1914 - Sáttin mikla

Þrennt er það núorðið sem segja má að einkenni mitt blogg. Fyrst er að nefna númeringuna. Á því má t.d. þekkja það á blogg-gáttinni og er áreiðanlega gert. Í öðru lagi er yfirleitt a.m.k. ein mynd sem fylgir hverju bloggi frá mér. Sú mynd er reyndar ekki í neinu samræmi við efni bloggsins en ég er bara búinn að venja mig á þetta. Oftast eru myndirnar mjög nýlegar. Í þriðja lagi er lengdin. Bloggin mín eru oftast nokkurn vegin jafnlöng nútildags og fjallað er um hitt og þetta, aðallega þó „hitt“. Það er ekki mjög interessant að fjalla um „þetta“ svo ég er að hugsa um að reyna að finna eitthvað nýtt.

Sú vitleysa sem flestir gera í sambandi við blogg er að reyna að láta þau líkjast blaðagrein. Það er ekki rétt, því eðli þeirra er allt annað. Pláss er fyrir allt í bloggi, en málalengingar finnst mér vera með öllu óþarfar þar. Fésbókin kemur í staðinn fyrir óformlegt spjall þar sem aðeins er sögð ein setning í einu. Margir kunna vel við það, en mér finnst það vera eins og kaffispjall eða símtal þar sem allir (eða sumir) mega hlusta á. Dálítið líkt sveitasímanum í gamla daga. Hentar mér bara ekki. Er gamall besservisser, sem einu sinni þóttist vita allt.

Samskipti fólks hafa breyst verulega með útbreiðslu internetsins. Stjórnmálamenn og ráðamenn flestir virðast alls ekki hafa gert sér grein fyrir þessu. Afleiðingin nú verður sú að Píratarnir munu ná fótfestu á alþingi og ekki láta hana af hendi. Meirihluta munu þeir þó allsekki ná og fjórflokkurinn (hugsanlega með útibúinu Bjartri framtíð) mun mynda ríkisstjórn landsins. (Hvernig veit ég ekki.) Lýðræðisvaktin svonefnda mun hugsanlega einnig fá mann (eða menn) kjörna á alþing í vor en þeir munu ekki taka þátt í stjórn landsins.

Mjög er nú rætt um fiffin Framsóknar. Víst eru þau skrýtin sum og minna á burtköllun eiturlyfja og 90 eða 100 prósent húsnæðislán. Sjálfum er mér efst í huga mynd af Halldóri (sennilega úr spaugstofunni) þar sem hann kemur til Davíðs og segir: „Össur segir að ég geti vel fengið að vera forsætis ef ég verð með honum.“ Davíð: „Nú, jæja. Við getum svosem verið forsætis til skiptis. Ég skal bara leyfa þér að vera forsætis seinni hluta kjörtímabilsins. Hvað segirðu um það?“ Halldór (allshugar feginn) „Jú, mér líst bara vel á það. Það er miklu skemmtilegra að vera með þér. Og svo borgar þú líka betur. Það er eitthvað svo leiðinlegt að vera með Össuri eftir að ég kom Steingrími frá.“

En ef þessi fiff duga til að auka fylgið umtalsvert þá eru þau fullgild í mínum huga og ekkert verri en önnur. Séu menn eitthvað að fjargviðrast útaf þessum fiffum geta þeir bara notað eitthvað álíka sjálfir.

Ég er nú búinn að pólitískast svo mikið á þessu bloggi mínu að ég verð eiginlega að upplýsa hvað mér finnst koma helst til greina að kjósa. Já, ég er í alvöru að hugsa um að kjósa Píratana. Það kann þó að breytast þegar fleiri kurl koma til grafar, en þetta er það sem mér er efst í huga akkúrat núna.

Mikið er rætt um sátt þessa dagana. Var sátt um Kárahnjúka? Var sátt um bankagjöfina? Var sátt um að fara í stríð við Írak? Ekki held ég að það hafi verið. Hinsvegar kann alveg að vera að Davíð og Halldór hafi verið síðustu mennirnir sem höfðu algera stjórn á þingmönnum sinna flokka. Ekki er víst að þeir tímar komi nokkurntíma aftur. Kannski skildi þremenningaklíkan (Katrín, Árni Páll og Guðmundur) það ekki og hélt að framsókn og sjallar mundu koma hlaupandi ef svolítið væri slakað á klónni.

