2677 - Hægri söngurinn í Sirrý

Satt að segja er ég trúaðri á það að einhverjir hafi í alvöru gaman af að sprengja flugelda og kosta því til sem þarf og þeir geta talið sér trú um að sé gott verk, en að einhverjir hafi raunverulega ánægju af að borða skötu. Hvorugt hugnast mér. Eiginlega varð ég hálfhneykslaður eitt sinn þegar ég spurðu syni mína hvort þeim þætti meira gaman á gamlárskvöldi en aðfangadagskvöldi. Þeir nefndu nefnilega gamlárskvöld að mig minnir. Kannski hefur það verið nær í tíma og minnisstæðara þessvegna. Annars hef ég ekkert á móti skoteldum en finnst blóðugt að borga stórfé fyrir þennan óþarfa.

Mér finnst að þetta tvennt hafi í gegnum tíðina sparað mér ómældar fjárhæðir. Samt var ég í eina tíð haldinn þeirri firru að ég þyrfti að skjóta upp rakettum eins og aðrir. Aldrei hefur mér þó fundist að ég þyrfti að borða skötu á Þorláksmessu. Er það ekki í raun sjálfspynding af verstu sort? Með því að borða skötu á Þorláksmessu finnst mér fólk vera að búa sér til afsökun fyrir því að borða eins og svín á jólunum að öðru leyti.

Hægri söngurinn í Sirrý. Bakþankar Fréttablaðsins eru venjulega fullir af „selvfölgeligheder“ eins og danskurinn segir. Í laugardagsblaðinu, sem er líklega það síðasta á árinu, bregður þó öðruvísi við. Sirrý Hallgrímsdóttir talar þar einkum og nær eigöngu um Pírata, sem henni er greinilega meinilla við og skorar á þá og aðra að hætta að skrattast í stjórnarskránni sem hún segir alveg ágæta. Einkennilega neikvæð.

Klásúluna hér á undan setti ég á fésbókarsíðuna mína því ég veit ekki nema það dragist úr hömlu að senda þetta blogg út í eterinn og ekki vildi ég láta hjá líða að koma þessu að.

Á árinu sem er að líða máttum við sjá á eftir ýmsum stjörnum eins og gengur. Nóg held ég þó að sé eftir af þeim. Þessar eru að ég held flestallar bandarískar og mér er engin launung á því að ég tíndi þær upp úr grein sem ég fann á netinu: Helmut Khol, Roger Moore, Jerry Lewis, Chuck Berry, Carry Fisher, Fats Domino, John Hurt, Hugh Hefner og Harry Dean Stanton. Eflaust muna aðrir einkum eftir öðrum, en þetta voru þau nöfn sem ég kannaðist vel við.

Ég sný ekki til baka með það að ég álít Trump bandaríkjaforseta fyrst og fremst einangrunarsinna. Hann nýtur mjög lítils stuðnings utan bandaríkjanna. Leiðtogar flestra lýðræðisríka treysta honum illa og flestir útbreiddir fjölmiðlar eru mjög á móti honum. Ef republikanaflokknum gengur sæmilega í kosningum næsta haust er samt alls ekki að vita nema hann sækist eftir endurkjöri. Rússarannsóknin gæti farið út um þúfur og það mundi styrkja hann mjög. Fylgi hans innan bandaríkjanna er talsvert.

Nú um jól og áramót hefur mikið farið fyrir hugheilum kveðjum. Ef það er ekki tekið fram gæti þá skeð að kveðjurnar væru til dæmis hughálfar? Semsagt bara plat. Þetta er umhugsunarefni.

Einhver mynd.

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir 31.12.2017 kl. 17:04]

Sæmi. Skemmtilegur pistill hjá þér, sem er umhugsunar verðara yfirlit heldur en Kryddsíldin.

Rakettu-terturnar eru skaðlegar fyrir lungun vegna súrefnismengunar. Og svo eru þessar rakettur sumar ólöglegar og aukaskaðlegar? Meðal annars seldar af blessaðri Landsbjörginni, af grunlausum, góðum og virðingarverðum sjálfboðaliðum?

Skötu hafði ég aldrei smakkað fyrr en ég bjó eitt ár á Patreksfirði fyrir nokkrum áratugum síðan. Skata er betri á bragðið, og fyrir heilsuna, heldur en lyktin af henni. Skatan kæsta er hreinsandi kjarnamatur.

Fyrir nokkrum árum síðan var ég að kaupa fiskhakk í fiskbúð í svartasta skammdeginu. Blessaður afgreiðslumaðurinn heyrði að ég var stífluð að kvefi, og sagði á góðlátlegan hátt, að ég þyrfti frekar skötumat til að hreinsa úr mér kvefið. Ég veit að þetta var rétt hjá blessuðum manninum. Ég keypti samt fiskhakkið. Ég held að skatan hefði lyktarmengað of mikið, og ekki þótt mannamatur heima hjá mér.

Hugheilar kveðjur? Hef aldrei velt fyrir mér hvað þetta orð þýðir í raun? Hugleiðingar vert:)

M.b.kv.

[Sæmundur Bjarnason, 1.1.2018 kl. 08:11]

Takk Anna.

Vel verkaður saltfiskur með hamsatólg er herramannsmatur. Er hann líkur skötu?Ég bara veit það ekki.

Kannski líður skatan fyrir lyktina. Ég hef aldrei bragðað ekta skötu. Man samt eftir lyktinni og að hana leggur um allt og erfitt er að losna við hana.