605. - Já er nei og nei er já. Eða svoleiðis

Egill Helga er alltaf áhugaverður í Silfrinu. Ég er ekki alltaf sammála honum og get vel skilið þá sem telja talsverða vinstri slagsíðu á þættinum. 

Blaðamaður einn að nafni Magnús Björn Ólafsson vakti sérstaka athygli mína í þættinum í morgun. Hann sagðist vinna við hið kommúníska blað "Nei" og í mínum huga er ekkert neikvætt við það.

Nei er eitt af þessum vefritum sem sprottið hafa upp að undanförnu. Ég hef lítið fylgst með því blaði og hugðist því nálgast það beint. Nei.is skilaði ekki tilætluðum árangri því ég lenti beina leið á ja.is eða með öðrum orðum símaskránni. Sem var ekki það sem ég ætlaðist til. Nei.com skilaði heldur ekki því sem ég var að leita að. Þá var ekki annað eftir en að spyrja Gúgla að þessu og þá kom í ljós að urlið er: this.is/nei. OK nú get ég farið að lesa þetta gagnmerka rit.

Í föðurlandi frjálshyggjunnar er læknishjálp góð. Dýrari samt en allt sem dýrt er. Þeir sem nógu ríkir eru geta þó notfært sér hana. Hinir fá einhverja afgangslæknishjálp eftir að þeir eru orðnir öreigar en mega að öðru leyti eiga sig.

Ef ég á að velja milli Evrópska módelsins og þess Ameríska þá vel ég það Evrópska. Ég er ekki bara að hugsa um læknishjálp og þess háttar. Það er margt í Evrópska módelinu sem mér hugnast betur en samskonar atriði í því Ameríska.

Í grunninn eru Íslendingar líka Evrópuþjóð þó Amerísk menning hafi náð fótfestu hér hin síðari ár og Amerísk viðhorf grasseri í ákveðnum stjórnálaflokki. Jón Baldvin Hannibalsson hefur útskýrt vel muninn á þessu tvennu. Ég man ekki öll rökin en mismunurinn er augljós. Stórveldisárangur Bandaríkjanna undanfarið er þó mun meiri.

Evrópumenn voru iðnir við kolann hér áður fyrr og víst er að þeir eru víða hataðar öðrum fremur. Núorðið virðast Bandaríkjamenn samt verða meira fyrir barðinu á hryðjuverkamönnm og er ekki að furða.

Konan mín hafði ákveðið að nú skyldi hafið nýtt líf. Þáttur í þessu var að ég átti að hella í vaskinn öllu wiskyinu mínu.

Ég tók tappann úr fyrstu flöskunni og hellti úr henni í vaskinn að undanteknu einu glasi sem ég drakk. Svo tók ég tappann úr næstu flösku að undanteknu einu glasi sem ég drakk. Næst hellti ég úr þriðju flöskunni í glasið að undanteknum einum vaski sem ég drakk. Þá var komið að tíunda vaskinum. Ég hellti úr honum í glasið fyrir utan eina flösku sem ég drakk. Svo studdi ég húsið og taldi tappana áður en ég fór að sofa. Þeir voru tuttugu og fjórir.