1279 - Vegamót á Snæfellsnesi

Uppgötvaði áðan að leikur einn er að skoða og sýna myndir með flakkaranum sem hér er staddur. Þannig fann ég þessa mynd. Hún er frá Vegamótum á Snæfellsnesi. Svona var oft umhorfs á hlaðinu þar vikum saman að vetrinum. Á morgnana þurfti oftast að byrja á því að moka snjó. Það komst upp í vana.

Líklega á ég fullt af myndum frá Vegamótum. Bæði snjómyndum og öðrum. Hvort einhverjir hafa ánægju af að skoða slíkar myndir er aftur annað mál.

Mér gengur illa að einbeita mér að einhverju einu hér á blogginu mínu. Ætli það sé ekki hluti af Sæmundarhættinum margfræga að skrifa um allt mögulegt. Festa sig aldrei við neitt sérstakt. Ná heldur ekki árangri í neinu. Það er mín saga. Ég næ aldrei árangri í neinu, því ég fæ alltaf dellu fyrir einhverju nýju. Einu sinni var það skák, einu sinni frímerki, einu sinni ljósmyndun, einu sinni fjallgöngur o.s.frv. Núna hef ég mesta dellu fyrir gönguferðum og bloggi.

Þær fréttir að Icesave-samningurinn njóti stuðnings nær fimmtíu og átta af hundraði kjósenda komu mér satt að segja á óvart. Ekki hefur umræðan verið þannig. Kannski ber einkum að túlka þetta sem stuðning við ríkisstjórnina og pólitíkusa yfirleitt. Annars vil ég gjarnan fá að heyra af fleiri skoðanakönnunum um þetta og ég mun einkum taka mark á Gallup í því efni.

Að láta sér detta eitthvað í hug til að skrifa um daglega á blogginu er talsverður handleggur. Annað skrifa ég yfirleitt ekki þann daginn. Sem er hugsanlega skaði. Skyldi ég ekki geta skrifað eitthvað gáfulegra ef ég einhenti mér í það? Stundum finnst mér svo vera. Annars dettur mér sífellt oftar í hug vísan þekkta sem ég veit ekki eftir hvern er en er einhvern vegin svona:

Áður hafði áform glæst.
Engin þó að hafi ræst.
Nú er það mín hugsjón hæst
hvenær verður étið næst.

Og satt að segja held ég að ég sé að fitna. Best að fara að gera eitthvað í þessu. T.d. að lengja gönguferðirnar og gera þær reglulegri. Þ.e. að sleppa engum dögum úr.

Myndarlegt tré.