613. Að reykja hass með skólastjóranum

Í Morgunblaðinu í dag (þriðjudag) er alllöng grein um einelti á Selfossi. Ég er nú svo slæmur að ég var ekki einu sinni að lesa blaðið heldur bara að fletta því þegar eftirfarandi setning stökk í andlitið á mér: "Hún er ekki sátt við viðbrögð skólayfirvalda í máli sonar síns sem játaði að hafa neytt hass á fundi með skólastjóra." Fyrr má nú aldeilis fyrrvera spillingin. Strákarnir bara í hassneyslu með skólastjóranum. 

Nei annars, auðvitað er þetta útúrsnúningur en svona skrifa ekki aðrir en þeir sem alls ekki kunna að skrifa. Fyrsta boðorð við blaðaskrif (og bloggskrif reyndar líka) er að lesa skrifin yfir. Það hefur ekki verið gert þarna, því hver meðalgreindur maður sér við yfirlestur, að þetta er herfilega illa orðað þó hægt sé að lesa í málið og skilja hvað vesalings skrifarinn á við. Auðvitað gera allir vitleysur en ég hélt að óvaningar væru látnir æfa sig á mbl.is til að skrifin á Morgunblaðinu væru í lagi. Hvers vegna í ósköpunum var prófarkalestri hætt á Mogganum?

Einelti látið viðgangast á Selfossi?

612. - Haraldur Hamar, blogghugleiðingar og fáeinar myndir

Í Kiljunni á miðvikudaginn var talað um Harald Hamar son Steingríms Thorsteinssonar skálds. Saga hans er um margt athyglisverð og var nokkuð rakin í þættinum. Einnig minntist Sigurður Þór Guðjónsson á hann á bloggi sínu. Svo hvarf það blogg en birtist aftur en virðist núna vera horfið einu sinni enn. Ég skil þetta ekki. Svo er Haraldur víst á Wikipediunni. 

Þegar ég horfði á Kiljuþáttinn rann upp fyrir mér að ég hef löngum ruglað saman tveimur Haröldum. Haraldur Hamar var á sínum tíma ritstjóri tímaritsins Iceland Review. Ég hef löngum talið að þetta væri einn og sami maðurinn og þess vegna ef til vill haldið ritstjórann frægari en hann var.

Það er ágætt er að geta hent inn á bloggið ýmsu sem verið er að velta fyrir sér. Bloggskrif lúta að mörgu leyti eigin lögmálum og fólk bloggar af ýmsum ástæðum. Les líka blogg af ýmsum toga. Sú tíð er löngu liðin að allir noti svipaða fjölmiðla á svipaðan hátt. Það frelsi sem Netið býður uppá til að stjórna sinni eigin andlegu neyslu er ómetanlegt. Bloggið er einn hluti af Netinu og alls ekki sá ómerkasti.

Áður fyrr réði fólk því hvaða bækur það las og hverja það umgekkst. Nú orðið ræður fólk fleiru sjálft og lætur ekki misgóða fjölmiðla ofan í sig mótmælalaust. Auk þess hefur bóklestur verulega dregist saman þó bókaútgáfa minnki ekki.

Guðni Ágústsson, sem þá var ráðherra, sagði frá því fyrir nokkrum árum að mikið magn peninga hefði fundist eða komið í ljós við athugun. Ekki man ég hvernig á þessum peningum stóð en hann sagði að ákveðið væri að byggja reiðhallir fyrir þetta fundna fé. Nú virðist reiðhöllum fara fjölgandi eftir sjónvarpinu að dæma og ætti fólk að geta riðið mikið.

Svo eru hér nokkrar myndir sem ég hef nýlega tekið.