1249 - Nýtt ár

Á nýbyrjuðu ári ætla ég að reyna að spara. Bæði bloggskrif og annað. Reikna samt með að nóg verði um að skrifa. Reyni engu að síður að stilla mig. Spái engu um stjórnmálin á þessu ári. Margt mun þó gerast. Ekki efa ég það.

Því skyldi ég vera að skrifa áramótapistil? Ég þrífst á því að skrifa um allt og ekkert. Aðallega ekkert. Þó mikið sé af því um áramót er óþarfi að skrifa um það.

Merkilegt hvað flestir sem um stjórnmál blogga persónugera hlutina. Það er eins og í huga þeirra séu engin stefnumál til, bara persónur. Stjórnmálamenn eru sumir svona líka, svo ég tali nú ekki um fjölmiðlamenn. Þeir virðast beinlínis þrífast á því að persónugera alla hluti.

Þetta er ein aðalástæðan fyrir því að mér leiðast stjórnmál yfirleitt. Menn geta fjasað endalaust um sum mál án þess að minnast á aðaltriði þess.

Margt er mannanna bölið
og misjafnt drukkið ölið.

Segir í fornu heimsósómakvæði. Fór snemma að sofa í gærkvöldi og er að hugsa um að fara út að labba núna. Kannski sé ég einhver ummerki um alla þá drykkju sem væntanlega hefur farið fram í nótt.

Mikið er rætt um áramótaskaupið núna eins og vant er í byrjun árs. Mér fannst það hvorki betra né verra en vanalega og þó mér hefði þótt annaðhvort er það eiginlega ekkert fréttnæmt. Tók auðvitað mest eftir gríninu um frænda minn Bjarna Harðarson.

Einu sinni var ég að safna fésbókarvinum. Nú held ég að þeir séu 354. Það eru of margir. Ein af afleiðingum þess er að það er ansi miklum tilviljunum háð hvað ég les og hvaða myndir ég skoða þar. Setja mætti fésbók í stað ferskeytlu í vísunni alkunnu:

Fésbókin er Frónbúans
fyrsta barnaglingur.
En verður seinna í höndum hans
hvöss sem byssustingur.

Ég er ekkert að kveinka mér. Held bara ótrauður áfram að blogga. Blogga semsagt eins og brjálaður Færeyingur.

Hér fyrir neðan er eldgömul mynd sem ég held að ég hafi samt fullt leyfi til að birta. Ef svo er ekki þá kemur það bara í ljós.

Reynir Pétur í Borgarnesi.

Athugasemdir

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 2.1.2011 kl. 04:25]

Einum kennt og öðrum bent
aldrei hnefann kreppir
Grundar dóma diligent
dægurþrasi sleppir

[Sæmundur Bjarnason, 2.1.2011 kl. 05:11]

Jóhannes, þetta er ágæt vísa og falleg. Úr því að birtir hana á mínu bloggi tek ég hana auðvitað til mín. Fyrsta ljóðlínan gæti þó verið fengin út bókarheiti hjá meistara Þórbergi og þriðja línan minnir svolítið, þrátt fyrir útlent orð í lokin, á sléttubandavísuna alkunnu sem er svona:

Grundar dóma hvergi hann
hallar réttu máli.
Stundar sóma aldrei ann
örgu pretta táli.

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 2.1.2011 kl. 05:18]

Mikið rétt Sæmundur. Vísan er tileinkuð þér  

þ.s. Vonandi varðar orðnotkunin ekki við höfundarrétt. Fleyg orð fengin að láni eins og þú varst fljótur að sjá út

[Sæmundur Bjarnason, 2.1.2011 kl. 08:29]

Takk Jóhannes. Höfundarréttur er mörgum ofarlega í huga og heftir jafnvel suma. Ef grannt er skoðað held ég að flest sé frá öðrum komið. Er til algerlega frumleg hugsun? Ég held ekki.