2424 - Stjórnarskráin

„Horfðu á sjónvarpið í snjalltækinu þínu“. Glymur í útvörpum og sjónvörpum um allt land þessa dagana. Hvers vegna í ósköpunum ætti maður að gera það? Er hægt að vera með sjónvarpssýki á hærra stigi? Stundum skilur maður aumingja auglýsendurna alls ekki. Annars er mér alveg sama í hvað peningunum er hent. Sérstaklega ef það er mér í hag.

Sennilega sameinar ekkert eins vel íhaldsöflin í landinu eins og að vera á móti öllum breytingum á stjórnarskránni. Þessvegna held ég að ekkert verði úr slíkum breytingum nú frekar en endranær. Þeir sem þykjast vilja breyta miklu munu eflaust svíkja á endanum eins og fyrri daginn.

Er aftur farinn að fara í smágönguferðir á morgnana. T.d. var í morgun (sunnudag) svolítill vindstekkingur og hálka á stöku stað. Fór í staðinn bara svolítið styttri leið en venjulega og var styttri tíma. Snjólétt er hér á Akranesi og víða alveg autt.

Heldur fækkar þeim sem taka þátt í kapphlaupinu um forsetaembættið í Bandaríkjunum og jafnframt aukast líkurinar á því á Donald Trump verði forsetaefni Repúblikana. Ef kosningarnar verða milli Trump og Clinton vonast ég að sjálfsögðu til að Clinton sigri. Úrslit í slíkum kosningum yrðu þó einkum prófsteinn á það hve hægrisinnaðir Bandaríkjamenn eru. Einnig gæti vaxandi andstaða við ríkjandi stjórnarfar ráðið úrslitum og þar ætti Trump að hafa vinninginn.

Að mörgu leyti stöndum við á herðunum á forfeðrum okkar. Ef þeir hefðu ekki haft það eins skítt og flest virðist benda til hefðum við það heldur ekki svona gott. Fannst þeim þeir hafa það mjög skítt? Held ekki. Höfum við það svona átakanlega gott? Um það má efast. Peningalega og efnahagslega kannski, en sálrænt séð sennilega ekki. Margur verður af aurum api. Líklega sannast það á okkur sem nú erum að drepast. Og ef til vill enn betur á þeim sem nú eru að vaxa úr grasi.

Aumingja Tinna. Hún klemmdi sig á millihurðinni hérna í gær sunnudag vegna þess að gegnumtrekkur myndaðist í húsinu. Ekki held að hún hafi slasast neitt alvarlega og ekki beinbrotnað við þetta, en afahjartað kipptist til þegar ég horfði á þetta gerast.

Nú er vetrarmyrkrið greinilega á undanhaldi. Í gær var t.d. að byrja að birta um áttaleytið. Hugsa sér. Það er hægt að telja það í vikum þangað til það verður bjart allan sólarhringinn. Og veðrið leikur við okkur þessa dagana þó ekki sé hægt að neita því að svolítið kalt er.

Ég segi það enn og hef sagt það áður: Framsóknarmenn eru ekki allir endilega svo slæmir. Það eru Sjálfstæðismenn og öfgahægrimenn sem eru hættulegir. Sumir án þess að gera sér nokkra grein fyrir því. En það er ekki von á góðu þegar þeir ráða jafnmiklu í ríkisstjórninni og raun ber vitni. Líklega er heldur ekki nokkur leið að fá Framsóknarmennina til að sjá villu síns vegar í núverandi ríkisstjórnarsamstarfi og ríkisstjórnin heldur eflaust áfram að gera axarsköft sín meðan þeir lúta stjórn Sigmundar Davíðs.

Bækur.

Athugasemdir

[Ellismellur 23.2.2016 kl. 10:30]

Af einhverjum ástæðum tel ég það nokkuð ljóst að Donald Trump verði næsti forseti USA. Líklega eru flestir utan þess stóra ríkis ósáttir við það, en fólk þar vestra hugsar ansi mikið með öðrum hætti en aðrir íbúar heimsþorpsins og fólk þar er ákaflega "nærsýnt" í eigingirni sinni. Mér sýnist á flestu því sem maður sér, heyrir og les þaðan að fólk láti ekki viðlíka "slys" og þegar Obama var kjörinn ekki henda aftur og kjósi alls ekki konu sem forseta, það er svo óra fjarri þjóðarsálinni þar.

Ég er farinn að vonast eftir að ríkisstjórnin springi á landbúnaðar"samningnum" sem framsóknarmenn gerðu við sjálfa sig.

[Sæmundur Bjarnason, 23.2.2016 kl. 21:51]

Mér finnst að þú eigir ekki að sætta þig við þvílíkt stórslys eins of það eflaust yrði ef Trump yrði forseti. Kannski mundi hann líka bara reynast nokkuð vel. Vonirnar sem voru bundnar við Obama eru svo sannarlega að engu orðnar.

[Ellismellur 24.2.2016 kl. 10:44]

Held það skipti engu máli varðandi úrslit kosninga í USA hvað mér finnst eða sætti mig við. Mín skoðun byggir alls ekki á því hvað mér finnst æskilegt varðandi það hvað sú þjóð kýs, heldur því sem ég veit um bandaríska þjóðarsál, sem er nú kannski ekki tæmandi þekking, en eitthvað samt.