2725 - Fundur, fundur ekki, fundur kannski, fundur þó

Nú eru kosningar lukkulega afstaðnar. Ekki ætla ég mér þá dul að fara að kommenta eitthvað á þær. Nógu margir verða áreiðanlega til þess. Annars kvíði ég framhaldinu svolítið. Nú verður ekki þverfótað fyrir bessvisserum á pólitíska sviðinu og þegar þeir þagna sem kannski verður einhverntíma, þá tekur líklega fótbotinn við. Slæmt að hafa ekki mikinn áhuga á öðru hvoru.

Áður fyrr gátu skrifaðar fréttir alveg staðið fyrir sínu. Í blaðaútgáfu gátu þær verið eindálkur, tvídálkur eða þrídálkur (varla meira) allt eftir því hve merkilegar þær þóttu. Nútildax (í einu orði) erum við stödd í endanum eða í miðjunni á því tímabili þar sem það þykir afskaplega ómerkileg frétt sem ekki er myndskreytt. Bráðum þykir það hálf-ómögulegt að geta ekki skreytt frétt með videómynd. Þarna eiga dagblöðin í verulegum vandræðum og sennilega deyja þau alveg út á næstunni. Bæði útaf þessu og ýmsu öðru. Sjónvarpið getur þó fylgt þessari þróun eitthvað eftir, en allar fréttir verða í vaxandi mæli sóttar á Netið, þ.e.a.s Internetið.

Svipaða sögu er að segja um bækur og allskyns fróðleik af flestu tagi. Skrifaður texti er á undanhaldi. Lesinn texti, svo ég tala nú ekki um myndir og sérstalega hreyfimyndir munu að mestu taka við hlutverki hans. Hvort sem það verður á þessari öld eða þeirri næstu þá mun slíkur texti aðeins verða á færi fræðimanna að fá nokkurn botn í. Slíkur er hraði tækninnar.

Segja má að þær framfarir í tækni hverskonar, sem átt hafa sér stað frá tíunda áratugi síðustu aldar og þar til nú, hafi verið svo miklar að þetta sé ekki útilokað. Söngurinn um læsið mun hljóðna á næstu áratugum. Mark my words. Enskan, og einkum þó töluð, er sífellt að sækja á. Íslenskan er á fallanda fæti. Auðvitað er rétt að berjast á móti þessu og það munu margir gera. Samt er líklegra en ekki að þeir tapi. Rétt eins og það er líklegast að Íslendingar komist ekki uppúr riðlinum sínum í HM í fótbolta, þó við vonum að sjálfsögðu að svo fari ekki.

Það hefur komið fram áður á þessu bloggi að ég hef lítið álit á Trump bandaríkjaforseta. Þjóðarleiðtogar utan USA gera það einnig. Sama er að segja um helstu stórblöð heimsins og pressuna almennt. Nú virðist Trump hafa slegið öll sín fyrri met í vindhanagangi. Varla var blekið þornað á bréfi því sem hann sendi Kim Jong Un um að hann væri hættur við að mæta á samningafundinn milli þeirra, en hann var aftur farinn að tala um að kannski yrði samningafundurinn í Singapure haldinn þann 12. júní eftir allt saman.

Kannski væri bara best að hætta að hugsa um þetta gerpi. Hann virðist þrífast á því að sem flestir veiti honum athygli og ekki skipti máli hvort hún er jákvæð eða neikvæð.

Alec Balwin vill hætta að leika Trump forseta í „Saturday night live“, sem er að verða samskonar stofnun í Bandarísku þjóðlífi eins og Spaugstofan var orðin hér á landi. Þó með þeirri undantekningu að ekki eru alltaf sömu leikararnir þar. Balwin segist hafa gert Trump of bangsalegan þar og hann (Trump) ætti að hætta að herma eftir sér.

Einhver mynd.