2593 - Æxlisbærinn Akranes

Eftir langa yfirlegu hef ég komist að því hvað það er sem hrjáir okkar vestrænu samfélög. Hvorki meira né minna. Ég er eiginlega búinn að leysa lífsgátuna. Eða svona næstum því. Maturinn sem við borðum er nefnilega alltof góður. Allt snýst um mat. Sennilega er þetta matgæðingum um allan heim að kenna. Sumir geta ekkert að sér gert, en borða næstum allt sem að kjafti kemur. Og auðvitað borða þeir meira ef maturinn er góður. Offita (sem stundum er nefnd lífsstílssjúkdómur) er alvarlegasta mein samtímast. A.m.k. hér á Vesturlöndum. Þessvegna er það sem aðrir vilja komast hingað þar sem maturinn er bæði ódýr og góður. Flóttamannavandamálið er nefnilega angi af þessu máli. Vitanlega viljum við vestræningjar (sko fjögur vöff í röð) ekki fá aðra með okkur að veisluborðinu. Þá má búast við því að við fáum minna.

Grimmdin í góða fólkinu á fésbók ríður ekki við einteyming. Nýlega ætlaði þingkonan Nichole Leigh Mosty að gera sig gildandi þar um slóðir, en var snimmhendis tekin alvarlega í karphúsið og hrökklaðist til baka. Bæði var það að hún var í vitlausum flokki. Vinstri-grænir þykjast nefnilega eiga bæði fésbókina og ríkisútvarpið eins og allir vita. Henni varð það líka á að gagnrýna bæði ríkisútvarpið og Mikael Torfason, sem er eiginlega alveg ófyrirgefanlegt í vissum kreðsum og þar að auki skrifaði hún ekki nærri nógu góða íslensku. Satt að segja alveg hræðilega. Stelpugreyið var eiginlega nánast tekin af lífi bæði af góða fólkinu á fésbók og af „virkum í athugasemdum“ á Stundinni svokölluðu, sem birti eins og ekkert væri sjálfsagðara upphaflega innleggið frá henni.

Á heimsvísu er víst hægt að búast við 71,4 ára aldri núna samkvæmt einhverri alþjóðlegri stofnun eða einhverju þessháttar. Þróunarríkin eru líklega að bæta mestu við sig í þessum útreikningi, en lönd eins og Sýrland sennilega minnstu. Sjálfur er ég víst kominn yfir þetta og er þannig séð á einskonar lánstíma. Sjálfsagt er Ísland frekar ofarlega á þessum lista eins og öllum öðrum.

Get ekki annað en hlegið. Ég ólst upp í Hveragerði innan um allar baneitruðu hveragufurnar og ætti samkvæmt því að vera löngu dauður. Nú er ég semsagt búsettur í æxlisbænum Akranesi og hef ekki einu sinni verið krabbameinsgreindur. Kannski er ég bara greindur. Mér finnst stundum að sjúkdómafólkið sjáist ekki fyrir. Kannski er þetta með krabbameinið sem leikur lausum hala á Akranesi nýtilkomið en satt að segja er það ekkert betra fyrir það.

Undarlegt með poppið. Tónlistarsérfræðingarnir þreytast ekki á að dásama það. Útvarpsblesarnir lesa upp það sem stendur á plötuumslaginu og þykjast voða gáfaðir. Virðast halda að popptónlistin sé það merkilegasta sem fundið hefur verið upp síðustu 500 árin eða svo. Ekki er ég þessarar skoðunar. Mér finnst þessi tegund tónlistar með því ómerkilegasta sem ég heyri. Þá er nú þögnin betri.

Eiginlega hefði mér verið nær að flýta mér ekki svona áðan. Nú er eiginlega kominn tími til að setja upp blogg aftur. Miðað við lengdina a.m.k.

Einhver mynd.

Athugasemdir

[Húsari. 22.3.2017 kl. 17:32]

Sæll Sæmundur.

Þú hittir naglann á höfuðið með athugasemd
þinni um Æxlisbæinn!

Ofgreiningar verða æ tíðari og má nefna
t.d. krabbamein í löðruhálskirtli þar sem í ljós er
leitt að í 75% tilfella geta menn lifað lífi þar sem
þeir hvorki finna til óþæginda eða vita af meininu;
upplýsingarnar um æxlið reyndust ekki aðeins óþarfar
heldur til óþurftar.

Sá timi er upprunninn, Sæmundur, að við verðum að
vera vakandi og hafa gát á okkur sjálfum fyrir allri
þeirri græðgisvæðingu sem ríkir í þessu samfélagi.

Ofgreiningar eru böl hreint og klárt, - í flestum tilfellum
sér líkaminn um þetta sjálfur og því eru rannsóknir af þessu
tagi og endalausar auglýsingar um að menn taki próf og
reki nagla uppí rassgatið á sér að engu hafandi.

Menn eiga að hafa vit á því að taka ekki þátt í einhverri
vitleysu af þessu tagi. Höldum vöku okkar!

[Húsari. 22.3.2017 kl. 17:36]

... blöðruhálskirtli

[Ellismellur 22.3.2017 kl. 21:20]

Mér datt nú reyndar í hug í sambandi við meiri tíðni mergæxla á Akranesi en víða annarsstaðar (meðaltalið blessaða) hvort ekki ætti að kíkja á neysluvatnið í þessu samhengi. Man ekki í augnablikinu hvenær var farið að geisla neysluvatn á Akranesi, en það er ekkert svo óskaplega langt síðan. Auðvitað þarf líka að hafa auga með stóriðjunni, en hvað vesalings sementsfabrikkuna varðar þá er nú orðið nokkuð langt síðan hún var starfrækt, svo vafasamt er að hengja þetta um háls hennar.

[Sæmundur Bjarnason, 22.3.2017 kl. 23:05]

Takk, Húsari. Ég skildi nú alveg hvað þú átrir við. Já, það er þetta með sjúkdómavæðinguna. Þar er að mörgu að hyggja.

[Sæmundur Bjarnason, 22.3.2017 kl. 23:09]

Ellismellur, já ég man alveg eftir því að einu sinni (löngu áður en ég flutti hingað) var umtalað að vatnið hérna væri ekki sem heilsusamlegast.

Mig er líka farið að lengja eftir því að sementsverksmiðjuhúsin víki.

[Þorsteinn Siglaugsson, 26.3.2017 kl. 00:44]

Mér finnst það frábært að þú skulir hafa náð að leysa lífsgátuna fyrir andlátið. Það tekst fæstum. Og lausnin, að borða verri mat - maður hugsar bara: hvers vegna hafði mér ekki dottið þetta í hug sjálfum.