204. - Er Sigurður Þór hættur, eða hættur við að hætta?

Bloggskrif og allt sem þeim tengist er mér hugleikið þessa dagana. Orðræðan þar er mög óvægin. Sumum bregður í brún þegar þeir sjá þar í fyrsta sinn umfjöllun um sjálfa sig eða málefni sem þeir bera fyrir brjósti.

Hvað er sameiginlegt með bloggi og hefðbundnum fjölmiðlum og hvað aðgreinir þessa miðla? Þessu er nauðsynlegt að velta fyrir sér og ekki má láta þessa nýtilkomnu skriftaráráttu verða til bölvunar. Þetta er þvert á móti tækifæri sem sjálfsagt er að nota. Baráttan um lesendurna er þó mjög hörð. En auðvitað er líka lafhægt að skrifa þó engir lesi.

Með tilkomu Moggabloggsins hefur umræðan á blogginu breyst verulega. Áður var þetta einkum menntamannafyrirbæri og besservisserar af ýmsum toga áttu þar góða spretti. Með því að gera bloggskrif eins einföld og að snýta sér, tókst Morgunblaðinu að skapa alveg nýtt fyrirbrigði.

Bloggið er mjög áleitinn miðill. Þeim sem það lesa fjölgar stöðug og skribentar af öllu tagi blogga af miklum krafti. Sumir af litlum efnum og enn minni metnaði, en margir prýðilegir pennar eru þarna innan um og saman við. Ekki ná þó allir mikilli athygli, enda gerir það ekkert til.

Hvatirnar að bloggskrifum eru misjafnar. Sumir eru bara að þessu fyrir nánustu ættingja og einkum til að spara sér að skrifa mörg bréf um sama efni. Aðrir leggja sig fram um að skrifa sem mest og af sem mestri íþrótt. Blogglesendum er nokkur vandi á höndum. Bloggin eru orðin svo mörg að ekki er vinnandi vegur að fylgjast með öllu sem þar er skrifað.

Með kommentakerfum myndast samspil milli bloggara og lesenda og af því getur margt gott komið. Einkahúmor og aulafyndni eiga líka greiðan aðgang bæði að kommentum og bloggum, en vandalaust er að leiða það hjá sér sem manni líkar ekki og ástæðulaust að hneykslast á því sem aðrir skrifa.

Einn er sá maður sem alltaf bloggar nauðugur og hefur margoft lýst því yfir að hann sé hættur þessari vitleysu. Þessi maður er Sigurður Þór Guðjónsson. Ég er einn af þeim sem ævinlega les bloggið hans, ef hann bloggar á annað borð. Hann hefur nokkrum sinnum hætt og einu sinni var hann með bloggóvinalista svona til jafnvægis við alla bloggvinina. Svo er hann að henda mönnum af bloggvinalistanum og taka inn aftur. Já, Sigurður er mikið ólíkindatól, en það er gaman að honum. Nú segist hann vera meira hættur en venjulega, en muni þó blogga eitthvað um veður. Sjáum til.

Hrafn Jökulsson var góðbloggari hér á Moggablogginu fyrir nokkru. Svo flutti hann norður á Strandir og steinhætti að blogga. Ég held nú samt að tölvusamband sé við Árneshrepp þó afskekktur sé. Nú vill Hrafn byggja eina kirkjuna enn í Árneshreppi og eru þó tvær þar fyrir. Fjölmenni er ekki verulegt þarna norður við ysta haf. Sjálfum finnst mér að kirkjum í landinu mætti fremur fækka en fjölga. Einkum svíður mér ef sækja á fé til byggingarinnar í ríkissjóð. Söfnuðum sem sækja í kirkjufjöld ætti auðvitað að leyfast það, ef kostnaðurinn er ekki sóttur í vasa annarra.

Athugasemdir

[Kristjana Bjarnadóttir, 20.12.2007 kl. 22:15]

Já þetta með bloggið. Ég er nú bara nokkurra mánaða hérna en bloggið hefur gert það að verkum að ég fylgist með þjóðmálum með öðrum hætti en áður. Á margan hátt gagnrýnni (var þó ansi gagnrýnin fyrir). Oft fara fram stórskemmtileg skoðanaskipti sem ég ýmist tek þátt í eða bara fylgist með. Einnig styttir þetta bil milli gamalla vina, fæ ég stundum komment frá fólki sem ég hitti sjaldan, finnst alveg óendanlega vænt um það.

Blogg getur verið bæði persónulegt og ópersónulegt, rabb og grafalvarleg greinaskrif og allt þarna á milli. Sniðugur miðill og á tímum þegar margir voru farnir að óttast að ritfærni færi hnignandi skýtur þessu upp og nú er allt leyfilegt í þessum efnum. Tel það bara jákvætt.

Eina sem ég set spurningamerki við er þegar sett eru fram persónulega niðrandi færslur og athugasemdir. Þetta er nefnilega opinber miðill, það vill stundum gleymast.

[Sigurður Þór Guðjónsson, 21.12.2007 kl. 06:38]

Mér finnst það bara ekki fara vel með "sálina" að blogga. Það var betra þegar ég bloggaði ekki. Samt var þetta stundum gaman en tekur tíma og energí frá öðru vimilvægara og firrir mann frá því sem meira skiptir. Það er viss fíknarbragur að þessu.

[Sæmundur Bjarnason, 21.12.2007 kl. 15:05]

Ég skil þig vel, Sigurður. Fyrir allmörgum árum og löngu fyrir daga Moggabloggsins fylgdist ég nokkuð vel með bloggskrifum Ágústs Borgþórs Sverrissonar, sem er fyrrverandi vinnufélagi minn. Hann sagði að fyrir sig væri bloggið hvíld og afslöppun frá alvarlegri skrifum. Bloggið lyti allt öðrum lögmálum en önnur skrif.

Ég held að margir taki bloggskrif mjög létt og það er alveg óþarfi að gefa mikið af sjálfum sér í þau. Þetta með fíknarbraginn kannast ég við. Ef menn hafa tíma og nennu er samt ekkert á móti því að gefa eftir þessari fíkn, hún er betri en mörg önnur.