3150 - ukrainustríðið

Þetta verður sennilega októberinnleggið mitt. Ekki er það sérlega merkilegt. Þó ég bloggaði tvo daga í röð í september boðaði það enga breytingu á þessu bloggleysi mínu. Kannski hressist ég einhverntíma að þessu leyti.

Ég ætlaði víst að skrifa um stríðið í Ukraínu. Alveg er ég hissa á því hvað samstaðan með Ukraínu hefur haldið lengi bæði í Evrópu og víðar. Innlimun héraðana í Ukraínu var fordæmd á vettvangi Sameinuðu Þjóðanna með 143 atkvæðum gegn 4. Að vísu sátu ein 35 ríki hjá og þar á meðal voru bæði Kína og Indland, sem hingað til hafa verið talin möguleg stuðningsríki Rússa – eða réttara sagt Pútíns. Kalla má þetta stríð einkastríð hans, enda hefur hann með öllum sínum lygum og sögufölsunum, komið sér allsstaðar útúr húsi.

Ekki veit ég frekar en aðrir hvenær eða hvernig þessum ósköpum lýkur, en öruggt er að Rússar, einkum Pútín og hirð hans, mun lengi þurfa að búa við hatur Evrópuþjóða í sinn garð vegna þessa og öruggt er að stórveldisdraumar þeirra hafa beðið mikinn hnekki.

Einhver mynd.

3149 - Heimur versnandi/batnandi fer

Enn hef ég mikinn áhuga á heimsmálum.

Vissulega er Biden bandaríkjaforseti ekki verulega atkvæðamikill. Hann tekur þó þær pólitísku ákvarðanir sem þarf að taka. Trump var afsprengi þeirrar peningalegu óreiðu sem margir óska sér.

Að fjölyrða um eðlufólkið eins og gert var á RUV um daginn er og var ósmekklegt. Þvílíka vitleysu er best að þegja um. Beta er dauð og hún var sko engin eðla. Bretar mega hafa sína hentisemi eins og þeim sýnist, en við erum engir aftaníossar þeirra.

Einhver mynd.

3148 - Áttatíu ár

Nú er maður orðinn áttræður og kominn tími til að skrifa septemberinnleggið. Kannski skrifa ég meira seinna. Svo er ekki útilokað að ég fari að skrifa á Fésbókina, eins og aðrir. Stór hluti af því sem þar er sagt finnst mér samt vera óttalegt skvaldur. Eiginlega hef ég ekkert að skrifa um nema sjálfan mig. Kannski er það alveg nóg. A.m.k. voru afmæliskveðjurnar svo margar að allmargir virðast muna eftir mér.

Við fórum á Galito í gærkvöldi. Fimm saman. Minn betri helmingur bauð mér. Og á eftir fórum við til Hafdísar og Jóa til að púsla og háma í okkur ís og allskonar sælgæti. Þó ég yrði áttræður í gær var það ekkert á móti því að í fyrradag varð Helena 10 ára, sem er ólíkt merkilega frá afmælislegu sjónarmiði séð. Tinna fór í gær í fermingarfræðslu og verður þar í nokkra daga.

Hef ekki frá mörgu að segja fram yfir þetta. Líka er betra að hafa blogg innleggin í styttra lagi. Þá verða þau frekar lesin.

Einhver mynd.

3147 - Blogg

Einu sinni bloggaði ég daglega. Ekki veit ég hvernig ég fór að því. Staðreynd er engu að síður að það gerði ég. Þó ég hafi bloggað áður í dag er ekki þar með sagt að ég hafi eitthvað að segja núna.

Hörður er dáinn og fimmtudaginn 11. ágúst næstkomandi mun ég væntanlega fara til Hveragerðis. Einhverntíma mun röðin sjálfsagt koma að mér, en hugsum sem minnst um það.

Ég gæti náttúrulega vísað í gömul blogg eins og sumir gera. Það væri samt hálfgert svindl. Einhver af þessum rúmlega þrjúþúsund bloggum mínum hljóta þó að vera sæmileg.

Nú orðið hugsa ég mest um að hafa bloggin sem styst. Áður reyndi maður að hafa bloggin löng og ítarleg. Lesefni allt er orðið svo mikið á netinu, að engum er ætlandi að lesa það allt. Ekki einu sinni það athyglisverðasta.

Það er þar sem svokallaðir „social media“ koma inn. Allt skal vera sem allra styst. Attention spanið er orðið svo stutt hjá flestum að langlokur henta ekki. Sumir (margir) reyna eftir megi að segja sem mest í sem fæstum orðum. Orðin eru oft fá, en um innleggin að öðru leyti er best að lesendur segi sem mest. Sjálfsagt er að nota slettur mikið. A.m.k ef maður er sæmilega sannfærður um að skiljast. Auðvitað skrifar hver og einn fyrir sinn lesendahóp, sem getur verið stór eða lítill eftir atvikum.

