrainu. Friðarumleitanir munu varla bera árangur fyrr en Rússar hafa náð völdum í fleiri eða flestum af stærstu borgum landsins.

Einhver mynd.

3128 - Úkraina 2

Bloggaði smávegis um Úkrainumálið í gær og það hefur fengið svolítinn lestur (nærri 300, síðast þegar ég vissi.) Kannski ég haldi eitthvað áfram að skrifa um það mál.

Margt má eflaust segja um það altsaman. Sumir spekúlera í hvað Pútín og Rússum almennt gangi til og aðrir dást mjög að Úkraníumönnum fyrir baráttu sína við ofureflið. Enginn vafi er á að þetta stríð mun hafa mikil áhrif. Ekki óttast ég svo mikið allsherjar kjarnorkustríð, þó Pútín hafi nánast beinlínis hótað því, en búast má við miklu meiri og almennari fordæmingu á Rússum en átti sér stað þegar Krímskaginn var innlimaður.

Af einhverjum ástæðum held ég að óttinn við allsherjar kjarnorkustríð hafi verið almennari árið 1962 þegar stefndi í það að Rússar, eða réttara sagt Sovétríkin,, kæmu sér upp eldflaugum á Kúbu og sá ótti hafi ráðið því að NATO ríkin hafi ekki viljað taka beinan þátt í átökunum núna. En þá var kalda stríðið í algleymingi og hörmungar heimsstyrjaldarinnar í fersku minni flestra.

Hefðu Rússar látið sér nægja að innlima Donbass héruðin í austri, hefðu eftirköstin orðið miklu minni á alþjóðavísu, hygg ég.

Ekki er hægt annað en búast við sigri Rússa í yfirstandandi stríði, en alþjóðleg fordæming á því er mikil.

Einhver mynd.