2037 - Siðrof

Hugsa stundum til þess að ekki höfðu pabbi og mamma jafnmikil tækifæri til að sinna sínum barnabörnum og við höfum núna. Kemur þar margt til. Samgöngur eru miklu auðveldari nú um stundir og vegalengdir þar með styttri. Velmegun er líka meiri þrátt fyrir allan barlóminn. Ekki var eins mikið látið með börnin og systkinahóparnir gjarnan stærri. Eldri börnin gættu þá jafnan þeirra yngri. Allt var með öðrum róm, áður í páfadóm, segir í einhverju heimsósómakvæði sem ort var skömmu eftir siðaskiptin. Forngrikkir létu ungdóminn líka heyra það og jafnan er talað illa um hann. Tímarnir breytast einfaldlega og ekki er hægt að bera allt saman. Heimurinn er allt annar en hann var og stríðsátök og hungur eru það hræðilegasta sem fyrir getur komið. Samt er það svo að helstu ráðamenn heimsins geta varla hugsað um annað, en að valda slíku.

Gunnar Waage hjólar í Egil Helgason og finnur honum flest til foráttu. Gallinn er bara sá að fáir taka mark á Gunnari. Hann er ekki hótinu betri en þeir sem hann ræðst á. Egill Helgason er margfróður og skrifar vel. Gunnar kannski líka, en það vita bara svo fáir af því. Pólitík þeirra er mismunandi, Gunnar er hægrisinnaður en Egill er vinstrisinnaður. Kannski eru þeir í rauninni ekkert ólíkir. Þó menn séu mjög ósammála um sum málefni er vel hægt að tala sig niður á sameiginlega lausn á öðrum. Hægri menn vantar sinn Messías. HHG er alveg hættur að láta ljós sitt skína. Það loðir við þá nú sem endranær að þeir eru ekki nógu velskrifandi og kunna ekki að ota sínum tota.

Fjölmiðlun öll er hér í skötulíki. Sífellt eru ný og ný vefrit (og önnur rit) að skjóta upp kollinum. Flestöll falla í þá gryfju að eyða of miklu púðri í vönduð skrif, en fá lítið í sinn hlut af peningum. Auglýsingar á netinu eru leiðinlegar og lesendur vandfýsnir. Fáir lesa allt sem að þeim er rétt. Það er af sem áður var, þegar næstum allt var lesið. Það er búið að venja Íslendinga og jafnvel netverja alla af því að borga fyrir vönduð skrif. Allt á að vera ókeypis á netinu. Pappírsblöðin reyna líka eftir mætti að selja sig, en gengur illa. Sigurður Hólm Gunnarsson heldur úti „Skoðun“ sinni af mikilli elju. Skrifar mest í það sjálfur, en pistlahöfundum er þó að fjölga.

Finnst of langt gengið að kenna JBH um það siðrof sem vissulega hefur orðið í íslensku samfélagi við og þó einkum fyrir Hrunið mikla. Liggur hann ekki bara svona vel við höggi akkúrat núna? Ég get alveg viðurkennt að gallaður lagarammi, karlremban, þöggunin og peningarnir hafa á undanförnum áratugum ráðið alltof miklu í þjóðfélaginu. Tek að mestu undir með Salvöru Gissurardóttur í þessu efni og tel að ekki verði öllu viðsnúið á augabragði eins og æstustu feministar virðast telja mögulegt.

Hingað til hefur það verið svo að þegar mig vantar eitthvað að lesa sem veigur er í hef ég leitað að því á eyjan.is. Þar hef ég oftast staðnæmst við orðið á götunni eða silfur Egils. Nú mun ég reyna að muna eftir kjarninn.is og skoðun.is þegar ég er í stuði til að gera annað á Internetinu en flækjast um fésbókina. Nýlegar verða greinarnar að vera og ekki má ég hafa lesið þær áður. Svona haga ég mér nú oftast þegar ég fer á netið. Oft fer samt mesti tíminn í að skrifa sjálfur einhverja bölvaða dellu. Svo eru það náttúrulega bréfskákirnar, en ég er sífellt að reyna að láta minni tíma fara í þær og jafnvel að fækka þeim.

Það er auðvelt að týna sjálfum sér í einskisverðum smáatriðum á netinu. Sennilega mun auðveldara að týna sér nú en áður var. Mestöll orka manns fer í það að telja sjálfum sér trú um að maður sé að gera eitthvað sem er einhvers virði. En hvað er einhvers virði? Ákaflega fátt. Næstum ekki neitt nema það sem maður telur sér trú um. Og eiginlega getur maður talið sér trú um allan fjandann. Ætli það sé ekki mesta list flestra að blekkja sjálfa sig? Trúa því að maður sé mestur og bestur í einhverju.

Fuglahús. Enginn heima.

Athugasemdir

[Haukur Kristinsson 2.9.2013 kl. 21:02]

"Það loðir við þá nú sem endranær að þeir eru ekki nógu velskrifandi og kunna ekki að ota sínum tota".

Mikið rétt, hefur lengi loðað við þá. En einnig léleg menntun og því lítil þekking. Endurspeglast vel í umræðunni um veðurfarið á jörðinni.

Þeir bulla einnig um þróunarkenning Darwins, láta samt afstæðiskenningu Einsteins eiga sig, því hún er þeim óskiljanleg með öllu.

Gleymum því ekki að megin-orsök Davíðshrunsins var ekki ábyrgðarleysi, heldur "ignorance".