Nú get ég sem best sagt Amen eftir efninu, eins og séra Sigvaldi forðum.

Einhver mynd.

3146 - Úrelt hegðun

Sé að ég hef sett sömu myndina á tvö síðustu blogg. Ég sæki alltaf þessar myndir á Moggabloggið og hef tekið þær allar sjálfur, svo ég þarf ekkert að hugsa um höfundarrétt. Talan sem er á undan fyrirsögn allra minna blogga er hlaupandi raðtala þeirra blogga sem ég hef sett á Moggabloggið. Komið hefur fyrir að ég ruglist í því en venjulega er það með því fyrsta sem ég geri þegar ég undirbý næsta blogg. Myndirnar rugla mig frekar því þær sæki ég á Moggabloggið um leið og ég set upp nýtt blogg og endurbirti þær þar. Bloggin sjálf skrifa ég í word og afrita þau svo með ctrl-c og ctrl-v.

Þetta er nú um það. Ég veit ekki hvað ég ætti að blogga um næst. Kettlingurinn sem ég sagði frá um daginn er hér ennþá, en hverfur sennilega á braut í þessari viku. Ekki er víst að ég bloggi meira fyrr en seinni partinn í Ágúst.

Margir eru óstjórnlega gáfaðir þegar rætt er um stríðið í Ukrainu og afleiðingar þess, en ég ætla ekki að hætta mér í þann söng. Auðvitað eru margir sem þekkja betur til í því efni en ég. Ekki er samt víst að þeir sem mest skrifa um þau mál séu þeir sem mest vit hafa á þeim.

Þetta er ágústinnleggið mitt ef ekki reynist verða breyting á blogghegðun minni. Vissulega eru blogg úrelt, en það er ég nú að verða líka.

Einhver mynd.

3145 - Sjónvarp allra landsmanna

Sennilega verður „sjónvarp allra landsmanna“ svona hundleiðinlegt í allt sumar. Í vetur var stundum hægt að horfa á það á föstudögum og jafnvel hægt að hlusta á útvarpið einstöku sinnum.

Ætlaði einmitt að vera svolítið jákvæður í dag en það er erfitt núna þegar ekki gengur á öðru en banvænum skotárásum, afsögnum og stríði. Jafnvel pólitíkusar komast upp með að fresta öllu og skipa nefndir um eitthvað sem hefði átt að vera búið að kippa í lag fyrir löngu. Muna kannski einhverjir eftir bankasölunni sem öllum kom saman um að hefði verið misheppnuð að flestu leyti. Einhver stofnun átti að skila áliti sínu á því máli í Júní síðastliðnum (eða var það kannski í Júní eftir nokkur ár?)

Sennilega verð ég að láta þetta duga fyrir júlí. Ég nenni eiginlega ekki að standa í þessu bloggveseni núna, en það getur reyndar breyst hvenær sem er.

Einhver mynd.

3144 - Meira um kisu litlu.

Þessari „krúttsprengju“, sem ég talaði um í síðasta bloggi tókst í gær að koma mér í þau vandræði með lyklborðsást sinni að ég gat ekki notað tölvuna mína fram eftir degi í gær. Komst að því eftir langa yfilegu, að með því að róla sér í snúrum og japla á þeim hafði henni tekist að losa um snúruna sem tengir skjáinn við tölvuna.

Kisan heitir reyndar „Sprite“ (Fjarskírð frá Florida) var okkur sagt og er stelpa eins og krakkarnir mundu segja. Þetta litla stýri sem við Áslaug björguðum úr klóm Fernandos hins fjöruga þrífst á athygli annarra og klifrar gjarnan upp eftir fótunum á manni (með beittar klær) og Áslaug vill gjarnan að heiti „Doppa“, því hún er bæði með doppu á maganum og á trýninu.

Ég gæti lengt þetta blogg verulega með allskyns „kisusögum“, en það væri nú ekki í stíl Dabba frænda.

Stutt blogg eru skemmtilegust og hafa þann ótvíræða kost að það er fljótlegt að lesa þau. Ég er semsagt hættur.

Einhver mynd.

3143 - Krúttsprengja

Nú skil ég „orðið“ krúttsprengja. Ef þetta litla tveggja vikna stýri sem við Áslaug björguðum úr klóm Fernandos hins fjögurra mánaða gamla frænda síns er eitthvað þá er hann einmitt algjör „krúttsprengja“. Sjá myndir o.fl. á Facebook-síðu Áslaugar.

