2168 - Bjarni Harðarson

Ég man vel þá tíð að talið var að orkuvandamál heimsins væru að mestu leyst nema til kæmi ódýr lausn á vandamálum kjarnasamruna. Orku þessa áttu kjarnorkuver, sem orðin voru fremur ódýr í framleiðslu, að framleiða. Vandamálin sem tengdust þeim kjarnorkuverum sem í notkun voru reyndust samt svo mikil að víðast hvar er reynt að hætta að nota þau núorðið. Fyrir vikið er öll raforkuframleiðsla dýrari en annars hefði verið. Nútildags er helst horft til vindorkunnar þó mörg vandamál sé þar við að eiga. Ekki er þar eingöngu átt við sjónræna mengun sem þó er ærin, heldur fylgja mörg önnur sem þó er hægt að vonast til að verði auðveldari viðfangs en þau sem kjarorkunni fylgdu. T.d. var á sínum tíma, þegar álverið við Straumsvík var reist, gert ráð fyrir að innan skamms yrði raforka framleidd með kjarnorku mun ódýrari en sú orka sem það álver notar. Sólarorka verður einnig með tímanum hugsanlega ódýr kostur.

Allar götur síðan Bjarni systursonur minn Harðarson felldi svo eftirminnilega Hjálmar Árnason í prófkjöri hjá Framsóknarflokknum í byrjun þessarar aldar hef ég víst verið skráður á einhvern lista hjá Framsóknarflokknum. Þó ég tæki Bjarna frænda minn framyfir Hjálmar þennan var ég ekki svo vitlaus að kjósa Framsóknarflokkinn í kosningunum sem á eftir fóru. Og heldur ekki síðar. Þó verð ég að viðurkenna að einhverntíma skömmu eftir miðja síðustu öld varð mér það á að kjósa flokksnefnu þessa. Bjarni komst á þing þó vera hans þar hafi orðið nokkuð snautleg og stutt. Síðar gekk hann úr flokknum og skyldi engan undra. Kannski er ekkert eftirsóknarvert að vera þingmaður. Fyrst í stað reyndi flokkurinn að rukka mig um félagsgjöld, en það gekk illa og nú angrar þessi listavera mín mig ekki nema öðru hvoru þegar ég fæ óumbeðin og illa þokkuð SMS í símann minn.

Því segi ég þetta að mér blöskrar mjög háttalag framsókarmanna og þöggunartilraunir þeirra fyrir bæjarstjórnarkosningarnar í lok þessa mánaðar. Þeir eru mun verri en sjálfstæðismenn og er þá langt til jafnað. Framsóknarflokkurinn og Sjálfstæðisflokkurinn eru báðir að breytast nokkuð um þessar mundir. Báðir eru þeir smám saman að þokast til hægri og óðum að minnka. Af því mér leiðist svo öll pólitík er ég að hugsa um að skrifa ekki meira um hana í þetta blogg.

Af hverju skyldu næstum allir ávallt vilja sýnast mun merkilegri og gáfaðri en þeir eru í raun og veru? Kannski eru konur lausari við þetta en karlmenn. Veit það ekki. Veit heldur ekki af hverju þetta er. En svona er þetta. Um það efast ég ekki.

Af hverju skyldu svona margir álíta íþróttir og hvers kyns boltaspark og hendingar vera næstum merkilegasti hlutur í heimi? Óskiljanlegt, vægast sagt. Um þetta geta bestu menn bollalagt fram og aftur því sem næst endalaust.

Hvernig skyldi mönnum eins og Jónasi Kristjánssyni, sem hafa allt og alla á hornum sér í bloggi sínu, líða svona prívat og persónulega. Jú, stöku sinnum fær hann sæmilegt að éta og skrifar jafnvel um það. Annars finnst mér stórgaman að lesa það sem hann skrifar þó það sé mestan part póltískt gall. Það er óþarfi að efast um þekkingu hans á mönnum og málefnum og sennilega líður mönnum eins og honum alveg ágætlega í einkalífinu. Honum finnst meira að segja matur stundum ódýr sem mér mundi finnast rándýr.

Hin hliðin á peningnum er síðan Jens Guð. Hann gerir grín að öllu. Hefur samt ákveðnar skoðanir og er tilbúinn til að svara öllu, sama hvaða vitleysa það er. Flækist mikið um netið og er naskur á að finna forvitnilegar myndir og myndskeið. Verst að maður hefur stundum séð það áður. Eiginlega eru það mestmegnis sömu myndirnar sem ganga í hringi á netinu. Nema þá helst kötturinn sem réðist á hundinn. Slíka mynd hef ég ekki séð áður enda er hún komin í fréttir.

Ásthildur á Ísafirði er líka eftirminnileg. Alltaf elskuleg við alla. Skammar þó þá sem láta í ljós pólitískar skoðanir sem henni líkar ekki. Afar dugleg við ljósmyndatökur og birtingar þeirra. Skrifar mjög persónulega. Ef Moggabloggsmenn selja henni netpláss fyrir allar þessar myndir eru þeir einfaldlega peningagráðugir gullgrafarar.

Já þetta eru palladómar. Ekki Palla-dómar. Þó Páll Vilhjálmsson sé vinsæll bloggari þá leiðist mér hann og er því feginn því að ESB-andstæðingar virðast hafa gert hann að sínum einkabloggara.

Þetta blogg er orðið alltof langt svo það er sennilega best að ég flýti mér að senda það út í eterinn.

Má ég eiga þetta?

Gras o.fl.