348. - George Best og gamlar bækur

Var að ljúka við að lesa sjálfsævisögu George Best sem í íslenskri þýðingu er kölluð „Lánsamur". Þetta er um margt athyglisverð bók. Ekki aðeins segir hann frá uppvexti sínum og knattspyrnuiðkun heldur einnig frá baráttu sinni við áfengið og einkalífinu sem var á köflum æði skrautlegt. Margir muna eflaust eftir því að Best fékk grædda í sig nýja lifur snemma á þessari öld. Bókinni lýkur að mig minnir þar sem hann er að bíða eftir nýrri lifur árið 2002, en eins og margir muna lést Best árið 2005.

Þýðingin á bókinni er sæmileg. Á einum stað stakk það mig þó illilega að talað var um að fara með kol til Newcastle. Þetta er einfaldlega talsháttur á ensku og betur hefði farið á því að tala þarna um að bera í bakkafullan lækinn eða eitthvað þess háttar.

Eiginlega veit ég ekki af hverju ég pældi í gegnum alla bókina. Ég er ekki United aðdáandi, hættur að mestu að fylgjast með knattspyrnu, en frásögnin af því sem á daga hans dreif allt frá því að hann var lítill gutti í Belfast á Norður Írlandi og þar til hann var að drepast úr skorpulifur er bara svo heillandi.

Í gamla daga, þegar ég var unglingur, las ég mikið af bókum. Ég man eftir því að hafa oftlega fengið í jólagjöf nýjustu bláu bókina. Þetta voru þó ekki bækur um sjálfgræðisflokkinn heldur vinsælustu unglingabækur þess tíma. Einnig man ég eftir bókunum um Tom Swift sem var gríðarlega tæknilega sinnaður unglingur og lenti í mörgu.

 Af bláu bókunum man ég vel eftir bók sem hét „Gunnar og leynifélagið" og einnig eftir einni sem hét „Sigmundur og kappar Karls konungs". Sú saga var aftan úr grárri forneskju því þessi Karl var Karlamagnús sjálfur. Sigmundur var frá Fuldu og komst til einhverra metorða við hirð Karlamagnúsar. Meðal annars þekkti hann nokkrar af hinum svokölluðu fullkomnu tölum (Talan er fullkomin ef hún er jöfn summunni af öllum þeim tölum sem ganga upp í hana) Mig minnir að fyrstu þrjár tölurnar séu 6 28 og 4096, en ég nenni ekki að ganga úr skugga um hvort það er rétt.

Ég man líka eftir að hafa lesið bókina „Hetjur heimavistarskólans" og fundist mikið til hennar koma. Hún er frá Danmörku og meðal annars man ég eftir því að ljón slapp þar úr búri og gerðist mikil saga af því. Ein bók sem ég las var kölluð „Blámenn og villidýr". (Eflaust full af kynþáttafordómum) Nonna og Manna bækurnar voru líka afburðaskemmtilegar. Frásögnin af bardaganum við ísbjörninn var alveg meiriháttar.

Athugasemdir

[Gunnar Helgi Eysteinsson, 28.5.2008 kl. 05:30]

Ég las alla Nonna og Manna bækurnar og það sem er mér ferskast í minni er frásögnin um bardagann við ísbirnina.