1265 - Malað í mélkisustíl

Þó ég sé Evrópusinni kallaður (a.m.k. af sumum) sé ég enga leið til þess að gjaldeyrishöft sú sem komið hefur verið á hér (til bráðabirgða) hverfi bara með því að óska sér þess. Auðvitað þarf að losa sig útúr þeim en óhjákvæmilegt er að það tekur tíma. Gjaldeyrishöftin eiga að sjálfsögðu að auðvelda okkur inngönguna í ESB og munu gera það. Hef samt trú á að ýmislegt eigi eftir að gerast hér á landi áður en svo verður.

Mikið er fjargviðrast yfir því hvað Moggabloggið sé lélegt orðið. Af þeim bloggurum sem ég les að staðaldri eru Gísli Ásgeirsson og Harpa Hreinsdóttir þar fremst í flokki. Vissulega hefur Moggablogginu hrakað, vinsældir þess minnkað og sumir bloggarar farið annað. Einkum á Eyjuna, sem er engin furða.

Mín skoðun er samt að alhæfingar af þessu tagi séu tómir fordómar. Moggabloggið er ekkert lélegra en önnur bloggsvæði og tæknimenn þar standa sig ágætlega. Að vera með sitt eigið bloggsvæði og engum háður er auðvitað gott útaf fyrir sig en getur verið óbærileg fyrirhöfn. Enn verða menn saltvondir ef þeim er úthýst hér á Moggablogginu og af einhverju hlýtur það að stafa.

Líka er blogg-gáttinni hallmælt mjög af sumum og víst er að allmargir virðast hafa farið þangað á röngum forsendum og íþróttafréttir í blöðum eru þvínær endalausar og kaffæra stundum alveg alvöru fréttir. Samantektum góðra bloggara á sínum uppáhaldsbloggurum er oft ágætt að fylgja til að halda áfram rölti sínu um bloggheima. Þeir sem tímabundnir eru verða að finna sínar eigin tímasparnaðaraðferðir og fordómar í garð ákveðinna bloggsvæða hjálpa þar ekki til.

Nú er ég kominn í gamla gírinn. Farinn að blogga einu sinni á dag og ekkert þar framyfir. Það á ekki við mig að blogga alltof oft. Pólitíkin er óðum að færast í sitt venjulega horf. Ekki líður á löngu áður en Hrunið sjálft verður orðið sagnfræði. Enn eru menn þó að tala í alvöru um stjórnlagaþing. Eins og það sé ekki búið að drepa það mál. Hef enga trú á að hæstiréttur fari að éta allt ofan í sig. Hvort sem umhugsunin verður ein mínúta eða ein vika þá verður útkoman sú sama.

Allt orðið rautt.

Athugasemdir

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 9.2.2011 kl. 08:01]

Ekki sé ég hvernig gjaldeyrishöftin auðveldi inngöngu í ESB. Þú verður að útskýra það betur Sæmi. Gjaldeyrishöft eru eins og stífla. Tilgangurinn er að stöðva útstreymi gjaldeyris en ekki innstreymi. Margir virðast halda að gjaldeyrishöft séu aðallega sett til að takmarka innflutning en auðvitað er það ekki tilgangurinn. Þegar þrýstingurinn verður jafn á innstreymi og útstreymi þá fyrst er öruggt að afnema höftin. Sé það gert fyrr verður afleiðingin mikil dýfa krónunnar. Eina skyndilausnin er að láta erlendar eignir lífeyrissjóðanna upp í þær krónur sem vilja út og aflétta þannig þessum þrýstingi. Lífeyrissjóðirnir eru þegar búnir að kaupa krónubréf af ríkissjóði fyrir 100 milljarða svo þessi makaskipti geta orðið mjög einföld í framkvæmd ef af verður. Erlendar eignir lífeyrissjóðanna nema 650 milljörðum en erlendar eignir í íslenskum bréfum nema 400 milljörðum. Þessi krónubréf bera vexti sem eru umtalsverðir og þá er ekki hægt að kyrrsetja með höftunum. Vaxtaberandi skuldir okkar í dag eru alltof miklar. Það hlýtur að vera forgangsverkefni að lækka þær. Þjóðnýting lífeyrisbraskkerfisins er þess vegna ekki bara skynsamlegur kostur í stöðunni, heldur eini kosturinn. Svona blasir þetta við mér, en auðvitað er ég bara leikmaður

[Axel Þór Kolbeinsson, 9.2.2011 kl. 09:00]

Mér finnst öll umræða um gjaldeyrishöftin vera lituð af pólitík, sem er svo sem eðlilegt.  Viðtekin pólitísk hugmyndafræði segir að takmarkanir á fjármagnsflutningum hinna ríku og fyrirtækja séu af hinu slæma og argasti kommúnismi.  En í sögu nútíma peningakerfis eru takmarkanir á fjármagnsflutningum á milli landa tiltölulega nýlegt fyrirbæri sem byrjar ekki fyrr en í byrjun áttunda áratugarins í BNA.

Pólitísk umræða hér á landi og í okkar heimshluta yfir höfuð líður fyrir pólitíska rétthugsun þar sem ekki má velta fyrir sér annari hugmyndafræði án þess að vera stimplaður öfgamaður eða vitleysingur.

[Sæmundur Bjarnason, 9.2.2011 kl. 11:42]

Hefði átt að segja að afnám gjaldeyrishaftanna mundi auðvelda inngönguna í ESB. Held að talsvert sé til í þvi hjá andstæðingum aðildar að ætlunin sé að tryggja sem víðtækastan stuðning við aðild og þá er afnám gjaldeyrishaftanna liður í því. Annars er það alveg rétt hjá Axel Þór að gjaldeyrishöftin ekki síður en annað (t.d. ESB-aðild) er að verða pólitíkinni að bráð. Skynsemin kemst ekki að. Stjórnmálastéttin vill umfram allt koma hér á svipuðu ástandi og var.