344. - "Hvort viltu heldur vera ánægt svín eða óánægður Sókrates?"

Þegar ég las kommentið frá Benedikt Axelssyni við mitt næstsíðasta blogg datt mér í hug setningin: "Hvort viltu heldur vera ánægt svín eða óánægður Sókrates?" Þetta er setning sem ég heyrði fyrst fyrir margt löngu. Með árunum hef ég sífellt hallast meir og meir að svíninu.

Mér finnst samt ekkert varið í að vera "bara" vinsæll. Það er margt annað sem ég vildi fremur vera. En auðvitað ræður maður því ekki sjálfur. Mér finnst mjög gaman að fá slatta af kommentum í kerfið mitt, jafnvel þó þau séu frá Benedikt Axelssyni eða Gunnu á Þursstöðum. Það fær mig til að trúa því, að einhverjir lesi það sem ég skrifa.

Einu sinni átti ég í vandræðum með að vera meðal 400 vinsælustu Moggabloggaranna, en nú er það ekki vandamál lengur, svo er Árna Hattímasar fyrir að þakka. Það er mér heldur ekkert vandamál að fimbulfamba eitthvað hér daglega. Ég reyni samt að hafa það sæmilega læsilegt og skiljanlegt, sem er meira en sumir gera.

Það var Haraldur Á. Sigurðsson leikari og feitabolla sem sagði einhvern tíma: "Allt sem eitthvað er varið í er annað hvort fitandi eða ósiðlegt". Nú er eiginlega ekkert ósiðlegt lengur. Að minnsta kosti ekki í kynferðismálum, en ég held að Haraldur hafi átt við eitthvað slíkt. Aftur á móti er bókstaflega allt orðið fitandi. Sérstaklega það sem ódýrt er. Getirðu talið einhverjum trú um að eitthvað sé ekki mjög fitandi, er samstundis kominn grundvöllur til að selja það á uppsprengdu verði.

Ég er alltaf talsverður "stickler" fyrir málfari og á erfitt með að þola að aðrir noti verra mál en ég tel hæfilegt. Í veðurspá sjónvarpsins 20. maí s.l. var talað um að búast mætti við að einhverjir skúrir yrðu. Kynvilla af þessu tagi fer ákaflega í taugarnar á mér. Ég ólst upp við að regndropaskúrir væru kvenkyns en geymsluskúrar karlkyns. Frá þessu vil ég helst ekki hvika og þori ekki einu sinni að líta í orðabók þessu til staðfestingar, því auðvitað gæti þarna verið um einhvern mállýskufjanda að ræða, en ekki naglfast íslensku-lögmál.

Einn af þeim bloggurum sem ég les alltaf bloggið hjá er Arnþór Helgason. (arnthorhelgason.blog.is) Arnþór er skemmtilegur bloggari og kemur víða við. Í nýjasta bloggi sínu gagnrýnir hann Reykjavíkurborg fyrir lélegt aðgengi að upplýsingasíðum sínum. Fyrirsögnin hjá honum er svona: "Brýtur Reykjavíkurborg mannréttindi með heimasíðu sinni?" Ég segi bara frá þessu, því hugsanlega eru það allt aðrir sem lesa mitt blogg að jafnaði en hans og þessi ádrepa á erindi til margra.

Athugasemdir

[Lára Hanna Einarsdóttir, 24.5.2008 kl. 01:36]

Þú ert afskaplega kynvís hvað skúri og skúra varðar, þetta er alveg hárrétt hjá þér. Skúr í merkingunni regnskúr eða skúraveður er kvenkyns en karlkyns í merkingunni bílskúr eða kofi. Fleirtalan er skúrir (kvk.) og skúrar (kk.)

Og ég þarf varla að endurtaka það, að ég les allt sem þú skrifar - hvert einasta orð og allar athugasemdir þótt ég blandi mér ekki alltaf í umræðurnar.

Bestu kveðjur,

[Gunnar Helgi Eysteinsson, 24.5.2008 kl. 11:04]

... ég líka

[ellismellur 24.5.2008 kl. 11:42]

.......og ég líka, þó nú væri! Kaffi eða te, Sæmundur skólabróðir?

[Nanna Rögnvaldardóttir, 24.5.2008 kl. 15:47]

Þá verð ég að hryggja þig með því að þetta er mállýskumunur. Ég ólst upp við það í Skagafirði að skúr væri karlkyns, hvort sem það var rigning eða kofi, og fannst (og finnst enn, þótt ég fari ekki hátt með það) ákaflega vitlaust að heyra talað um skúr í kvenkyni. Ekki skal ég segja hvort er upprunalegra en þessi munur er mjög gamall - eða svo ég vitni í Pál Vídalín: ,,Norðlínga kennum vér af generibus vocum grammaticis, svosem ,,skúr`` er hjá þeim karlkennt, en kvennkennt hjá Sunnlíngum."

En á þessu verður hver að hafa sína skoðun og stundum rifjast upp fyrir mér viðbrögð afa míns, þegar hann var búin að hneykslast drjúgum á einhverri málvillu og bróðir minn benti honum á að málfar sem honum var tamt væri alveg jafnvitlaust. Afa varð nokkuð um og hann þagnaði um stund en sagði svo: ,,Ja, hitt er verra, því það er sunnlenska."

[Lára Hanna Einarsdóttir, 24.5.2008 kl. 16:14]

Bráðskemmtilegt innlegg frá Nönnu og sýnir okkur hve óvarlegt er að alhæfa um íslenskt mál. Þar sem mállýskur eru fágætar á Íslandi finnst mér alltaf fengur að þeim og synd að þær séu að deyja út.