2508 - Virkið í norðri

Má ekki segja að fostisráhan sé feitur? Ég mundi nú frekar segja að hann væri þykkur eða þrekinn. Eiginlega er hann ekkert feitur. Skelfing var leiðinlegt þegar fullorðið fólk var sífellt að tönnlast á því í gamla daga hvað maður væri stór. Nú er ég orðinn bæði stór og feitur. Ætli krökkum þyki það ekki jafnleiðinlegt nútildax þegar alltaf er verið er að kommenta á útlitið. Eiginlega skiptir það engu máli. Innrætið er allt.

Oftast nær þegar ég slysast til að hlusta (með öðru eyranu) á útvarp er verið að spila og fjalla um dægurlagagarg. Flestir sem láta ljós sitt skína þar virðast álíta það merkilegasta hlut í heimi. Sumir eru ekki spor hrifnin af þessum hávaða og vilja fremur hlusta á simfóníugaul. Svo er þriðji flokkurinn sem hvorugu ann. Einu sinni átti útvarp Saga að vera einskonar bólusetning við þeim ósköpum en þar tók ekki betra við. Sennilega skánar þetta ekkert fyrr en hver og einn verður kominn með sína eigin sjónvarps- og útvarpsstöð. Vísir að því er sú nútímatækni sem flæðir yfir allt. Skyndilega skiptir engu máli hver gæðin eru eða stefnan, fjölmiðlar verða aðallega til með fjármagni. Þ.e.a.s. peningum sem hægt er að fleyja í þá botnlausu hít sem fjölmiðlun á Íslandi er.

DV er stytting á dagblaðið Vísir. Sú var nefnilega tíðin að Dagblaðið og Vísir sameinuðust. Nafnið Vísir er þannig tilkomið að þessi ósköp áttu að vera vísir að dagblaði. Auðvitað vita flestir þetta, en kannski ekki alveg allir.

Já, ég hugsa að ég kjósi Píratana. Sumir halda að stefna þeirra snúist fyrst og fremst um höfundarréttarmál. Svo er þó ekki. Í stjórnmálum hugsa ég aðallega um það hvert stefnt er. Það sem ég hef einkum undan Sjálfstæðisflokknum að kvarta er að hann (eða forystumenn hans) virðast fyrst og fremst taka sér atriði úr Bandarísku þjóðlífi til fyrirmyndar. Mér finnst Skandinaviska módelið að flestu leyti betra. Líklega er það vegna áhrifa frá Jóni Baldvini Hannibalssyni sem ég segi þetta.

Gott hjá gráskeggnum úr Hrútafirði að taka að sér að sanna það sem allir (nema fáeinir löfræðingar) hafa alltaf vitað (skv. því sem nú er sagt) varðandi Guðmundar og Geirfinnsmálin. Man vel eftir hve mikla athygli þau mál vöktu á sinni tíð. Dagblöðin stórgræddu á þessu.

Fór á bókasafnið um daginn og fékk m.a. stríðsárabókina eftir Pál Baldvin. Víst er þetta stórvirki mikið en við fyrstu sýn virðist mér þetta einkum vera byggt á blaðaúrklippum frá þessum tíma. Auðvitað er ekki vandalaust að raða þeim rétt og velja. Myndasafnið í bókinni frá þessum tímum er óviðjafnanlegt.

Einhver mynd.