Bloggið mitt

29.6.2008 | 07:30

374. - Er ég kom heim í Kópavog. - Var Auðbrekkan sundurgrafin

Þegar ég kom úr Grímsnesdvölinni var vatnslaust og harði diskurinn í tölvunni hruninn. Auðbrekkan að auki sundurgrafin og meiriháttar gestaþraut að komast heim. Síminn var þó í lagi og fartölvan dóttur minnar svo allt reddaðist þetta, eða gerir með tímanum. Bara reyna að halda kúlinu.

Svo bloggaði ég á laugardagskvöldið og gat ekki stillt mig um að pota aðeins í Vilhjálm Örn. Skítaslettu kallar hann það og mér er skítsama. Villi skrifar þó oft skemmtilega þó ég fyrirlíti sumar skoðanir hans.

„Ferðu ekki brátt að taka köttinn frá andlitinu, svo ég geti séð framan í þig? Af ávöxtunum skulið þér þekkja þá, eins og vinnuveitandi þinn sagði forðum."

Þarna er Villi greinilega að vísa til Silla og Valda. Það voru merkilegir karakterar og hver veit nema ég segi einhverntíma frá þeim.

Ég veit ekki hvort er betra að taka sér frí frá bloggskrifum eða blogglestri. Hvorttveggja er ágætt. Í veðri eins og verið hefur að undnaförnu skilur maður eiginlega ekki hvernig hægt er að festa hugann við að lesa blogg. Sjálfur nota ég tímann til að lesa bækur. Er það skárra? Jú, maður getur svosem farið með bækurnar hvert sem er. Jafnvel í heita pottinn. Sumir eiga samt ekki annan kost en að hanga inni í blíðunni.

Hvað er góður texti? Veit það ekki. Samt er ég alltaf að reyna. Hvað er gott blogg? Veit það ekki heldur. Kannski hæfilega langar hugleiðingar um allt og ekkert. Ný hugsun, til að fara með með inní daginn ásamt átján öðrum blogghugsunum.

Hraðar og snöggsoðnar íhuganir sem kvikna af fréttum dagsins eru oftast heldur klénar og ekki minn tebolli. Þá vil ég frekar marklitlar tónlistarpælingar eða veðurmas. Blogghugsanir geta verið með öllu móti. Ómerkilegir brandarar, sólarlagsmyndir, argasta bull, dýpsta speki og allt þar á milli. Er gott blogg líkt vinjettum a la Ármann Reynisson? Veit ekki. Kannski. Þó finnst mér að í bloggi megi vaða úr einu í annað en ekki í hinu.

Blogg er bara blogg af því að það lifir stutt og engum dettur í hug að prenta þessi ósköp út. Hvað þá að setja á bók. Bækur eru merkilegur hlutur. Samt alltaf að fjarlægjast nútímann. Hver nennir að sitja tímunum saman og lesa í bók?

Nú er allt orðið svo sjálfvirkt á blessuðum bókasöfnunum að þetta er eins og að fara kjörbúð. Kaupmanns á horninu fílingurinn farinn úr þessu. Að fara á bókasafn. Borga smásekt. Velja bækur. Dást að hve bókavarðan (bókavörður - kvenkyn) er fljót að afgreiða. Hlakka til að blaða í bókunum þegar heim er komið. Nei, nú er allt stílað uppá vinnusparnaðinn. Tölvur og strikamerkingar sjá um þetta allt. Þú rennir bara bókunum á réttan hátt í gegnum geislann og ferð út án þess að eiga samskipti við nokkurn mann.

En vei þér ef tölvan gerir athugassemdir. Öllu er trúað sem þessi vélaskrímsli segja. Þínar skoðanir eru alveg ómark. Ef tölvuskrattinn heldur fram einhverri vitleysu er það þitt að sannfæra tortrygginn yfirstarfsmann. Reynir kannski svolítið á sannfæringarkraftinn, en er ekki erfitt.

Andskotinn. Þetta er orðið alltof langt hjá mér. Svona er að hafa of mikinn tíma.

Flokkur: Bloggar | Breytt s.d. kl. 07:32 | Facebook

Athugasemdir

Það eru ennþá til furðufuglar sem nenna að lesa bækur. Núna er á náttborðinu mínu bókin Frjáls eftir Ayaan Hirsi Ali. Stórbrotin bók sem ég mæli með. En maður verður að nenna því hún er 360 blaðsíður.

Anna Einarsdóttir, 29.6.2008 kl. 10:25

Ég er með sömu bók og Anna á mínu náttborði og tek undir með henni.

Og þetta var ekkert orðið alltof langt hjá þér. Það var verið að kvarta við mig yfir löngum pistlum mínum en ég læt það eins og vind um eyrun þjóta og skrifa það sem mér liggur á hjarta. Þeir lesa þá bara sem nenna.

Lára Hanna Einarsdóttir, 29.6.2008 kl. 11:14

Langt eða ekki langt.

Skiptir engu, ef pistillinn ef góður.

Og, já. sumir geta ekki verið úti og notið veðurblíðunnar. Bókin sem er á Stofuborðinu mínu er Hús úr húsi. ´Nýbyrjuð á henni, og hún lofar góðu. engin bók á náttborðinu. Það bara þýðir ekkert, ég sofna strax.

Mbk/sjs

Sigrún Jóna 29.6.2008 kl. 11:23