1487 - Lára Hanna

Þetta með númerin á bloggskrifum mínum er eiginlega alveg óvart. Upphaflega skrifaði ég þetta með bókstöfum og hafði engar fyrirsagnir minnir mig. En kannski þekkjast þau á þessu. Sé svolítið eftir því að hafa ekki byrjað uppá nýtt þegar þúsund voru komin. Þúsundið er svo stórt, einsog þúsundkallinn!! (Á Tenerife skipti fimmkallinn jafnvel máli – en sleppum því.) Nú get ég eiginlega ekki hætt fyrr en við tíuþúsund og það er ansi langt þangað til.

Í fésbókartilkynningu (statusi) segir Lára Hanna Einarsdóttir nýlega meðal annars. „Tilgangur vefjarins er...“. Af hverju ekki vefsins? Lára Hanna er alls ekki ein um að beygja orðið vefur með þessum hætti. Mjög margir gera það. Kannski flestir. Ég hef samt aldrei skilið tilganginn með því. Í mínum huga er þessi eignarfallsmynd (vefjar) algerlega óþörf og ber aðallega vitni um einhverskonar fordild.

Flestir virðast hugsa þannig að vefjarmyndin sé sjálfsögð ef talað er um vef á Internetinu. Mundu þá sennilega nota hina myndina ef talað væri um t.d. kóngulóarvef.

Ef kíkt er á hvað Orðabók Menningarsjóðs segir um þetta tiltekna mál er ekki hægt að sjá að merkingarmunur sé á þessum eignarfallsmyndum eða að önnur sé rétthærri hinni. Mér finnst bara eðlilegra að tala um tilgang vefsins og eiginlega er ekkert meira um það að segja.

Ef mótmælin sem boðuð eru á Austurvelli á laugardaginn kemur leiða til þess að alþingi verður óstarfhæft og ríkisstjórnin hugsanlega einnig, er líklegast að það leiði til þess að sá sem sterkastur er og best vopnum búinn ræni völdum.

Hér er enginn her og lögreglan mun ekki reyna neitt slíkt. Sennilega verður reyndin því sú að það verða flokkarnir sem að ríkisstjórninni standa sem ákveða hvort áfram verður haldið eða ekki. Forsetann langar örugglega að blanda sér í málið, en getur hann það?

Í búsáhaldabyltingunni var það Samfylkingarfundur í Þjóðleikhúskjallaranum sem úrslitum réði um það að Samfylkingin ákvað að tilkynna Geir Haarde um endalok ríkisstjórnarinnar. Vinstri grænir hafa líf þessarar ríkistjórnar í hendi sér.

Kannski verða mótmælin ekki eins öflug og sumir virðast gera ráð fyrir og vona.

Tréspýta á gangstétt.

Athugasemdir

[Axel Þór Kolbeinsson, 28.9.2011 kl. 09:56]

Ég er sammála þér um hvernig mér finnst best að tala og skrifa um vefi.

Veðrið á laugardagsmorgun mun hafa mest að segja um mætingu á Austurvöll.  Eins og spáin er núna er útlit fyrir suð-vestan rok og rigningu.

[Sæmundur Bjarnason, 28.9.2011 kl. 10:48]

Takk, Axel. Ég held líka að veður geti skipt máli þarna. Flestir vilja að aðrir geri allt fyrir þá.

[Sigurður Hreiðar, 28.9.2011 kl. 11:48]

Alltaf gaman að pæla í málfari og málnotkun, Sæmundur. Mín fyrsta hugsun um eignarfallsmyndina af vef (nf. vefur) var hið gamalkunna orð vefjarhöttur, notað um handklæðin sem sumir arabar vefja um haus sér. Aldrei hef ég heyrt eða séð orðið vefshöttur.

Mörg nafnorð og nöfn eiga það sameiginlegt að hafa tvær eignarfallsmyndir. T.d. nöfn okkar beggja, Sæmundur og Sigurður. Og er sosum ekkert athugavert við það. Þó myndi ég frekar sækja eitthvað til Sæmundar en Sæmunds.

Við skulum passa okkur á orðafátækt og fasisma í orðanotkun. Þó finnst mér óþarfi að búa til nýyrði þar sem við eigum góð orð fyrir. Hef til dæmis aldrei sætt mig við nýyrðið (orðskrípið?) samnemandi fyrir skólasystkini.

[Sæmundur Bjarnason, 28.9.2011 kl. 11:57]

Takk Sigurður. Mér finnst oft gaman að spekúlera í málfari. Dóttir mín hringdi t.d. í mig áðan og spurði: "Þegar talað er um að vera svona eða hinsegin í einhvers garð, hvaða garð er þá verið að tala um?" Ég gat ekkert svarað því. Það er svo margt sem maður segir sem maður skilur alls ekki almennilega. Þú nefnir vefjarhött. Mér finnst það orð vera dregið af sögninni að vefja, sem ekki sé endilega skyld nafnorðinu vefur. Kannski er samt svo. 

[Flosi Kristjánsson, 28.9.2011 kl. 23:33]

Mótmæli við Alþingishúsið á laugardaginn munu ekki verða í neinni líkingu við það sem við sáum um áramótim 2008 - 2009. Þeir fylgismenn Vinstri grænna sem þá höfðu sig í frammi á þeim tíma, munu af skiljanlegum ástæðum hafa hægt um sig. Aðgerðasinnar, sem svo eru kallaðir, munu ekki sjá ástæðu til að greiða leið stjórnarandstöðunnar að kjökötlunum ... ergo: allt verður með kyrrum kjörum!

[Sæmundur Bjarnason, 29.9.2011 kl. 09:27]

Það er samt forvitnilegt að vita hvernig þetta fer. Ég lít að mörgu leyti á þetta sem síðasta tækifæri þeirra sem reynt hafa síðustu misserin að koma núverandi ríkisstjórn frá völdum á löglegan hátt. Margir áreiðanlega af heilum hug.

[Björn 29.9.2011 kl. 15:51]

Ég var voða spenntur þegar ég sá að þú lést pistil nr. 1487 heita eftir Láru Hönnu. En þegar ég hafði lesið hann sá ég að hún hafði verið nafngreind einu sinni og þá af sáralitlu tilefni. Svo ég haldi áfram með aðfinnslur, er myndin virkilega af tréspýtu? Eru til annars konar spýtur? (Bara að grínast. Ég veit að til eru járnherðatré og plastherðatré.)

[Sæmundur Bjarnason, 29.9.2011 kl. 22:30]

Björn, mér finnst aðfinnslur þínar lítilvægar.

Fyrirsagnir eru alltaf höfuðverkur. Ég get ekki annað en spurt þig hvað þér finnist að hefði verið eðlilegri fyrirsögn í þessu tilfelli. Fyrirsögnina geri ég oft síðast og leiðist að nota sömu fyrirsögnina aftur og aftur þó vissulega sé stundum ástæða til þess.

Það er auðvitað hægt að hugsa fyrirsagnirnar öðruvísi en ég geri. Mér finnst þó ekki hundur í hættunni (tilraun til fyndni) þó einhverjir klikki oftar en þeir hefðu annars gert.

Þú segir að tilefnið hafi verið lítið. Mér getur alveg fundist það mikið tilefni sem þér finnst lítið.

Þetta með tréspýtuna er bara ómerkileg tilraun til fyndni. Tvítekningin hlýtur að vera öllum augljós.