2110 - Á maðurinn bara eitt par af skóm?

Það fyrsta sem ég geri venjulega eftir að ég er búinn að setja upp síðasta blogg er að byrja að semja Ásgautsstaðaávarpið og geri ég það hér með. Af því máli er lítið að frétta, en vonandi holar dropinn steininn. Hver veit nema þetta hafi áhrif að lokum.

Skelfilega eru blaðamenn orðnir hvumpnir útaf bloggurum og fésbókurum. Ekki má orðinu halla þá eru þeir roknir upp í skammir og djöfulskap. Kannski eru þeir bara hræddir um að missa atvinnuna. Ekki dettur mér í hug að láta svona út í þá nema af því að þeir byrjuðu.

Las nýlega þetta sem kannski má ekki dreifa á netinu. Allur þessi dónaskapur í mönnum er að gera ríkissaksóknarann gráhærðan. Fannst það þó svo óralangt að ég nennti ómögulega að lesa það allt. Sumt var líka margendurtekið og velt uppí sér einsog brjóstsykri (bolsíur hefði Örlygur skólameistarasonur kallað það.) Hvað mér finnst um þetta mál er varla fyrirsagnaefni, en óneitanlega er allt sem brotaþoli hefur að segja um það trúverðugt mjög. Það sama finnst mér ekki vera hægt að segja um túlkanir móðurinnar og lögfræðingsins á sumu sem þetta mál snertir. Skoðanir mínar á yfirvöldum þessa lands ættu að vera þeim kunnar sem bloggið mitt lesa.

Ég er alls ekki viss um að rannsóknargögn hverskonar eigi alltaf erindi við almenning. Á þessu kunna þó að vera undantekningar og yfir skoðanir þeirra sérfræðinga sem kynnt hafa sér gögnin til hlýtar ætti leyndarhula ekki að ná. Sá nýji vettvangur sem netið er fer ekkert í burtu þó bölsótast sé.  

Þrennt er það sem nútímamenningu (einsog ég þekki hana) stafar mest hætta af. Það eru tölvur, sjónvarp og sími. Ég er ekki í neinum vafa um þetta. Þessvegna er ég að hugsa um að yfirgefa tölvuræksið nákvæmlega núna. Tek samt farsímann með mér.

Eftir því sem Sif Sigmarsdóttir segir eru Frakkar ekki vitund hneykslaðir á því að forsætisráðherra þeirra haldi framhjá. Gott ef það er ekki vaninn. En að vera í sömu skónum dag eftir dag eiga þeir erfitt með að fyrirgefa. Ég held nú bara að hann megi þakka fyrir að nokkur kvenmaður líti við honum. Lítilll og óásjálegur þykir mér hann. Kannski er það embættið sem gerir útslagið.

Vigdís Hauks er alveg horfin úr fjölmiðlum, en Frosti tekinn við. Stjórnarandstaðan er hætt loftárásum sínum á Simma og tekin til við aðra. Eiginlega er það Hanna Birna sem er í mestum vandræðunum af ráðherrunum. Mest er það útaf lekamálum og kristinfræði. Kannski kemst hún útúr því öllu saman því athyglin beinist alltaf að einhverju nýju.

Ástandið í Úkrainu er undarlegt. Sennilega lýstur hagsmunum austurs og vesturs næstum eins illilega saman þar og í Sýrlandi. Rússar vilja helst af öllu verða stórveldi aftur. Þau stórveldi sem mér sýnist þó að verði yfirgnæfandi alla þessa öld eru Bandaríkin, Evrópusambandið og Kína. Ekki er víst að við Íslendingar komumst hjá því að taka afstöðu með einhverju þeirra.

Þegar ég var að alast upp í Hveragerði voru fávitabrandarar vinsælir.
„Getur þú hoppað hærra en Reykjafjall?“
„Nei.“
„En það get ég.“
„???“
„Haha. Reykjafjall getur ekkert hoppað.“

Á brúnni.