2659 - Áfengi og trúmál

Vísindin og tæknin hafa til þess fundið ráð
að taka upp ræður þingmanna á fínan segulþráð.

Var einu sinni kveðið. Gott ef þetta birtist ekki á sínum tíma í Speglinum sáluga. Um þetta má að sjálfsögðu margt segja. Gott ef ekki blogga líka.

Við erum sífellt að verða meiri og meiri þrælar tækninnar og á endanum mun hún drepa okkur öll. Þó það sé að vísu bannað að pissa á bakvið hurð, þá er ekki þar með sagt að fullorðna fólkið sé eins vitlaust og unglingarnir vilja vera láta. Börnin og unglingarnir eiga samt eftir að erfa landið og þó viss íhaldssemi sé kannski ágæt þá skulum við gera okkur grein fyrir því að einmitt með því að aðlaga skoðanir sínar svolítið að raunveruleikanum, þá munu þessar skoðanir móta framtíðina. Þetta er mín bjargfasta skoðun og ekkert fær henni breytt.  

Viss íhaldssemi og gamaldags hugsunarháttur, jafnvel fortíðarhyggja, er samt af því góða. Hugsanlega er flokkafjöldinn í komandi kosningum hraustleikamerki. Bara til þess að auðvelda stjórnmálfólki að flækja málin og gera sem best við sig og sína, er engin ástæða til þess að banna fólki að bjóða sig fram til þjónustu eða að moka peningum frá almenningi í þá sem komast yfir einhvern ákveðinn þröskuld í þessum málum. Fésbókarfólkið er ekkert verra en annað fólk. Með því að þykjast yfir fésbókina hafið heldur hin tegundin af góða fólkinu að það sé eitthvað betra. Allt er þetta tómur misskilningur. Jafnvel innhringjendur á Útvarpi Sögu meina vel og vilja í rauninni allt fyrir alla gera.

Vissu jafnvægi í völdum milli stjórnvalda og almennings er nauðsynlegt að halda. Í flestum löndum er það lýðræðið sem viðheldur þessu. Auðvelt er samt að ganga of langt í aðra hvora áttina og vissulega hefur það verið gert. Annars ætti ástandið í veröldinni ekki að koma mér mikið við því ég er á leiðinni útúr þessum heimi. Hvað tekur við er ómögulegt að vita. Ekki ætla ég mér þó þá dul að fara að ræða eilífðarmálin á þessu vesalings bloggi, svo það er sennilega við hæfi að taka upp léttara hjal.

Enn er rifist um það hvort hleypa eigi brennivíni í búðir. Að einkavæða áfengissölu er skilvirkasta leiðin til að auka áfengisneyslu. Tvískinnungur er líka slæmur í þessu tilviki sem öðrum. Eftir því sem víða er haldið fram er léttvín og fleira áfengi selt í búðum sem reknar eru í samkrulli við veitingastaði. Auðvitað er þetta gert túristanna vegna. Aðhlátur þeirra er afleitur. Ekki er samt með öllu hægt að komast hjá því að íslenskar fyllibyttur komist að þessu á endanum.

Margt og mikið er hægt um áfengismálin að segja. Flestir hafa mótaðar skoðanir á þeim málum ekki síður en eilífðarmálunum. Áfengið og fíkniefnin eru vandamál sem aldrei verður komist hjá að taka afstöðu til. Álit sitt að stjórnmálunum eru flestir tilbúnir að ræða en áfengismálin og eilífðarmálin fara ekki eftir flokkslínum. Peningar eru það sem hreyfir við flestum.

Einhver mynd.