Annars er þessi helgi búin að vera viðburðarík. Á föstudaginn fór ég til augnlæknis. Áslaug keyrði. Í gær fórum við fyrst til Borgarness og síðan að Þingvallavatni þar sem við vorum í mikilli veislu hjá Hafdísi og Guðmundi í sumarbústað þeirra þar, en verið var einmitt að halda uppá 80 ára afmæli hans.

Ýmislegt fleira mætti tína til, en það á ekkert erindi á þetta blogg og þess vegna sleppi ég því að sinni.

Einhver mynd.

3142 - Setjum ríkisstjórnina í biðflokk

Nú munu um það bil fimmtán ár hafa liðið frá hruninu mikla. Minningar mínar frá þessum tíma eru ósköp venjulegar. Nenni ekki að tíunda þær hér.

Segja má að kominn sé tími á nýtt hrun. Gott ef ekki stefnir í það núna. Viðmiðunarvextir Seðlabankans eiga eftir að ná nýjum hæðum. Ekki er þó líklegt að þeir nái sömu hæðum og í aðdraganda hrunsins. Sama er að segja um Verðbólguna. Útrásarvíkingarnir heita líka eitthvað annað núna, en einhverjum verður að kenna um væntanlegt hrun.

„ÍSLENSKIR BÆNDUR FLYTJA INN Æ MEIRA AF KJÖTVÖRU“, segir í aðalfyrirsögn fréttablaðsins í dag. Ekki efast ég um að þetta sé rétt. Skýringin álít ég að sé sú að forystumenn þeirra séu í „KLÍKUNNI“. Flestir sem eitthvað mega sín hér á landi eru í henni. Meðvitað eða ómeðvitað. Spillingin hér á landi er þannig að hún mælist ekki vel á alþjóðlega mælikvarða og flestum okkar þykir hún ósköp eðlileg. Frændhygli hefur lengi tíðkast hér og þó hefðbundin stéttaskipting sé lítil hér á landi er enginn vafi á því að aðstaða og eðli fólks er ákaflega misjafnt. Í þessu njótum við þess að vera pínulítil og margt af því sem tíðkast meðal stærri þjóða erum við laus við.

Kannski getur þetta gengið sem Júní-innleggið mitt. Ég held að ég hafi ekki margt fleira að segja að þessu sinni.

Einhver mynd.

3141 - Ukraina o.fl.

Erfitt er fyrir þá sem tengjast Ukrainu með einhverju móti að skrifa um þau mál öllsömul. Á flestan hátt eru mál sem tengd eru stríðinu þar þyngri en tárum taki. Árásarstríð Rússa hefur á flestan hátt sameinað Evrópu meira en nokkuð annað. Margir þeirra sem hingað til hafa bölvað Evrópusambandinu (ESB eða EU) hafa tekið það á vissam hátt í sátt undanfarið. Ekki er líklegt að samstaða Vesturveldanna rofni í bráð, en svo virðist sem Tyrkir ætli að reyna að koma í veg fyrir að Finnland og Svíþjóð komist í NATO.

Sigurður Ingi og þó einkum Bjarni Benediksson hafa greinilega leikið Katrínu Jakobsdóttur grátt í stjórnarmyndunarviðræðunum óralöngu, bæði í málum sem tengjast NATO-aðild og bankasölu og nú ræður hún yfir síminnkandi flokki. Að þeir sem yfirgeta þann flokk skuli einkum fara yfir til Framsóknar sýnir bara að aðrir kostir eru ekki fýsilegri. Ekki er víst að þeir hafi langa viðdvöl þar. Dagur mun áreiðanlega leysa núverandi formann Samfylkingarinnar bráðlega af hólmi og líklega auka vinsældir hennar.

Um að gera að hafa bloggin ekki of löng. Það er nefnilega talsvert átak að lesa mörg blogg. Einu sinni gerði ég það, en er að mestu hættur því núna. Legg áherslu á að svara athugasemdum sem koma á bloggið mitt og stundum er ég óþarflega hvassyrtur í garð þeirra sem ég er ekki sammála. Fáeinir virðast lesa bloggið mitt reglulega.

Búið er að sækja hundinn Bjart sem hér var í pössun undanfarna daga.

Ekki er ennþá búið að ganga frá öllu á baðinu endurnýjaða, en það stendur til bóta. Einnig er reglulega fínt að fara í bað þar. Sjálfur var ég vanur að fara í baðkarið, en þetta er miklu betra.

Læt þetta nægja að sinni.

Einhver mynd.