1216 - Leirgerður og Grútarbiblía

Nú ætla ég að reyna að hætta að hugsa eins mikið um pólitík og ég hef gert að undanförnu. Hún deprimerar mann bara. Hlutirnir fara sjaldan þar eins og maður vonast til og spáir. Ekki þýðir samt að láta hugfallast.

Það voru um 63 prósent sem kusu í Icesave-þjóðaratkvæðagreiðslunni síðastliðinn vetur og svipað hlutfall kjósenda sem sat heima í kosningunum um síðustu helgi. Er þetta tilviljun? Hvað segja talnaspekingar nú? Ekki var þetta sama fólkið. Samt eru þessar stærðir svo líkar að athygli vekur. Ég er bara ekki nógu vel gefinn til að skilja þetta.

Hvaðan skyldi hún koma þessi bloggnáttúra sem í mér virðist vera? Oft er ég að því kominn að gefast upp á þessum fjára. Er þetta það eina sem ég get gert betur en margir aðrir? Kannski. Þetta er allavega það sem ég nenni að gera um þessar mundir. Óskar Þorkelsson er alltaf að hrósa mér. Það heldur mér talsvert við efnið. Kannski meinar hann þetta. Hinsvegar vilja fáir rífast við mig hvernig sem á því stendur. Þó vil ég gjarnan rífast við fólk, en bara á mínum forsendum. Þessvegna blogga ég. Margir bloggarar eru svona.

Moggabloggsteljarinn segir mér að heimsóknir á bloggið mitt séu flesta daga á annað hundrað eða svo. Af því þykist ég sjá að þeir sem lesa bloggið mitt reglulega séu a.m.k. svo margir (sumir þeirra komi ekki í heimsókn daglega en séu reglulegir gestir engu að síður) .

Síðan ímynda ég mér að ég hafi með skrifum mínum einhver (eða talsverð) áhrif á skoðanir þessa hóps. Þessvegna vanda ég mig oft töluvert við þessi skrif. En sum blogg eru ákaflega óvönduð.

Fyrir nokkrum dögum skrifaði ég klausu um Marínómálið. Ég er enn sama sinnis með það. Mér finnst hann hafa heimskað sig á því að fara í megafýlu við það eitt að blaðamaður sagðist ætla að upplýsa hve mikið hann skuldaði. Veit ekki ennþá hve mikið það er og hef ekki áhuga á að vita það.

Leirgerður minnir mig að sé sálmabók og um hana held og að hafi m.a. verið ort: „Skáldskapur þinn er skothent klúður, skakksettum höfuðstöfum með." Gott ef eftirfarandi eða eitthvað á þá leið var ekki líka sagt um bókina: „Allt rekur sig á annars horn, eins og nautpening hendir vorn." Leirgerður hugsa ég samt að bókin hafi verið kölluð af því að hún hafi verið prentuð í Leirárgörðum. Eflaust hefur samt einhverjum fundist ljóðin óttalegur leirburður. Ekki eru ritdómar nú til dags í bundnu máli.

Grútarbiblía er útgáfa af biblíunni þar sem einhvers staðar stendur (líklega í fyrirsögn) harmagrútur í staðinn fyrir harmagrátur. Ekki má nú mikið.

Fyrir löngu var ég áskrifandi að Vikunni. Minnir að þar hafi einhverntíma verið grein um eyðslu frægs fólks gerð eftir upplýsingum þess sjálfs. Á þeim tíma var Ómar Ragnarsson flugmaður og skemmtikraftur með meiru ekki síður þekktur en nú. Man sérstaklega eftir því að að í innkaupum Ómars kom fram að hann keypti ákaflega mikið af kexi. Svo mikið að mér, sem alltaf hef kexglaður verið (jafnvel kexruglaður), ofbauð gjörsamlega. Veit ekki hvernig Ómar er kexlega séð núna en þá var hann allavega mjög kexsinnaður.

Las einhverntíma frásögn um mann sem tekinn var til fanga í smábæ í Bandaríkjunum fyrir minniháttar afbrot og stungið í steininn sem var í kjallara lögreglustöðvarinnar. Fangageymslan var lítið notuð og maðurinn gleymdist þar í hálfan mánuð. Var samt með lífsmarki þegar það uppgötvaðist. Hafði einhvern vegin komist í vætu.

Náttúran gerir allskyns tilraunir.

Athugasemdir

[Svanur Gísli Þorkelsson, 30.11.2010 kl. 02:15]

Sæmundarhátturinn klikkar ekki.

Skemmtileg sagan um Óamr.

