1550 - Líkamstjáning o.fl.

Gamla myndin.
Hér stendur greinilega mikið til. Man þó ekki hvað. Myndin er örugglega tekin á Snæfellsnesi. Þekkja má á myndinni Ása á Borg, (sá hávaxni á miðri mynd) hægra megin við hann er svo Kjartan á Hofsstöðum og Sigurþór í Lynghaga. Líklega svo Magndís Alexandersdóttir við hliðina á honum.

Á blogginu er talað um líkamstjáningu Jóhönnu Sigurðardóttur. Já, það er alveg rétt að hún hefur breyst. Ekki er samt sennilegt að Jóhanna sjálf hafi breyst mikið. Hún er bara orðin dálítið gömul og þreytt. Ekki er heldur líklegt að líkamstjáning segi allt sem segja þarf. Trúlega er Steingrímur sterki maðurinn í þessari ríkisstjórn. Ræður samt illa við eigin þingflokk og alls ekki er líklegt að stjórnin sitji út allt kjörtímabilið. Man vel eftir líkamstjáningu Steingríms Jóhanns fyrst eftir að hann varð ráðherra. Búralegri mann hef ég varla séð.

En líkamstjáningu mátti líka sjá á fleirum. Man t.d. vel eftir tilhugalífi Geirs Haarde og Sollu sem hér er mynd af. Eiginlega sést sú tjáning ágætlega á þessari mynd. Þau voru svo upptekin hvort af öðru að allt fór í handaskolum og þar að auki þorði Geir ekki annað en að sitja og standa eins og sterki maðurinn í Svörtuloftum sagði honum. Jón Bjarnason var líka gríðarlega ánægður með að vera orðinn ráðherra á sínum tíma og sást það vel á líkamstjáningu hans.

En sem betur fer er lífið ekki tóm pólitík. Feminisminn og klámvæðingin vekur líka áhuga hjá mörgum. Ef feminismi er einkum það að halda börnum og unglingum sem mest frá bandarískri poppmenningu og eiturlyfjum þá finnst mér það jákvætt. Man vel eftir Elvis Presley og mjaðmaskakstri hans á sínum tíma. Eru ekki unglingar hvers tíma alltaf mest fylgjandi því sem þeir fullorðnu eru mest á móti? Man líka ágætlega eftir bítlahárinu sem kostaði tár og átök í mörgum fjölskyldum.

„Yes, but can she type?“ stóð undir mynd af Goldu Meir á plakati sem ég sá endur fyrir löngu. Karlmenn hafa löngum reynt að ráða yfir kvenfólki og gera enn. Munur kynjanna á andlega sviðinu er samt að líkindum enginn. Í krafti vöðvamassa og venju hafa karlmenn þó löngum reynt að stjórna öllu. Kvenréttindi fara samt vaxandi víðast hvar í heiminum. Karlmenn hafa tilhneygingu til að álíta þá þróun ganga hratt fyrir sig en konur ekki.

Lokaorð Teits Atlasonar í yfirlýsingu sinni um Kögunarmálið eru athyglisverð:

„Eins og Guðmundur Andri Thorsson segir í grein sinni „Kúgun og Kögun" frá 15. ágúst sl. mun Gunnlaugur „ekki endurheimta æru sína úr klóm Teits Atlasonar. Hún er ekki þar". En hann gæti látið staðar numið. Sjálfs sín vegna.“

Mikið notað skilti.

Athugasemdir

[Ólafur Sveinsson 2.12.2011 kl. 13:58]

þeir eru enn að rífast í gærdeginum Sæmundur minn.

[Sæmundur Bjarnason, 2.12.2011 kl. 14:38]

Já, ég sé það. Fylgist svona með því, en er að mestu hættur að lesa ósköpin.