Bloggið mitt

7.7.2008 | 00:10

381. - Um Gunnar Helga og ýmislegt annað

Gunnar Helgi Eysteinsson er engum líkur. Hann bjó til hausmynd á bloggið mitt án þess að ég bæði hann um það. Topplistann hans ættu menn endilega að athuga. Ég var líka búinn að fikta í stjórnkerfinu og rugla blogginu mínu án þess að vita hvernig ætti að laga það aftur. Hann gerði við það eins og ekkert væri.

Það er þreytandi að þykjast alltaf vera rosagáfaður, en vera samt frekar vitlaus. Þetta er samt enginn vandi. Maður passar sig bara á að skrifa helst ekki um annað en það sem maður hefur sæmilegt vit á, þá koma gloppurnar síður í ljós. Þó maður hætti sér stundum í að skrifa um eitthvað sem maður hefur takmarkað vit á er hægur vandi að skrifa fram hjá gáfnaskortinum. Ef allt um þrýtur er hægt að reyna að vera fyndinn og svo sakar auðvitað ekki að vera sæmilega laginn við að skrifa og hafa gaman af því.

Í Fréttablaðinu var um daginn sagt frá tilraunum í Vestmannaeyjum með að bera fiskúrgang á tún. Sagt var að grasspretta yrði góð af því. Það er ekki nýjung að nota slor á þennan hátt. Í mínu ungdæmi var talið nokkuð gott að nota slor sem áburð en aldrei hefur lyktin þótt góð. Ég man að pabbi fékk einhvern tíma slor til að bera á kartöflugarðinn heima en mörgum þótti það ógeð hið mesta.

Ég man vel eftir því að á sínum tíma í Hveragerði leit maður mikið upp til stráka eins og Nonna á Sunnuhvoli, Hannesar Sigurgeirs, Sverris á Ljósalandi, Óla Unnsteins og fleiri.

Pabbi Nonna hét Eggert og var kallaður Kalli. Hann vann hjá hreppnum og var verkstjóri þar. Einhverju sinni var hann ásamt fleirum við einhverjar framkvæmdir. Einhver í flokknum (kannski Unnar bróðir Gunnars Benediktssonar) þurfti að sjá til Kalla og bað okkur nokkra krakka sem þarna vorum að þvælast fyrir að færa okkur. Þá sagði ég: "Farið frá svo hann sjái ekkert!" Allir vissu náttúrulega að Kalli hét Eggert. Þetta þótti bráðfyndið en ég man fyrst og fremst eftir þessu vegna þess hve mér sjálfum þótti þessi brandari ómerkilegur og var hissa á að nokkur skyldi hlæja að þessari vitleysu.

Nonni og Hannes voru miklir töffarar. Sverrir á Ljósalandi var meðal bestu sundmanna landsins og Óli Unnsteins hafði gríðarlegan áhuga á frjálsum íþróttum. Smalli (Reynir Helgason) rakaði á sér lappirnar til að líkjast honum sem mest og það var gaman að fylgjast með Óla þegar hann var að æfa sig. Sem var mjög oft. Hann náði nokkuð langt í ýmsum greinum og ennþá lengra seinna sem þjálfari en dó langt um aldur fram.

Þetta er gamla brúin á Tungufljóti. Það tíðkaðist í eina tíð að hafa beygjur við brýr svo síður væri farið hratt yfir þær.