2690 - Bitcoin

Leikmannsþankar um bitcoin. Hvað er bitcoin? Þetta er ansi góð spurning. Flestir segja þetta ef þeir eiga í vandræðum með að svara spurningunni. Það er nokkuð gott ráð að hrósa fyrirspyrjandanum meðan málið er íhugað eða fundin leið til þess að komast hjá því að svara. Mér finnst bitcoin og aðrar slíkar myntir vera eitthvað sem ekkert raunverulegt stendur á bakvið. Hvað aðrar alþjóðlegar myntir varðar, virðist það vera að flestir geri ráð fyrir að auðlegð viðkomandi þjóða standi á bakvið myntina. Það er ekki bara svo, að því sé trúað að raunveruleg verðmæti standi að baki myntarinnar, heldur er því líka trúað að flöktið verði ekki alltof mikið. Að baki bitcoin stendur ekkert nema trú þeirra sem eiga þá mynt. Gengisflöktið hefur hingað til verið mikið og á sama hátt og búast má við að gengið hækki þegar ekki er lengur hægt að búa til fleiri bitcoin-krónur, má alveg eins búast við að það lækki niður í núll. Meira hef ég eiginlega ekki að segja um þetta mál í bili. Að mörgu leyti er þetta meira-fífls-kenningin í öllu sínu veldi.

Þessa klausu setti ég á fésbókina um daginn og einhverjir hafa e.t.v. lesið hana þar. Samt finnst mér ástæða til að hafa hana hér.

Eiginlega er margt hægt að segja um bitcoin. Mér finnst það flest bera vott um svindl og svínarí. Aðra stundina getur manni fundist að maður sé forríkur en hina stundina að maður sé fátækari en flestir aðrir. Best er að láta þessar krónur alveg eiga sig. Auðvitað er hægt að segja að peningar yfirleitt byggist á trú. Það leysir samt ekki þann vanda sem sumir hugsanlega standa frammi fyrir: Á ég að kaupa bitcoin núna (ef það er einhvers staðar til sölu) eða á ég að bíða með það. Hugsanlega hækkar gengið og græði ég þá ekki?

Nú er kominn sunnudagur. Bjarni tók þátt í deildakeppninni í skák, sem lauk um helgina og litlu munaði að þeim (UMSB) tækist að komast upp. Gengur bara betur næst. Kannski hafa ívið fleiri fylgst með söngvakeppninni í gærkvöldi en með Chess Results. Samt tók ég hið síðarnefnda framyfir. Veit ekki einu sinni úrslitin í Eurovision, enda skipta þau litlu máli.

Þegar ég læt svo lítið að blogga svolítið rýkur lesendafjöldinn upp, sem eðlilegt er. Aldrei verður hann samt svo mikill að til vandræða horfi og því er ég feginn. Síst af öllu vænti ég þess að einhverjir taki mark á þessu bulli mínu.

Nú er úti það sem mamma kallaði „þurrakulda“. Engin hálka. Enginn snjór. Lítill sem enginn vindur. Dálítið frost samt. Mesti kosturinn við Akranes er að þar er næstum aldrei snjór. Svolítill vindur kannski, en ekki mikið til baga.

Einhver mynd.