Vísindavefurinn gefur þessa skýringu á orðinu kexruglaður;

Fyrir því eru meðal annars sögulegar ástæður að kex er tengt rugli og vitleysu. Eins og allir vita orsakaðist franska byltingin af því að æstur og ruglaður múgurinn fékk ekki brauð. Franska yfirstéttin hafði stundum á orði á þessum tíma að lýðurinn skyldi þá bara fá sér kex. Um þetta geta menn lesið til dæmis í Játningum Rousseaus.

Þessi hótfyndi yfirstéttarinnar, að benda almúganum á að fá sér kex sem var munaðarvara, var eins og olía á eldinn og hrærði upp í lýðnum sem varð að lokum alveg stjörnuvitlaus og kexruglaður og tók til við að hálshöggva yfirstéttina með fallöxi, sem eins og flestir vita er stækkuð útgáfa af frönskum kexskurðarvélum en þær voru notaðar til að skera biskvíkökurnar sem eru stórar og ferhyrndar.

Til skýringar er rétt að setja þetta upp svona, þá sjá menn í hendi sér af hverju franska byltingin fór af stað og hvernig orðið kexruglaður er hugsað:

Brauð --> kex ---> kolvitlaus lýður
kex --> rugl --> ennþá meira rugl

Englendingar höfðu betri tök á alþýðunni á þessum tíma. Stjórnmálamenn þar í landi beittu orðatiltækinu ‘you can’t have your cake and eat it too’ og sáu í hendi sér að ekkert þýddi að bjóða upp á kex. Enda hefur sú hefð aldrei komist á í enskri tungu að tala um kexruglaða menn, þar dregur sambærilegt orð merkingu sína af ensku jólakökunni, þeir sem eru eitthvað skrítnir eru einfaldlega ‘fruitcake’ eða bara ‘nutcase’.

Þetta finnst mér afar langsótt hjá Háskólanum og niðurlag skýringarinnar er beinlínis rangt.

Það er vel þekkt orðatiltæki á ensku þegar talað er um fólk sem hefur ruglast eða klikkast, að sega það hafa brostið - (cracke,- einnig craked &  gone crackers)

Orðið "cracker" er líka notað yfir kex. Einhver hefur einfaldlega þýtt þetta enska orðatiltæki og fengið út kexruglaður.

[Sæmundur Bjarnason, 30.11.2010 kl. 08:29]

Takk fyrir þessi kexvísindi Svanur Gísli. Ég hafði ekki séð þessa útskýringu á vísindavefnum og ekki velt mikið fyrir mér útlendum kexmálum. Einu sinni fékkst aðeins íslenskt kex á Íslandi og eru sögur til um tilurð þess.

Orðið "kex" finnst mér hljómmikið þó það sé stutt. Tengingin við mitt nafn er líka skemmtileg þó ég fari ekki útí hana hér. Orðið "kexruglaður" er að minni hyggju fremur nýtt í málinu og uppruna þess vafasamt að leita í frönsku stjórnarbyltingunni. Veit ekki heldur hvernig orðið kex er á frönsku. Kannski biskví.

[doctore 30.11.2010 kl. 08:59]

Gaman að blogga sko; Mér gengur alveg ágætlega, er að taka inn 400-1000 heimsóknir á dag, vöxtur í hverjum mánuði; Er að spá í að fá mér lén og gera þetta enn meira :)
Heimurinn er svo kextruglaður að maður verður :)

[Ólafur Sveinsson 30.11.2010 kl. 10:59]

Kex (19 öld) þurrt(harðbakað)ógerðjað brauð. Flatar og þunnar kökur. Tökuorð líklega úr dönsku kiks. Eldri mynd keks. Eiginlega fleirtölumynd af cake,kaka.

[Sæmundur Bjarnason, 30.11.2010 kl. 11:31]

Gott að það skuli svona margir hafa áhuga á þínum boðskap, doctore. Hann er fulleinhæfur fyrir mig. Mér finnst þú nefnilega næstum eingöngu blogga um trúmál.

[Sæmundur Bjarnason, 30.11.2010 kl. 11:37]

Takk fyrir þetta, Ólafur. Þetta með fleirtölumyndina af kökum finnst mér varla eiga við í dag. Kökur eru í mínum huga Hnallþórur (tertur) en smákökur líkjast aftur á móti kexi.

[Sæmundur Bjarnason, 30.11.2010 kl. 12:19]

Ég hef oft heyrt brandarann sem eignaður er Marie Antoinette um "Let them eat cakes", en hef ekki hugmynd um hvernig hann er á frönsku. Dettur skyndilega í hug að það sé hann sem er að rugla háskólamennina. Treysti Svani betur.