2150 - Baráttan um sálirnar

Sennilega er það Guðmundur Steingrímsson sem er framtíðarmaðurinn í íslenskri pólitík. Hann á kyn til þess, drengurinn. Man vel hvað Gylfasonurinn var óánægður með kosningaúrslitin um árið. Því fór samt fjarri að hann hefði ástæðu til þess. Sígandi lukka er best. Þannig hefur það alltaf verið og svo mun verða áfram. Björt framtíð og Píratar munu blakta í framtíðinni en fjórflokkurinn er sem betur fer að verða að engu.

Kannski eru mínir fésbókarvinir frekari öðrum með sama nafn. Ef ég ætti að komast yfir að lesa helminginn af þeim greinum og öðru stöffi sem mér er eindregið ráðlagt, eða jafnvel skipað að lesa gerði ég fjarska lítið annað. Er farinn að halda að orðið skyldulesning sé algengasta orðið í málinu. Jafnvel algegnara en Kænugarður. Hvenær eiga þessar uppnefningar annars að hætta? Er ekki upplagt að gera það á miðju þessu ári?

Það er vel hægt að vekja athygli með réttri orðanotkun. Orðið spínatstuð er vel fallið til þess og var notað í auglýsingu sem ég sá nýlega. Mér datt þetta ekki í hug heldur hefur auglýsingastofan sem gerði þessa auglýsingu áreiðanlega velt því vandlega fyrir sér hvort um væri að ræða spínat-stuð eða spínats-tuð.

Verkfallsvopnið er heilagt og nauðsynlegt. Ekki má þó beita því í óhófi. Deila má lengi og hart um hófið í því efni. Nauðsynlegt er samt að þetta vopn sé virkt. Ef bannað væri að beita verkföllum og verkbönnum yrði ekki um neinar framfarir að ræða. Verkalýðurinn stæði á sama stað og fyrir hundrað árum. Launin væru þó líklega hærri. Réttindin sem verkföll snúast oft um fengjust ekki án þess að þau væru virk.

ESB-deilur magnast nú mjög. Málamiðlun er næstum útilokuð. Eina lausnin er þjóðaratkvæðagreiðsla og von um að mótaðilar sætti sig við úrslit hennar. Óþarfi er fyrir núverandi ríkisstjórn að taka afstöðu í því máli. Þó er alls ekki hægt að banna það. Ef flokkarnir sem að henni standa væru óklofnir í málinu og meintu eitthvað með andstöðu sinni við ESB-aðild, hefðu þeir reynt að leiða þetta mál til lykta strax og þeir komust til valda.

Ég er enn þeirrar skoðunar að stærstu mistök íslenskrar efnahagsstjórnar síðustu áratugina hafi verið að samþykkja undir gífurlegri pressu neyðarlögin svonefndu. Sú skoðun að annars hefði allt farið til fjandans hér er bara skoðun og byggist ekki á neinni athugun. Jafnvel þó fallast hefði mátt á þá skoðun ríkisstjórnarinnar að annars hefði orðið að veruleika áhlaup á bankana með ófyrirsjáanlegum afleiðingum hefur því ekki verið svarað að fullu hvað gerst hefði og hversvegna ef t.d. hefði verið sett hámark á ábyrgð ríkissjóðs á innistæðum í bankakerfinu. (Er þessi ábyrgð annars ekki í fullu gildi enn í dag?) T.d. uppá nokkra tugi milljóna. Breytingar þær sem gerðar voru einnig með svonefndum neyðarlögum sneru að röð krafna við gjaldþrotaskipti. Annars er þarflaust að deila um þetta því hæstiréttur hefur úrskurðað að lög þessi séu í samræmi við stjórnarskrána. Frestur er á illu bestur, segir máltækið. Kannski var sigurinn í Icesave-málinu bara frestur. Mér finnst á margan hátt vera farið að efna í nýtt hrun.

Auðvitað er ég frá fornu fari stuðningsmaður aðildar að ESB, studdi icesave samningana á sínum tíma og er af mörgum talinn með öllu ómarktækur í þessum efnum. Kannski er ég það, en hugsanlegt er að slíkir ómerkingar séu fjölmennir á Íslandi. Fjölgar líklega mikið þessa dagana. Ríkisstjórnin hefur öruggan meirihluta á alþingi og mun beita honum ef þörf krefur.

Málþóf er skemmdarstarfsemi. Heyrt hef ég því haldið fram að skipulag umræðna á alþingi sé með þeim hætti að það sé nánast eina úrræði stjórnarandstöðunnar til að hafa umtalsverð áhrif á gang mála. Sennilega er það rétt en sú neikvæða mynd sem þannig skapast af alþingi er áreiðanlega ein meginorsök fyrir því litla áliti sem þessi stofnun hefur meðal þjóðarinnar. Enginn getur leyst úr þessu nema þingið sjálft. Ríkisstjórnin unir þessu vel, en kvíðinn fyrir væntanlegum bæjarstjórnarkosningum setur mjög svip sinn á störf þingsins þessa dagana.

Auk þess legg ég til að ég hætti þessum stælingum á Stefáni Pálssyni og Cato hinum gamla og viðurkenni bara að ég hef tapað í Ásgautsstaðamálinu.

Eru iðnaðarmenn nútildags hættir að ganga?

Athugasemdir

[Óskar Helgi Helgason 11.4.2014 kl. 12:25]

Sæll Sæmundur - æfinlega !

Ekki - ekki hin minnsta ástæða til uppgjafar / í Ásgautstaðamáli Sæmundur.

Ég - fyrir mitt leyti er tilbúinn til liðveizlu til þess að fletta ofan af skjalalegum sóðaskap : Árnessýslu / Stokkseyrar hrepps og Selfosskaupstað og hjáleigum (sem ganga undir mont- heitinu Árborg ).

Réttmætt - að taka á þessu liði / í Rússneskum anda Sæmundur minn - og gefa ekki FERÞUMLUNG eftir !!!

Einungis - spurning um tíma og tækifæri.

Með beztu kveðjum sem jafnan - úr Hveragerði /

[Sæmundur Bjarnason, 11.4.2014 kl. 20:37]

Takk Óskar.

Mér finnst samt að undirtektirnar við þessu séu afar litlar. Fjölmiðlar vilja ekki sinna þessu og heldur ekki neinir í bæjarstjórn Árborgar. En kannski held ég áfram að reyna.

Hér er um að ræða skýrt dæmi um ofbeldi ráðandi afla. Þeir sem ekki vilja sinna þessu neitt eru sammála því ofbeldi.

Allar upplýsingar sem hugsanlega er þörf á liggja fyrir opinberlega. Ég er samt ekki í neinni aðstöðu til að fylgja þessu eftir, því miður.

[Óskar Helgi Helgason 11.4.2014 kl. 22:22]

Sæll á ný - Sæmundur minn !

Koma dagar / koma ráð.

Þó svo - oft kunni að reyna á þolinmæðina hefir hún oftast sigur -að lokum.

Með sömu kveðjum - sem seinustu /