918 - Bara að láta vita að ég sé ekkert hættur að blogga

Já, ég hef ekki bloggað lengi. Enda er ekki margt um að fjalla. Kem bráðum úr fríi og þá blogga ég líklega meira. Kannski ekki þó. Kannski verð ég afhuga bloggveseninu eftir svona ítarlegt bloggfrí. Kemur bara í ljós. Er ekki á Netinu nema afar sjaldan um þessar mundir og nenni ekki að útbúa blogg þó það væri auðvelt.

Nokkrar hugsanir um Icesave eru enn á sveimi í kollinum á mér þó ég viti ekki almennilega hvar það mál er statt núna. Meðal íslenskra bloggara er það líklega enn mál málanna.

Lagalega séð.

Get ómögulega komið auga á annað en lagakrókar okkar séu einskis virði. Vel getur verið að efast megi um hvernig eigi að borga og reikna út vexti og þessháttar. Um það má eflaust lengi deila. Lagalega spurningin um hvort okkur beri að borga eða ekki hefur aldrei verið neitt vafamál í mínum huga. Mér finnst að okkur beri að borga. Þó allir séu á móti okkur og þó þeir vorkenni okkur kannski er allur réttur hjá andstæðingum okkar og hefur alltaf verið. Auðvitað kúga þeir sterkari þá veikari þegar þeir geta en það er þó aðalatrið í þessu máli. Með aðgerðum okkar og aðgerðarleysi höfum við bakað okkur ábyrgð. Meðal annars með því kjósa yfir okkur óhæfa stjórnendur.

Siðferðislega séð.

Þar finnst mér að endalaust megi deila. Sumum finnst eflaust siðferðislega rétt að við borgum en öðrum alls ekki. Mín siðferðislega tilfinning segir mér að við eigum að borga. Aðrir eru að sjálfsögðu á öðru máli og geta fært mörg og sannfærandi rök fyrir því.

Réttlæti.

Vitanlega er það hrikalega óréttlátt að við skulum þurfa að borga þetta. Réttlátast væri að mínu áliti að sá hluti skuldarinnar sem ekki næst af þeim sem stálu þessum peningum sannanlega yrði skipt jafnt milli skattborgara allra þjóðanna. Með því móti myndi ekki falla sérlega stór hluti á okkur Íslendinga. Jafnvel er hugsanlegt að réttlæta mætti að hlutur hvers Íslendings yrði stærri, jafnvel helmingi stærri, en hvers Breta og Holllendings.

Að svo mæltu er mínum afskiptum af þessu máli lokið. Ég er búinn að fá leið á því og sætti mig við það sem ofaná verður.

 

Þegar hætt verður að fjalla um þetta mál verður aðildin að ESB auðvitað mál málanna. Þar hef ég mótaðar skoðanir einnig en í bloggi er hægt að fjalla um ýmislegt annað og það hef ég hugsað mér að gera. Þessi pistill í pistlaleysi mínu er orðin nógu langur. Eiginlega of langur.