1556 - Um rafbækur

Gamla myndin.
Byggingareftirlitið mætt á staðinn!! Kristín Þóra Harðardóttir og Bjarni Sæmundsson.

Menn geta verið doktorar í ýmsu. Held samt að t.d. doktor Gunni sé ekki doktor í neinu. Bloggar samt alveg prýðilega. Minnir að Katrín menntamálaráðherra hafi skrifað lokaritgerð á einhverju bókmenntaprófi um Arnald Indriðason. Kannski er hún að vinna að doktorsritgerð um hann núna. Ath. svona verða sögurnar til. Getsakir um eitthvað verða undir eins að staðreyndum. Man vel eftir pabba Arnaldar eins og eflaust margir aðrir. Mundi frekar vilja lesa ævisögu Indriða G. Þorsteinssonar en sonar hans Arnaldar.

Er nokkuð hugsi yfir athugasemd Hörpu Hreinsdóttur við bloggið mitt frá í gær. Því fer fjarri að mér sé eitthvað illa við Óla Gneista Sóleyjarson. Sé samt þegar ég fer á vefinn hans: http://rafbokavefur.is/ að þar stendur söluvefur innan sviga. Man samt ekki betur en ég hafi tekið fram við hann að ekki mætti (eða ætti að) selja bækur sem byggðar væru á texta frá Netútgáfunni og sé ekkert sem bendir til að svo sé. Kannski eru einhverjar bækur til sölu á rafbókavefnum en ég kannast ekki við að texti þeirra sé frá Netútgáfunni kominn.

Á ekki rafbókalesara og hef ekki hingaðtil átt í neinum erfiðleikum með að útvega mér það sem mig hefur langað til að lesa án sérstakra útgjalda. Geri ekki ráð fyrir að það eigi eftir að breytast á næstunni. Þ.e.a.s. þetta með útgjöldin. Rafbókalesarinn gæti komið í hús fljótlega.

Minnir að ég hafi lesið einhvers staðar fyrir nokkru að rithöfundar hafi gert samning við útgefendur um að fá aðeins 23% af verði rafbóka í sinn hlut vegna þess að svo dýrt væri að koma í veg fyrir að þær væru afritaðar í óleyfi. Úgefendum dettur semsagt ennþá í hug að hægt sé að koma í veg fyrir það. Aðalatriði hverrar bókar er efni hennar. Ekki útgáfa, prentun, markaðssetning, afritunarvarnir eða hvað annað sem útgefendum dettur í huga að telja mönnum trú um. Auðvitað skiptir allt svona verulegu máli en er ekki aðalatriðið.

Þegar texta er sleppt út í netheima lýkur yfirráðum höfundar yfir honum. Auðvitað eru til undantekningar frá þessu og dómarar hvers konar og lögfræðingar munu í vaxandi mæli hafa atvinnu af málum sem tengjast höfundarrétti og málfrelsi. Ekki er sjáanlegt að hægt sé til lengdar að láta eins og internetið sé ekki til. Ekki er hægt að taka aftur töluð orð eða tapaðan meydóm segir máltækið.

Í gömlu bloggi fann ég þessa gullvægu setningu: „Það þýðir ekkert að efna og efna en lofa svo aldrei neinu!!“ Þessi setning er ekki frá mér komin en ég man samt ekki hvaðan. Líklega hefur einhver ruglast á orðum. Afbakaðir talshættir geta verið óbærilega fyndir. 

Þetta skilti er í Kópavogi. Ekki er ég samt viss um að allir Íslendingar skilji þetta. Chopper tel ég að geti bæði þýtt þyrla og endursmíðað (eða endurbætt) mótorhjól.

Athugasemdir

[Hjalti Rúnar Ómarsson, 8.12.2011 kl. 00:09]

Sé samt þegar ég fer á vefinn hans: http://rafbokavefur.is/ að þar stendur söluvefur innan sviga. 

