1875 - Að finna stól fyrir Steina

Fyrirsögnin vísar í það að einu sinni voru mikil vandræði við að finna ráðherrastól handa Þorsteini Pálssyni.

Það er alltaf vandamál þegar formannsskipti verða í stjórnmálaflokki, sem aðild á að ríkisstjórn, ef viðkomandi er ekki ráðherra. Man vel að fleiri flokkar en Samfylkingin hafa lent í þessu. Auðvitað hefur þetta heilmikil áhrif á kosningabaráttuna og kannski er það óheppilega nálægt kosningum sem þetta gerist núna. Fyrst og fremst er þetta þó fjórflokkavandamál og ég býst hvort eð er við talsverðum flótta frá þeim í heild í næstu kosningum. Það eru klassísk fjórflokksviðbrögð að tala um nýja flokka sem útibú frá einhverjum öðrum.

Ef virkilega á að hræða fólk nú til dags dugir ekkert minna en drónar og tölvuárásir. Alltaf þarf þó að reikna með að sá sterkasti ljúgi mest. Hann á auðveldast með það. Hin raunverulega baraátta snýst um mannssálirnar. Og til þess að ná valdi yfir þeim þurfa þær að trúa og treysta þeim sem yfir þeim messa. Þetta á ekkert síður við um fjölmiðla en fámiðla eða  stjórnvöld en stjórnmálaflokka. Auðveldast er að eiga við barnssálirnar. Þar eru kennarar og kirkjan í aðalhlutverkum. Auðvitað foreldrar líka, en stöðugt er verið að reyna að minnka þeirra hlut og gera alla sem líkasta öllum öðrum. Drónar og tölvuárásir halda kennurum og foreldrum svo í skefjum. Áður voru það styrjaldir sem gerðu það, en þær eru komnar úr tísku a.m.k. hér á Vesturlöndum. Upplýsingar og sannar frásagnir eru verstu óvinir svindlsins og samtryggingarinnar.

Þeir sem vilja rugla fólk nota gjarnan útlensku-slettur sem erftt er að skija. Svo eru samdar rangar fullyrðingar og þeim hrært saman við réttar, svo þær séu sem óskiljanlegastar. Þannig er reynt að stjórna fólki.

Flestir eru miklu betri og sanngjarnari en hæstiréttur. Samt er það svo að ég álít að við höfum komið okkur saman um að skjóta ágreiningsmálum til dómstóla og æðstur þeirra sé hæstiréttur. Auðvitað er það til að viðhalda því valdakerfi sem fyrir er í landinu og þarmeð er það orðið að íhaldssemi.

Hef líka alltaf talið að úrskurðir dómstóla fari eftir ákæru. Sé ákæran ekki nógu góð getur dómstóllinn vísað henni frá. Ef bara er horft á niðurstöðu dóms og ekkert annað er hætta á misskilningi um eðli þess máls sem dæmt er í.

Dómstólar (og hæstiréttur er þar ekki undanskilinn) hljóta samt alltaf að fara að einhverju leyti eftir almennri skoðun, en ekki bara lögunum þó þeir hafi mikla tilhneigingu til þess.

Samkvæmt athugasemdum við blogg Jens Guðmunssonar http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/ er Hallbjörn Hjartarson barnaperrinn á Skagaströnd. Svo er að sjá að allmargir hafi vitað af þessu en ekki viljað segja frá af einhverju ástæðum. Varla getur verið að ég sé að segja miklar fréttir hér, því blogg Jens Guðs er tveggja daga gamalt og  mér skilst að helstu fréttamiðlar viti af þessu en vilji ekki segja frá. Sömuleiðis er þetta komið á fésbókina.

Birgitta Jónsdóttir segir ekki mikið frá áfrýjun sinni í Bandaríkinunum í „Twitter“ málinu sem átti að taka fyrir í gær. Þetta gæti bent til þess að hún hafi tapað málinu.

Öryggi á netinu er stórmál sem á bara eftir að vaxa á næstu árum. Sennilega er best að eiga sér engin leyndarmál. FBI-eltingaleikurinn í fyrra var hluti af áætlun bandaríkjamanna um að koma höggi á WikiLeaks. Inn í það mál blandast 20 ára íslenskur Siggi hakkari og ég hef grun um að tölvuvarnir hér á Íslandi sé óttalega lélegar enda stjórnvöld mestu kjánar í slíkum málum.

Klifurveggur.

Athugasemdir

[Valdimar Samúelsson, 7.2.2013 kl. 16:29]

Hefir engum dottið í huga að banna stjórnvöld. Ég tel að stjórnvöld eru meiri anarkistar en nokkurn tíma fólk án stjórnvalda verður.

Hver sýsla hér getur höndlað sín mál betur en þessir lygalubbar.  

[Sæmundur Bjarnason, 7.2.2013 kl. 17:30]

Já, Valdimar það er athyglisverð hugmynd að banna bara stjórnvöld. En hver ætti að gera það? Ekki gera þau það sjálf.

Besta tækifærið til að losna við þau er að kjósa rétt í komandi kosningum. En hvað er að kjósa rétt?