1829 - Vafningur

Las örsöguna eftir Eirík Rögnvaldsson á fésbókinni. Já, það er rétt að maður forðast yfirleitt orðalag sem maður hefur ekki sæmilega á valdi sínu. Oft má forðast orð og beygingar sem hugsanlega eru ekki réttar hjá manni. Þetta held ég að margir geti skrifað uppá. A.m.k. geri ég það. Miðað við árangur í Miðskóla Hveragerðis er ég samt ágætur í stafsetningu. Allsherjartrúin á hana finnst mér ekki vera nærri eins mikil og áður var. Stafsetning er bara eins og hvert annað handverk. Æfist með tímanum og ekkert meira um það að segja. Að málið haldist óbreytt um aldir hefur auðvitað sína kosti, en líka ókosti og þá ekki litla. 

Álit mitt á Íslandssögunni er í sem allra stystu máli þannig: Þegar þrettándu öldinni lauk færðist mikill doði yfir þjóðlífið, enda minnkaði þá mikið sambandið við útlönd, og þó eftir væri að skrifa nokkrar Íslendingasögur lauk því niðurlægingarskeiði sem þá hófst eiginlega ekki fyrr en undir lok nítjándu aldar. Þá hófust svolitlar framfarir eftir talsverða hungursneyð sem varð til þess að allstór hluti þjóðarinnar fluttist til Vesturheims og nefndist Vestur-Íslendingar og eru þeir að mestu úr sögunni. Þessar framfarir stöðvast síðan svotil alveg við kreppuna miklu uppúr 1930. Gósentíð okkar Íslendinga hefst síðan þegar blessað stríðið kemur og Ísland er hernumið. Hún stendur síðan framyfir aldamótin 2000 en skömmu eftir að ameríski herinn fer ríður bankakreppan yfir og sér ekki fyrir endann á henni enn. Lífskjörin eru þó ennþá nokkuð góð, en ekki alveg eins góð og í nágrannalöndunum.

Dómurinn í Vafningsmálinu sem væntanlegur er rétt fyrir næstu áramót gæti táknað vatnaskil í Hrunmálum. Nái sérstakur saksóknari ekki árangri þar er ólíklegt að meira verði úr slíkum málum fyrir dómstólum. Stjórnmálin eru að taka yfir og mestar líkur eru á að kosningarnar í vor snúist bara um röðina við kjötkatlana. Spillingin heldur áfram, hefur kannski hægar um sig fyrst í stað en síðan verður næsta hrun eða a.m.k. gengisfelling með tilheyrandi verðbólgu. Þannig er bara Ísland í dag.

Trjádrumbur.

1828 - Jón Gunnar (Gnarr)

Að Jón Gnarr verði næsti forsætisráðherra landsins? Fráleitari fullyrðingar hafa heyrst. Ekki bjuggust menn við að hann yrði borgarstjóri, en þó tókst honum það.

Speglasjónir (spekúlasjónir) um framboð í næstu þingkosningum eru nú í hámarki. Björt framtíð er þar efst á blaði útaf Jóni Gnarr.

Aumingja Lilja Mós. Vill enginn vera með henni, eða hvað? Það er fullt starf eins og er að fylgjast með öllum þeim flokkum og flokksbrotum sem undirbúa framboð sín. Auglýsingastarfsemin er mikil og tilkynningin um framboð Jóns Gnarr liður í henni. Hann hefur látið glepjast af fagurgala einhvers Össurar og kannski á það eftir að verða honum dýrkeypt.

Annars breytast pólitískar áherslur svo ört að ég hef engan vegin við. Þetta er mikill gósentími fyrir stjórnmálafræðinga. Einu sinni voru þeir ekkert rosalega margir.

Segið svo að ekki verði spennandi að sjá næstu skoðanakönnun. Birgitta fellur bara alveg í skuggann með sitt Píratapartí. Tala ekki um aðra.

Æ, póltitíkin. Um þessar mundir snýst allt um nöfn. Hver fer í framboð hvar, og hver eru líklegustu úrslitin? Nenni þessu bara ekki.

Fórum í gærkvöldi að reyna að sjá strik á himni en það gekk ekki vel því bæði var fremur kalt í veðri og svo var erfitt að finna almennilegt myrkur. Norðurljósin létu heldur ekki sjá sig. Júpíter virtist mér samt vera mjög áberandi og Oríon var að koma uppyfir sjóndeildarhringinn með sínar fjósakonur.

Einhversstaðar sá ég fyrirsögnina „Í koksleik við elskhugann“. Í þessu tilfelli las ég koksleik sem koks-leik og skildi hvorki upp né niður hvers vegna koks kom þarna við sögu. Ekki benti myndin sem fylgdi til þess. Og hverskonar leikur var þetta? Svo sá ég að auðvitað gat þetta líka verið kok-sleikur og sennilega er það réttara. En greinina nennti ég ekki að lesa.

Undarlegur er vinsældalistinn hjá Moggablogginu núna. Gerða Kristjáns er þar langefst með nærri 30 þúsund vikuinnlit. Veit ekki hvernig á þessu stendur.

Hér var tré.