Sæll. Það stendur söluvefur innan við sviga í nafninu á færslu þar sem verið er að vísa á emma.is. Textinn undir færslunni "Nýr rafbókarvefur (söluvefur)" er:

Fyrir þá sem eru spenntir fyrir því að kaupa og selja rafbækur er rétt að benda á nýjan vef sem heitir Emma. 

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 8.12.2011 kl. 01:36]

Mér finnst þetta flott framtak hjá þeim sem standa að rafbókavefnum. Og þó ég eigi ekki heldur sérhannaðan rafbókalesara eins og Kindle þá er til forrit sem heitir Adobe Digital Editions sem les epub rafbækur. Þetta forrit er frítt og hægt að nálgast hjá adobe.com

Kosturinn við þetta nýja form er sá að skrárnar eru mun minni en áður þekktist og textinn miklu læsilegri, líka á venjulegum tölvuskjám.

[Harpa Hreinsdóttir 8.12.2011 kl. 01:54]

Þetta er alveg rétt hjá Hjalta, það er ekki Óli sem ætlar að selja heldur stefnir á Open Source útgáfu (gott ef þetta er ekki liður í meistaraprófsverkefninu hans). Hann er hins vegar að auglýsa söluvefinn, Emmu, þarna efst á sínum vef (sem er í góðu lagi). Ég gerði athugasemdina við fyrri færsluna þína af því mér fannst skrítið að þú vildir tengja Netútgáfuna við Óla Gneista Sóleyjarson. Eða þig, sem frumkvöðul og aðalmann í Netútgáfunni.

[Sæmundur Bjarnason, 8.12.2011 kl. 02:45]

Já en Harpa mín, hvað er athugavert við Óla Gneista Sóleyjarson? Hefur hann gert þér eitthvað? Hann er ekki sá fyrsti sem ég hef tengt Netútgáfuna við, eins og þú kallar það. T.d. fengu einhverjir á vegum Wikipediu leyfi hjá mér til að nota textana þar og fleiri hafa þeir verið. Er það kannski útaf því að Óli hefur skrifað eitthvað á vegum Vantrúar? Hjalti Rúnar hefur gert það líka, held ég.

[Óli Gneisti 8.12.2011 kl. 09:29]

Ég var reyndar harðorður við Hörpu í daginn en það var vegna þess að málið tengdist syni mínum og þá verð ég frekar (vægt til orða tekið) tilfinningasamur.

En ég vona að fólk ætli ekki að taka Rafbókavefnum illa af því að ég kem þær nærri enda á hann ekki að vera neitt egóverkefni mitt. Um leið og ég hef lokið meistaraverkefninu sem tengist honum þá vona ég að fleiri muni hjálpa með vefinn og hann verði samvinnuverkefni svipað og wiki.

Ég myndi annars hvetja Hörpu til þess að íhuga að taka til dæmis einhverja Íslendingasöguna, búa til inngang, athugasemdir í lok kafla og þess háttar (og fá einhvern til þess að búa til fallegri kápu). Þá væri komin rafbók sem hún gæti annað hvort dreift ókeypis (á Rafbókavefnum ef hún hefur einhvern áhuga á því) eða jafnvel selt í gegnum söluvefinn Emmu sem ég vísaði á (og þá myndi ég líta svo á að hún væri að selja sínar viðbætur við söguna en ekki gamla textann).

[Harpa Hreinsdóttir 8.12.2011 kl. 11:13]

Nei, Óli Gneisti hefur ekki "gert mér eitthvað". Ég hef bara andúð á fólki sem skellir því framan í mig á umræðuþræði á FB að ég sé illa innrætt. Tilefnið var að ég stakk upp á að foreldrafélög sæju um heimsóknir í kirkjur á aðventunni en ekki skólar.  Þetta var algerlega tilefnislaust og ég hafði hvorki vitneskju né áhuga á hvort Óli Gneisti ætti einhverja krakka eða ekki. En af því ég veit sjálf að ég er ekki illa innrætt læt ég mér þetta í léttu rúmi liggja, myndi hins vegar aldrei tengja nafn mitt eða verk svona manni (og byggi þá á fleiru sem ég hef lesið eftir hann).

