1941 - Nennessuekki

Einhverjar hugleiðingar um mál sem fjallað er um á mbl.is virðist vera lykillinn að vinsældum á Moggablogginu, en hvers virði eru slíkar vinsældir? Mér finnst þær ekki mikils virði og snúast um það eitt að komast sem efst á einhvern lista sem birtur er daglega og kallast 400-listinn. (50 er samt defáltið). Nennessuekki. Aftur á móti er blogg-gáttin alveg óvitlaus hugmynd. Þar er ég líka og stundum jafnvel á meðal þeirra bestu. Mér finnst samt alveg vera þess virði að vera á Moggablogginu því þar klikkar fátt. Þar að auki er einhver fjöldi tölvufróðra manna sem vinnur þar og leystir þau vandamál sem upp koma.

Pólitíkin er alveg að gera mig gráhærðan og var hárið á mér og skeggið þó orðið hvítt fyrir. Mér finnst þessi söngur um hver sé að slátra hverjum og upprifjun á því sem frambjóðendum kann að hafa orðið á í fortíðinni vera orðin hundleiðinleg. Það er eiginlega svo margt að gerast í veröldinni að það tekur því ekki að vera að þessu væli. Auðvitað er samt hægt að halda því fram að einhverju máli skipti hvaða nesti menn hafa með sér við stjórn landsins næstu fjögur árin. Nennessuekki.

Lausaganga hunda er víða bönnuð. Ef farið er að tala við hunda-aðdáendur um það fara þeir oft samstundis að tala um ketti. Þess vegna er varasamt að gera það. Munið bara að geltandi hundar bíta ekki. Þeir eru nefnilega uppteknir við að gelta og ganga í augun á eiganda sínum eða meðreiðarsveini. Hundar sem eru lausir úti að ganga væru áreiðanlega búnir að finna sér fórnarlamb ef þeir væru grimmir. Sumir hundar þykjast ráða yfir ákveðnum svæðum og þá er bara að virða það með því að taka sveig framhjá þeim. Annars eiga hundar ekki að vera lausir.

Eftirfarandi eru fáein „fótmæli“ úr Rafritinu sáluga og hér er linkurinn þangað: http://snerpa.is/net/rafrit/raf.htm

Prentvilla?. Útilokað. Módemið mitt er með leiðréttingarútbúnaði.

Námskeið um tímaferðalög var haldið fyrir hálfum mánuði.

Munnlegur samningur er ekki virði pappírsins sem hann er skrifaður á.

Kemur stálull af stálkindum?

OS/2 = 0

Ég er ekkert búinn að tapa vitinu, það er backup hérna einhvers staðar.

Ef ég bjarga hvölunum, hvar á ég þá að láta þá?

Aldrei tilkynnir DOS "EXCELLENT command or file name".

Ef verkið heppnast ekki í fyrstu tilraun skaltu eyða öllum ummerkjum um að þú hafir reynt.

Farðu að mínum ráðum, ég þarf ekki á þeim að halda.

Hreint skrifborð er merki um troðfullar skrifborðsskúffur.

File not found. Ég sæki bara eitthvað sem *mér* finnst áhugavert.

Dauðir eru 30 sinnum fleiri en lifendur.

Sá sem brosir í erfiðleikum hefur fundið einhvern til að kenna um.

Hvert erum við að fara? Og af hverju erum við í þessari körfu?

Skelfing er fésbókin að verða leiðinlega svona í tilefni af kosningunum. Kannski hef ég svona lélegan vinaveljara en þeir virðast næstum allir helteknir af kosningaveikinni. Held að það sé jafnvel verra að hafa flokkana svona marga. Þá virðist þurfa að mæla með svo mörgum. Hvernig skyldi lífið vera ef engar væru kosningarnar. Reyndar skipta kosningarnar sjálfar minnstu máli. Það er þessi gír sem besta fólk dettur í þegar þær nálgast sem er næstum óþolandi.

Undarlegur andskoti að menn skuli helst ekki geta stundað heilbrigða og holla útivist án þess að þykjast vera jeppafrík, veiðimaður eða golfari. Mér finnst alveg nóg að vera úti að ganga og ekki þurfa að þykjast vera eitthvað annað en maður er í raun og veru. Fyrir marga held ég að jökla-aksturinn, sportveiðimennskan og hlaupin á eftir golfkúlunum séu bara afsökun fyrir því að vera úti. Engin raunveruleg sannfæring fylgi þessum gerfiáhuga.

Svanur, eða er þetta kannski álft?

1940 - Þau tíðkast nú hin breiðu spjótin

Ráðist er á Pírata-greyin af mikilli heift, að mér finnst. Þeir geta þó huggað sig við það að fleiri hafa brogaða fortíð en þeir einir. Gísli Ásgeirsson birtir t.d. eftirfarandi grein á sínu vinsæla bloggi: http://malbeinid.wordpress.com/2013/04/14/amnesty-asgerdar-jonu/

Svo má auðvitað minna á Árna Johnsen, en það verða áreiðanlega margir til þess.

Auðvitað er það slæmt að lög séu brotin, http://www.ruv.is/frett/telur-brot-valitors-framin-af-asetningi eins og Valitor eða réttara sagt Visa virðist hafa gert samkvæmt þessari frétt. Mesta athygli mína vekur samt hve langt er síðan brotin voru framin. Ef afsökunin er sú að of mikill málafjöldi hafi verið hjá samkeppniseftirlitinu mætti benda á að forgangsraða þar betur. Trúi illa að um mörg jafn umfangsmikil mál hafi verið að ræða þar.

Já, ég er sammála Jóni Steinari Gunnlaugssyni um að fjölga beri dómsstigum hér á landi. Það er ekki við hæfi að hæstaréttardómarar séu að vasast í svona mörgum málum. Auðvitað mundi það kosta eitthvað en traustið á dómstólunum er það sem heldur þjóðfélaginu saman. Það finnst mér a.m.k. Þegar traustið á þeim er að mestu þorrið er fátt eftir.

Satt að segja er öll þessi umræða um fjármál heimilanna og verðtrygginguna að verða dálítið þreytandi. Líklega fælir þetta bull allt venjulegt fólk frá stjórnmálunum. Kannski er það bara ágætt. Stjórnmálastéttin sameiginlega ber ein og sér ábyrgð á Hruninu og henni verður aldrei treyst framar. Áhuginn allur sem t.d. olli búsáhaldabyltingunni (ég er persónulega sannfærður um að hún var algjörlega sjálfsprottin – og ekki stjórnað af neinum samtökum.) kemur núna einkum fram í fjölda flokka (sem ekki er útaf fyrir sig neitt fagnaðarefni) og versnandi lífskjörum.

Eiginlega er það best að reyna að leiða þessa svokölluðu stjórnmálaumræðu sem mest hjá sér. Vissulega rata atriði úr henni í almennar fréttir en við því er ekkert að gera. Margt fólk hagar sér eins og örgustu kjánar í baráttu sem þessari. Leyfum þeim það bara.

Ég er að komast meira og meira á þá skoðun að það komi ekkert vorhret hér á Reykjavíkursvæðinu. Gott væri að vorið kæmi bara svona hægt og hægt. Hunangsflugurnar (sem villast inn um glugga) og geitungarnir eru það eina neikvæða við vorið. Fuglasöngurinn, birtan og hitinn er það sem maður á að hlakka til að komi.

Í Kópavogi.