1901 - Stjórnarskráin

Sennilega er Gumma Steingrímsblaðran sprungin. Líklega hefði þeim verið nær að setja Jón Gnarr ofar á listann. Breytingin frá borgarmálefnum yfir í landsmálin tekst samt ekki nærri alltaf. Um það getur Ingibjörg Sólrún eflaust vitnað. Eina ályktunin sem ég dreg af síðustu atburðum er að styðja ekki fjórflokkinn undir neinum kringumstæðum og þó Guðmundur Steingrímsson og Róbert Marshall vilji kalla sig menn bjartrar framtíðar hugsa ég um þá á mjög svipaðan hátt.

Verulegur hiti virðist vera að færast í stjórnmálin núna á lokasprettinum og er það að vonum. Mér finnst tillöguna um vantraust á ríkisstjórnina skorta allan tilgang. Tilvera hennar ein (ekki hugsanleg samþykkt) virðist eiga að hræða fólk frá því að fresta afgreiðslu stjórnarskárinnar. Verði stjórnarskráin samþykkt í heilu lagi núna, eins og margir virðast vilja, setur það mikla pressu á næsta þing um að gera það einnig. Jafnvel er hugsanlegt að svo verði þó andstæðingar nýju stjórnarskrárinnar sigri í kosningunum.

Útlit er fyrir að þingmennirnir þurfi fljótlega að taka ákvörðun um hver örlög stjórnarskrármálið á að fá. Sú ákvörðun gæti haft áhrif á kosningarnar í vor. Annars er sá helsti lærdómur sem virðist mega draga af skoðanakönnunum þeim sem birtar hafa verið undanfarið að sveiflurnar séu stærri en venjulega. Það gæti bent til þess að áhugi almennings á stjórnmálum hafi aukist með Hruninu.

Veðrið hefur leikið höfuðborgarbúa nokkuð grátt undanfarið. Eina huggun þeirra er að ekki er líklegt að snjór og frost verði viðvarandi úr þessu. Vorið kemur einhverntíma. Nú er klukkan rúmlega átta á fimmtudagsmorgni og næstum orðið albjart. Svolítið rok virðist vera og fremur kalt en þó alls ekki afleitt veður.

Já, það er með ólíkindum hvað ég er duglegur að blogga. Og það án þess að segja nokkuð merkilegt. Eiginlega er þetta bara rabb hjá mér. Sjálfum finnst mér þó að ég hafi skoðanir á flestu. Aðrir eru bara ekki sammála mér. Hef líka dálitla andsyggð á því að menn taki stærra uppí sig en ástæða er til. Þeir sem „virkir eru í athugasemdum“ gera það þó oft. Sjálfur er ég ekki mjög virkur í athugasemdum en forðast þær samt ekki með öllu. Athugasemdir við bloggið mitt eru yfirleitt fremur fáar núorðið. Veit ekki hvort ég á að gleðjast eða hryggjast yfir því. Allmargir virðast þó lesa það ef trúa má Moggabloggstölunum.

Man vel eftir því þegar ég kynntist tölvum og tölvuleikjum fyrst. Það hefur verið fyrir 1978. Kynntist þeim þó betur eftir 1980. Það fyrsta af slíku tagi sem ég man eftir var einskonar borðtennisleikur sem leikinn var á sérstakri leikjatölvu. Eftir 1980 komu síðan „Space Invaders“ og „Pacman“. Man vel eftir ævintýraleiknum „Pirate Cove.“ Man síðan vel eftir „Wolfenstein, Tetris, Doom, Donkey Kong“ og mörgum fleiri. Umfjöllun og jafnvel afrit af öllum þessum leikjum og mörgum öðrum er á Internetinu.  Hef bara ekki skoðað það.

Sennilega er erfitt að komast lengra í öfga-hægrinu en Jón Valur Jensson gerir. Svona fer hann að því komast hjá athugasemdum:

Nafnlausar athss. ókunnra verða fjarlægðar af þessum vef, einnig dónalegar eða óheflaðar persónuárásir, guðlast, landráðatillögur og árásir á lífsrétt ófæddra. Athss. fjalli um mál vefsíðu. Áskil mér rétt t.a. gera hlé á umræðum frá miðnætti.

Eflaust hafa einhverjir verið að bögga hann, en það er vel hægt að losna við hrekkjalóma með öðrum hætti en þessum. Einu sinni var ég bloggvinur Jóns þessa og hann hefur svosem skrifað í athugasemdadálkinn hjá mér. Margt fleira er einkennilegt á Moggabloggsvef hans og ég hvet þá sem hafa áhuga á honum til að kíkja þangað.

Leið milli Dalbrekku og Auðbrekku.