525. - Um skákgagnrýni Torfa Stefánssonar og fleira

Það er oft gaman að lesa þau komment sem ég fæ í kommentakerfið mitt. Þó ég svari þeim ekki nærri alltaf þarf það alls ekki að þýða að mér þyki þau ekki svaraverð. Stundum ætla ég mér einmitt að svara þeim ítarlega í næsta bloggi en svo verður eitthvað annað sem fangar hugann og mér finnst endilega að ég verði að blogga um. Svo er þetta tiltekna atriði sem ég ætlaði að fjölyrða um kannski orðið úrelt. Eða þá að ég er bara búinn að gleyma því.

En hvað um það. Ég gær bloggaði ég um Hegelisma og þóttist voða gáfaður. Ég skil samt ákaflega lítið í heimspeki og er hvergi nærri nógu fróður um hana. Gallinn við að skrifa um málefni sem maður er ekki þeim mun betur að sér í er að maður á það á hættu að blotta sig herfilega. Það getur vel verið að ég hafi gert það í heimspekiruglinu í gær en það verður þá bara að hafa það. Betra er að skrifa tóma vitleysu en að skrifa ekki neitt. Þetta meina ég auðvitað ekki.

Einn af bloggvinum mínum er Torfi Stefánsson. Mér finnst oft gaman að lesa það sem hann skrifar. Ég las oft það sem hann skrifaði á skákhornið en þar var hann alltaf gerður útlægur með reglulegu millibili. Svo hefur hann ágætt vit á knattspyrnu og hefur búið í Svíþjóð. Mest gaman er þó að lesa það sem hann skrifar um skák. Þar gagnrýnir hann allt og alla ótæpilega en hefur mjög oft mikið til síns máls. Miklu meira en skákmenn eru yfirleitt tilbúnir að viðkenna.

Hér kemur nýjasta hugleiðing hans og ég bið hann afsökunar á að ræna þessu svona frá honum en oft held ég að aðrir lesi mitt blogg en hans og stundum fleiri. Torfi linkar með þessari færslu í frétt af mbl.is og notar fyrirsögnina:

Lélegasti árangur karlalandsliðsins ever!

Já, óhamingju íslenskrar skákar verður allt að vopni. Lélegasti árangur íslenskrar karlasveitar á Ólympíumóti er staðreynd eða 64. sæti. Allar Norðurlandaþjóðirnar urðu fyrir ofan okkur, meira að segja Færeyingar!!

Til samanburðar má nefna það að fyrir rúmum tíu árum eða á fyrri hluta 10. áratugar síðustu aldar varð íslenska sveitin iðulega í 10 efstu sætunum (5. sætið sem besti árangur). Fallið hefur því verið mikið og hratt að undanförnu, eða allt frá árinu 2000 þegar sveitin hafnaði í 55. sæti.

Kvennaliðið stóð sig enn verr núna en karlaliðin, en við því var svo sem búist.

Þessi afleiti árangur er þeim mun undarlegri í ljósi þess að skákin hefur undanfarin ár fengið ágæta fyrirgreiðslu hjá ríki og borg. Ekki aðeins það að stórmeistarar í skák eru á ágætis launum hjá ríkinu (þó svo að þeir tefli lítið sem ekkert), og skákskóli er rekinn fyrir almannafé, heldur er Skáksambandið og skákfélögin styrkt myndarlega af opinberu fé.

Þá er og ámælisvert hvernig forystumenn skákhreyfingarinnar hafa á undanförnum árum reynt að leyna þessari hnignun skákarinnar hér á landi. Þeir hafa látið eins og allt hafi verið í besta lagi, mikil skákþátttaka hér á landi og fjöldi ungra og efnilegra skákmanna að koma upp. Sérstaklega hefur verið tala um stelpurnar í þessu sambandi.

En því miður hefur þessar lýsingar átt við lítil rök að styðjast og virðast einkum hafa verið fram settar til að geta setið áfram að styrkjum frá ríki og borg.

Segja má að vandamál samfélagsins í dag birtist í hnotspurn hjá Skáksambandi Íslands. Þar er ekkert gagnsæi, upplýsingum haldið leyndum fyrir almennum skákáhugamönnum og ákveðnir aðilar skara eld að eigin köku á kostnað hreyfingarinnar í heild.

Stór hluti áhugamanna eru meðvirkir, kóa með í fagurgalanum rétt eins og menn hafa gert hvað útrásarvíkinga og stórgróðamenn varðar úti í samfélaginu.

En nú er þessu meðvirka skeiði lokið úti í þjóðfélaginu og menn krefjast breytinga. Hvenær ætla skákmenn að hætta sinni meðvirkni og krefjast breytinga á stjórn skákmála hér á landi? Þegar við erum lentir í 100. sæti?

Athugasemdir

[Björgvin Guðnason 27.11.2008 kl. 23:53]

Það sama gerðist eftir að Íslendingar náðu að toppa í "Bridge" með því að vinna Bermúdaskálina frægu. Þá voru settir dágóðir peningar inn í Bridge starfið á Íslandi og viti menn. Íslendingar hafa lítið sem ekkert getað í Bridge síðan þá. Held að velmegun og peningar lami andans listir. Kannski sjáum við uppgang á næstu árum í skák og bridge á Íslandi þá er ekki til lítils unnið af útrásarvíkingum Íslands.