Vélar.

1913 - Mannlíf

Jú, ekki ber á öðru. Mannlíf er ókeypis á netinu. Ekki er samt öruggt að það verði lengi. Búinn að fletta nýjasta tölublaðinu frá þessu ári og lesa viðtal við Stefán Jón Hafstein. Það var Einar Kárason sem tók það eins og viðtalið við Margeir Pétursson sem ég sagði frá um daginn að mig minnir. Það er einfaldast að fara á birtingur.is eða á Moggablogið hans Ómars Ragnarssonar til að skoða þetta. Annars var linkurinn sem ég notaði þessi: http://issuu.com/birtingur/docs/mannlif1tbl2013x?mode=window&viewMode=doublePage og auðvitað má vel nota hann.

Það stefnir í að flest blöð komi á netið, en satt að segja á ég varla von á því að íslensk blöð verði til langframa ókeypis. Einu sinni fór ég oft á http://www.salon.com/ en er að mestu hættur því núna. Annars er þetta ágætis blað og áreiðanlega er http://www.time.com/time/ ekkert verra. Best er að sjálfsögðu að lesa bara bloggið mitt. Það má ég náttúrulega ekki auglýsa, en geri samt á fésbókinni.

Heldur er leiðinlegt þetta sífellda fjas á alþingi. Augljóst er að þjóðin vill fá að ráða sínum málum meira sjálf en tíðkast hefur. Alþingi hefur brugðist henni. Ríkisstjórnin að sumu leyti líka. Hrunið hefur farið illa með hana og hún veit eiginlega ekki sitt rjúkandi ráð. Ekki er samt fullvíst að öruggur meirihluti sé fyrir því að taka upp nýja stjórnarskrá sem er nákvæmlega eins og sú sem verið er að ræða um núna á þinginu. Einhvern vegin verður samt að ljúka þessu og það verður áreiðanlega gert. Líklega kem ég ekki til með að hafa nein áhrif á hvernig farið verður að því, en margir eru þeir samt sem virðast halda áhrif sín mikil. Hvernig þjóðin hugsar, stjórnarfarslega séð, kemur líklega í ljós í kosningunum í vor.

Fór á bókasafnið í dag og fékk þar m.a. nýlegan Skírni og eina grein er ég búinn að lesa þar. Hún var náttúrulega eftir Einar Kárason og þar vill hann meina að Njála hljóti að vera eftir Sturlu Þórðarson. Rök hans fyrir því eru nokkuð sannfærandi. Hann vitnar svolítið í Helga á Hrafnkelsstöðum og ég man eftir að hafa hitt Helga eitt sinn á strætóstoppi fyrir utan Lynghaga 17. Þá sagði hann mér það í óspurðum fréttum að þetta væri í fyrsta sinn sem hann væri í Reykjavík á kosningadag.

Með tímanum hættir maður alveg að muna hvern grefilinn maður setti á bloggið sitt og er jafnvel farinn að óttast að sumir, sem hugsanlegt er lesi allt sem maður setur þar, séu farnir að þekkja mann of vel. Sá ótti er þó vonandi ástæðulaus því maður getur ansi lengi huggað sig við það að einhverjir hljóti að vera verri en maður sjálfur.

Það er beinlínis líklegt að það dragi dilk á eftir sér fyrir fréttamenn 365 að bjóða Jóni Ásgeiri byrginn. Hann er ekki vanur að láta aðra eiga neitt hjá sér. Losar sig við menn „alveg hægri vinstri“ svo notað sé auglýsingamálfar og sannar með því að fátt er auðveldara en að fá menn til að segja upp vinnu. Hann getur þó ekki losað sig við mig, því ég er nefnilega ekki í neinni vinnu – ha – ha. Bíð bara eftir að drepast eins og fleiri á mínum aldri og rísla mér við bloggskrif á meðan.

Þingfundur á að hefjast núna klukkan hálfellefu og líklegast er að haldið verði áfram þar sem frá var horfið í gær. Við málþófsréttinum verður ekki hróflað. Þó þingmenn séu í hjarta sínu sammála um að hrófla heldur ekki við stjórnarskránni (því hún tryggir völd þeirra eins og nú er) má búast við að þeir þurfi að verja þá afstöðu fyrir kjósendum. Tími þeirra núna fer einkum í að hugsa upp ráð til þess.

Ómarktækt skilti.