2924 - Covin-19 og verkföll

Auðvitað er ekki nokkur leið að blogga án þess að minnast á Covin-19 veiruna. Þeim fjölgar sífellt sem telja yfirvöld um allan heim gera of mikið eða of lítið úr öllu sem tengist þessari veiru. Ég segi nú bara uppá ensku: „Better safe than sorry“. Hugsanlega er sumstaðar gert of mikið úr hættunni sem þessari veiru fylgir og annars staðar of lítið. En það þýðir allsekki að hunsa eigi tilmæli nefndar þeirrar hér á Íslandi sem reynir að hafa stjórn á þessu. Ég er sannfærður um að þau eru öll að gera sitt allra besta til að draga úr hættunni sem þessu fylgir. Óttinn sem þessu getur fylgt er samt sem áður eitt af því hættulegasta í stóra samhenginu. Búast má við áhrifum á hagvöxtinn víða um heim útaf þessu og þar með á stjórnmálaástandið.

Woody Allen hefur víða komið sér útúr húsi með því að dóttir hans hefur haldið því fram að hann hafi... Ja, ég fer ekkert nánar útí það. Það er samt full-langt gengið að útgáfufyrirtækið sem búið var að semja við um útgáfu ævisögu hans var neytt til að hætta við það vegna þess að stór hluti starfsfólksins þar hótaði að hætta störfum væri það ekki gert. Rétturinn til að segja sína skoðun er einn helgasti réttur hvers manns. Fólk getur haft sína skoðun á manninum, en verk hans eiga skilið að sjást. Enginn neyðir neinn til að lesa bókina. Auðveldara verður að banna óvinsælar bókmenntir ef þessi gjörð fær að standa.

Ekki er víst að Warren styðji Sanders þó stefna þeirra sé um margt lík. Svo er heldur ekkert vist að þeir sem hefðu kosið Warren séu á þeim buxunum að kjósa Sanders. Þeir gætu fundið uppá því að styðja Biden. Líkurnar á að sigra Trump skipta marga höfuðmáli. Einhverntíma seinna má reyna að sveigja Demókrataflokkinn svolítið til vinstri. Miðað við Evrópu er vel hægt að segja að Republikanaflokkurinn sé öfgahægriflokkur nú um stundir. Þessvegna stansar mig á að Sjálfstæðisflokkurinn skuli ætíð samsama sig þeim flokki, en ekki hægfara eða hægrisinnuðum Demókrötum.

Nú er ég búinn að telja fram. Einsog haldið hefur verið fram var það afspyrnufljótlegt. Ég þurfti bara að samþykkja allt sem haldið var fram. Hef enga ástæðu til að ætla að verið sé að hlunnfara mig. Einu sinni var skattframtalið mjög svo fyrirkvíðanlegt. Maður var að rembast við að svíkja svolítið undan skatti með því að ýkja allar kostnaðartölur lítilsháttar. Kannski fylgdist maður aðeins betur með þá. Núorðið vill maður helst vera heima og fara ekki neitt. Sennilega er það líka eins gott nú að tímum Kínaflensu og þessháttar. Verkföllin eru svo sér kapítuli.

Sem gamall formaður verkalýðsfélags og þingfulltrúi á allmörgum Alþýðusambandsþingum hef ég alltaf meiri samúð með þeim sem ég álít minni máttar í verkfallsdeilum. Þeir sem fátækir eru hafa ekkert að selja nema vinnu sína. Oft er það svo að fyrirtækin sem vilja umfram allt borga sem lægst kaup hafa úr fjölbreyttum ráðstöfunum að velja til að mæta auknum launakostnaði. Annars vil ég sem minnst skipta mér af þessum málum en í þeim eins og í stjórnmálum yfirleitt ættum við Íslendingar að halla okkur sem mest að Skandinavíu og Evrópu.  

Einhver mynd.