3240 - Skyldurækni

Ég er andvaka. Klukkan er rúmlega 5 og kannski er ég búinn að sofa nóg. Fór snemma að sofa í gærkvöldi.  Hver veit nema ég  sé að komast í bloggstuð.

Vona að mér fyrirgefist þó ég skrifi fyrst og fremst um sjálfan mig. Að blogga er það eina sem ég kann.

Er venjulega heltekinn af einni hugsun á hverjum morgni, svo þetta er öðrum þræði dagbók, sem ég get flett upp í þegar ég vil. Kannski ég skrifi reglulega upp frá þessu. Hraðinn er að aukast.

Seinna.

Ekki er miklu við að bæta. Fæ mat á eftir um ellefu. Og Jói kemur liklega á eftir. Veit ekki með Bjarna. Á morgun verður skúrað og þurrkað af hérna. 2 pólskar konur koma hingað væntanlega.

Kannski ég setji þetta upp og hætti.

Einhver mynd.

3239 - Árans kóvítið og krabbameinið

Nú má segja að nýtt tímabil hefjist í mínu lífi, því konan mín til meira en 60 ára er látin. Kannski verður þetta tímabil stutt. Ég ræð litlu um það. Á mánudaginn kemur (þann 10. febrúar) verða tvö ár liðin frá því ég endurfæddist til skilnings á því hve þýðingarlaus ég er í samhengi hlutanna, en framað því hafði ég haldið að ég skipti einhverju máli. Þann dag kom ég heim af sjúkrahúsi eftir mögnuð veikindi.

Ekki ætla ég mér þá dul að fara að ræða um konuna mína hérna enda væri það ekki viðeigandi en læt þess að sjálfsögðu getið að hennar er sárt saknað af systkinum sínum, afkomendum  og mörgum fleirum.

Er öfgahægrið að ná völdum í veröldinni? Uppgangur Trump-ismans gæti bent til þess. Eins og ég skilgreini öfgahægrið er það andstæðan við villta vinstrið. Alheims-stjórnmál eru ásamt mörgu öðru mitt helsta áhugamál um þessar mundir. Kannski ræði ég það nánar á næstunni.

Nú er ég hættur. Best er að hafa innleggin í bloggið fremur stutt. Þá eru þau frekar lesin.

Einhver mynd.