2627 - Að skeina sig með Costco-pappír

Um það sem nú er að eiga sér stað í Hvíta húsinu vil ég bara segja að það er erfitt að skipta um forseta en hann getur skipt útaf eins og honum sýnist. Þetta er alveg eins og í fótboltanum, nema hvað það virðist ekki flókið að losa sig við þjálfarann en talsvert flóknara að losna við heilan forseta Bandaríkjanna. Á endanum hugsa ég þó að Bandaríkjamenn losi sig við þennan ónýta og sjálfumglaða forseta sem þeir hafa kosið yfir sig í einhverju bríaríi. Geri þeir það ekki er mér að mæta.

„Veðrið er svosem ágætt, en glitskýin láta á sér standa,“ sagði veðurfræðingurinn og baðaði út öllum öngum. „Þau eru nefnilega algengust á þessum tíma,“ sagði hann og signdi sig.“ Nú er þjóðhátíðin í Vestmannaeyjum að nálgast og þá er alltaf rigning.“ sagði ég glottandi. Svo lauk þessu samtali jafn skyndilega og það hafði hafist. Merking þess var engum ljós, þó hafði það áreiðanlega valdið einhverju.

„Jæja þá í þetta sinn.
Þér er heimil ólin.
En hvenær koma kæri minn,
kakan þín og jólin?“

Ég man vel eftir þessari vísu. Skildi samt aldrei hvað hundurinn var að tala um jólin í þessu sambandi. Eftir mínum skilningi var jólakaka bara jólakaka, en tengdist jólunum ekki á nokkurn hátt. Þegar ég loksins sá þetta skrifað (eða prentað) einhversstaðar þá skildi ég auðvitað málið. Man samt vel eftir þessum misskilningi af einhverjum ástæðum.

Eftir því sem Eiríkur sjálfur segir, er klósettpappírinn leynivopn Costco. Allir fara þangað til að fá sér skeiniblöð og taka svo ýmislegt annað í leiðinni. Sumt er dýrt og annað ódýrt. Dýrust eru samt meðlimakortin (úr ekta skeinipappír) því það er ekki hægt að fá neitt fyrir þau. Kósettpappírinn er samt bæði góður og ódýr eftir því sem Eiríkur segir. Annars er bæði hollt og gott að fylgjast með Eiríki Jónssyni því hann fær allar kjaftasögurnar beint í æð og trúir þeim jafnvel sumum. Og klósettpappírinn er bæði sterkur, breiður og góður fyrir utan það að vera ódýr. Um það get ég borið vitni, alveg prívat og persónulega. Munur eða hroðinn sem seldur er dýrum dómum í Bónus sem klósettpappír.

Það er nú svoleiðis með mig, sagði Jón Alfreðsson á sinni tíð á Bifröst. Gott ef hann var ekki herbergisfélagi þeirra Baldurs Óskarssonar og Árna Reynissonar á tvöhundruðogeinum. Þó það blasi nú ekki við af samhenginu átti hann við með því, að kannski væri hann svolítið hinsegin.

Nú er ég farinn að nálgast síðuskilin, svo það er sennilega best að hætta.

Einhver mynd.