2841 - Landsdómur og Brexit

Það sem ég hef um þetta landsdómsmál að segja er ekki mikils virði í stóra samhenginu. Mitt álit á því sem gerst hefur er það að Katrín hafi látið þess getið við Bjarna að hún væri mjög óhress með Sigríði og hann drifið sig í að reka hana. Furðulegt að hann skuli ekki hafa losað sig við hana fyrr. Eðlilegt er að gefa henni kost á að segja sig frá málinu með sínu lagi. Samt er það augljóst að hún hefur verið rekin. Skiljanlegt er samt að virðing alþingis mun ekki skána neitt við þetta. Í mínum huga er það augljóst að dómsmálaráðherrann (fyrrverandi, á maður víst að segja) hefur platað alþingi og troðið sínum skilningi í fyrsta lagi ofan í Bjarna og ríkisstjórnina og síðan í meirihluta alþingis, (sem ríkisstjórnin ræður, þó svo eigi ekki að vera.) Kannski fer ríkisstjórnin í fýlu vegna þess að skilningur Mannréttindadómstólsins er alls ekki sá sami. Vegna ástandsins á þinginu er ekki ólíklegt að ríkisstjórin hangi samt áfram. Augljóst er að hagur Katrínar batnar svolítið við þetta alltsaman.

Brexit-málið er allt orðið svo skrýtið að ég þori eiginlega ekki að segja nokkurn skapaðan hlut um það. Þó snýst það á margan hátt um stjórnskipulagið sjálft, eins og landsdómsmálið gerir hér á landi. Það sem mig stansar á er að ESB vill gjarnan láta Breta fara út með góðu öfugt við það sem USA gerði á sínum tíma. Sennilega snýst þetta í grunninn allt saman um það að þegar um hægist og allt kemur til alls þá muni Bretar vilja komast aftur í Sambandið og ekki vilja þeir koma skríðandi þangað.

Það sem andstæðingar bandalagsins, og þeir eru fjölmargir, halda aðallega fram er að þróunin innan ESB sé öll í átt til stórríkis. Þar er ég að mestu sammála, en vil halda því fram að stærri ríki og öflugri séu það eina sem fái bjargað heiminum ef til langs tíma er litið. Litlu ríkin séu líklegri til að láta reka á reiðanum í loftslagsmálum, en þau stóru. Ég held t.d. að áður en mjög langt um líður muni USA snúast á sveif með náttúruverndarsinnum. Það er eina vonin. Á sama hátt og Trump bandaríkjaforseti er greinlega öfgamaður í andstöðu sinni við slík sjónarmið eru þeir til sem eru algjörir öfgamenn í hina áttina. Einsog fyrri daginn er það miðjumoðið sem blívur.

Hátíðleikinn og alvaran lekur af þessu bloggi sé ég núna. Því er réttast að taka upp léttara hjal. Veit bara ekki hvað það ætti að vera. Helst dettu mér í hug að segja eins og eina sýslumannssögu. Gallinn er bara sá að ég man ekki eftir neinni í augnablikinu. En einhverntíma verð ég að hætta.

Einhver mynd.

Athugasemdir

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 14.3.2019 kl. 10:55]

Sæll Sæmundur, áður en ég geri vísuna þarftu að leiðrétta efni og fyrirsögn.  Þú ert semsagt ekki að tala um Landsdóm heldur Landsrétt.  Það er eðlilegt að rugla þessu saman því við höfum héraðsdóm og Hæstarétt og þarna vantar samræmd heiti. Kannski hefði verið best að breyta nafni á héraðsdómi í Undirrétt svona til að gæta samræmis í meðvitundinni.

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 14.3.2019 kl. 12:16]

Kata kynnti niðurlút,
að klár með afsögn biði,
ef Bjarni skipti ekki út
einum úr sínu liði.

[Sæmundur Bjarnason, 14.3.2019 kl. 20:15]

Bjarni skipti einni út
en engin var til vara.
Katrín lítinn sýndi sút
Sigga varð að fara.

[Sæmundur Bjarnason, 14.3.2019 kl. 20:18]

Dómur eða réttur, mér finnst það bitamunur en ekki fjár. Held að ég leiðrétti þetta ekkert. Kann það eiginlega ekki. Enda hef ég aldrei leiðrétt neitt eftirá. 

Eins og þú segir sjálfur þá er eðlilegt að rugla þessu saman. Gott ef ekki er ætlast til þess.