2545 - UFC og MMA

Besta ráðið til að fá marga (ja, svona 5-6 hundruð manns) til að kíkja á og jafnvel lesa bloggið sitt er að hafa fyrirsögnina dálítið krassandi. T.d. dugar oft ágætlega að hafa einhver vinsæl nöfn úr fréttum dagsins þar. Ég hef prófað þetta og það reynist ágætlega. Þ.e.a.s ef markmiðið er að fá sem flesta til að kíkja inn. Önnur aðferð sem dugar oft ágætlega er að skrifa sem oftast. Ég nenni samt sjaldnast að skrifa oft á dag eins og jafnvel virðist þurfa. Svo er náttúrulega mjög gott að vera vel þekktur fyrir. Jafnvel er svo að sjá að meðmæli þekktra manna í þjóðfélaginu skipti máli. Skrifin sjálf virðast ekki skipta miklu, en auðvitað þurfa þau að vera sæmileg.

Oft hef ég hugsað um tilgangsleysi lífsins. Þó er ég enginn heimspekingur og hef oft fundið sárt til þess að hafa ekki meiri menntun. Eftir að mínum aldri (74 ár) er náð verða þessar hugsanir áleitnari og áleitnari. Sennilega eru flestir menn nokkurnvegin jafnokar þegar þeir fæðast. Síðan er dálítið undir hælinn lagt hve mikla örvun og stuðning þeir fá á sínum fyrstu árum. Vel má gera ráð fyrir að þau séu mikilvægust. Þarmeð verður kennarastarfið með mikilvægustu störfum sem unnin eru. Fyrir utan skólagöngu eru tækifærin sem menn fá afskaplega mismunandi.

Sú breyting sem orðið hefur a.m.k. hér á Íslandi á mínu uppvaxtarskeiði. Þ.e. að konur eru almennt farnar að vinna mun meira úti en áður var og menntun og þroska ungra barna er að mestu leyti sinnt utan heimilis hefur án efa valdið meiri breytingum á þjóðfélaginu en margir gera sér grein fyrir.

Núna síðusu árin hefur önnur breyting dunið yfir. Sú er aðallega bundin tækniframförum. Fullyrða má að samskipti fólks hafi breyst mjög verulega undanfarin ár. Sú breyting sem Netið, fésbók, twitter og allskyns samskiptaforrit og tækni hefur valdið er án efa gagntækari en flestir vilja vera láta.

Lestur, skrift og reikningur eru samt sem áður undirstaða alls. Bækur eru hinsvegar alls ekki sú allra meina bót sem oft er látin í veðri vaka. Mikilvægast alls er að aðgangur sem flestra að upplýsingum hverskonar sé sem auðveldastur og ódýrastur. Fæði, klæði og húsaskjól er næstum öllum tryggt hér á Vesturlöndum en virðist sumsstaðar vera af skornum skammti. Þó viljum við ekki jafna öllu út. Eða hvað? Á sumum má skilja að sú sé hugsjónin. Viljum við gerast allslausir flóttamenn? Ef auðæfum heimsins yrði jafnað milli allra er hætt við að lítið kæmi í hlut hvers og eins. Af hverju er þessum margumtöluðu auðæfum svona misskipt? Er hugsanlegt að stjórnmálaskoðanir og hugsjónir ráði þar einhverju um? Eru þær systur kannski undirstaða alls lífs á jörðinni.  

UFC eða MMA (mixed martial arts – sem Gunnar Nelson er víst bestur í) virðist að mörgu leyti hafa tekið við af hefðbundnum hnefaleikum hvað vinsældir og ógeðslegheit snertir. Ekki er annað að sjá en eitt heimssamband ráði þar öllu, en ekki þrjú eins og fyrir hnefaleikunum var komið. Gunnar er hugsanlega meðal svona 20 bestu í einum þyngdarflokki (sem ég veit ekki hve margir eru.)

Einhver mynd.