Ég sel ekki mitt efni. Það liggur ókeypis frammi á http://fva.is/harpa og er mikið notað. Talsverður hluti þess er gagnvirkt kennsluefni og ástæðulaust að koma því á annað form.

[Óli Gneisti 8.12.2011 kl. 11:42]

Já, það var ómaklegt af mér. Réttari hefði verið að segja að þú hafir ekki sett þig í spor foreldra sem myndu lenda í þeirri stöðu að ákveða að taka barnið sitt úr hópnum, gefa eftir prinsipp sín eða að fara að setja sig upp á móti öðrum foreldrum í leikskóla um hvað sé eðlilegt að foreldrafélög geri. Það er alveg gríðarlega erfið staða.

En endilega skoðaðu að setja efnið á rafbókaform (eða láta einhvern gera það) því það er ekki langt í að þetta verður mjög kraftmikill miðill.

[Sæmundur Bjarnason, 8.12.2011 kl. 11:43]

Ég held að við ættum að fara varlega við að dæma fólk eftir því sem það segir, í töluðu máli eða skrifuðu, á netinu eða annarsstaðar. Oft meinar það ekki akkúrat það sem okkur sýnist og svo geta ummæli verið vanhugsuð.

[Óli Gneisti 8.12.2011 kl. 11:48]

Já, það er alveg rétt hjá þér Sæmundur og ég sá dáltið innilega eftir þessu. Eiginlega ástæðan fyrir því að ég reyni að forðast að taka þátt í heitum umræðum á Facebook því maður þarf ekki einu sinni að ýta á "Senda" hnapp heldur bara ýta á enter. Og að sjálfsögðu missti ég með þessu af því tækifæri að útskýra fyrir Hörpu hvers vegna málið skipti mig svo miklu máli.

[Harpa Hreinsdóttir 8.12.2011 kl. 21:01]

Aftur að spurningu um efnið mitt og rafbókaform: Mér er ljóst að rafbækur munu sækja mjög í sig veðrið á allra næstu árum, gott ef ekki mánuðum. En mér er jafnljóst að framhaldsskólanemendur, sem eru alla jafna með græjudellu dauðans, nota líklega snjallsímana sína og Netið frekar en Kindle, mögulega reyna þeir að öngla sér saman í Ipad. Þá skiptir þetta engu máli, sé notaður hreinn HTML-kóði og örfá einföld JAVA eða javascript-fiff birtist kennsluefnið mitt prýðilega. (Ég var einmitt að horfa á sýnishorn af þessu núna um daginn.) Markaðurinn fyrir rafbækur er miklu fremur háskólanemar og sá hluti almennings sem les bækur heldur en framhaldsskólanemar.

[Óli Gneisti 8.12.2011 kl. 23:06]

Mig langar reyndar til þess að ýta framhaldsskólanemum í átt að rafbókum í von um að það hvetji þá til þess að lesa almennt meira. Það er kannski tálsýn.

[Harpa Hreinsdóttir 9.12.2011 kl. 13:15]

Þetta er góð hugsjón, Óli Gneisti, en ég held (og byggi þar einungis á reynslu) að hún verði tálsýn um ókomin ár. Ég held nefnilega að þeir sem muni lesa rafbækur séu þeir sömu og lesa nú þegar bækur sér til yndis og ánægjuauka. Án þess ég vilji setja alla framhaldsskólanemendur undir einn hatt er það mín reynsla að meirihluta þeirra les einungis skólabækur/ bækur sem eru á leslista áfanga og lesi að öðru leyti alveg helling á Netinu. (Það er algengur misskilningur að nemendur "lesi ekki", þeir lesa helling en kannski minnst bækur.) Sjálf myndi ég gjarna vilja að nemendur læsu bækur sér til skemmtunar en skoðun mín skiptir litlu - ég er að reyna að horfa raunsætt yfir sviðið eins og það er.