1001 - Þúsund og ein nótt

Dundaði mér einu sinni við að setja arabisku sögurnar sem bera þetta nafn á vef Netútgáfunnar. Lauk samt aldrei við það.

Stefán Benediktsson er athyglisverður og mjög góður bloggari þó hann sé sannfærður Samfylkingarmaður. Um daginn birti hann setningu á bloggi sínu sem ég man enn: „Vondir þegnar hafa alltaf ýtt okkur í átt til betra mannlífs."

Þetta má meðal annars heimfæra á útrásarvíkingana. Það má mikið vera ef lífið hér á Íslandi verður ekki betra þegar við erum búin að jafna okkur á hruninu. Gott ef eldgosin verða okkur ekki til blessunar líka á endanum.

Leó sem kallaði sig Ljón Norðursins var einu sinni með prjónastofu í Gamla Barnaskólanum í Hveragerði. Dóttir hans hét (og heitir eflaust enn) Katla eins og eldfjallið. Leó sá var eftirminnilegur.

Rödduð ell eða órödduð er eitt af því sem útlendingar skilja illa í íslensku en getur oft verið skemmtilegt að velta fyrir sér. Man samt aldrei hvort er hvort. Ella mella kúadella, sögðum við oft áðurfyrr án þess að meina nokkuð sérstakt með því. Eina vísu kann ég sem leikur sér vel með ellin. Hún er svona:

Skólapiltar fara á fjöll
og faðma heimasætur.
Ungar stúlkur elska böll,
einkanlega um nætur.

Veit ekki hvenær ég hætti að blogga. Örugglega þegar ég er dauður. Kannski fyrr. Aðrar tegundir af tölvusamskiptum eiga ekki nærri eins vel við mig og blessað bloggið. Er nýbúinn að prófa að skrá mig á fésbókina en hef enn ekki náð tökum á því formi. Bloggið er betra. Þar getur maður látið móðann mása án þess að vera truflaður.

Finnst einhvernvegin að fésbókin sé til þess að setja þangað samstundis það sem manni dettur í hug. Hægt er að vanda bloggskrif svolítið. Samt er margt mjög athyglisvert á fésbókinni. Til dæmis er víða svo mikið af myndum þar að spurningin er frekar að „nenna" en að „hafa áhuga á."

Göngustígareynsla mín í Kópavogi segir mér að áhugaverðara sé að ferðast þar til fóts en til bíls.