2502 - Megrun boðuð

Sennilega eru Norðlendingar mikið fyrir hljómmikil nöfn einsog t.d. Svalbarðströnd og Svarvaðardalur. Aftur á móti virðast Sunnlengingar meira fyrir skrítin nöfn og má þar t.d. nefna Apavatn og Látalæti. Annars treysti ég mér ekki til að fjölyrða mikið um nöfn því alltaf má finna undantekningar.

Segið að pressan, og ég á við hina alþjóðlegu og einkum amerísku pressu en ekki hina aumlegu íslensku, sé valdalaus. Fyrir fáum mánuðum síðan, bjó sú pressa til forsetaframbjóðandann Donald Trump. Nú hamast þessi sama pressa við að eyðileggja hann. Og sennilega mun henni takast það. Gallinn er bara sá að einn stríðsæsingamaðurinn tekur við af öðrum þar sem Hillary Clinton er. Kannski tekst pressunni að etja mönnum útí þriðju heimsstyrjöldina. Það ris sem augljóst er í þjóðernisrembingi hverskonar um allan heim er pressunni að kenna. Ekkert þýðir að segja að hún fari bara eftir því sem fólk vill heyra og segi bara frá því sem satt er. Sannleikurinn er allsenginn fasti sem hægt er að henda fyrir lýðinn. Heldur er sá sannleikur sem pressan ber á borð eingöngu sá sannleikur sem hún sér og hefur ákeðið að sé sá eini rétti. Vinstri pressan virðist samt vera máttugri en sú hægri um þessar mundir.

Pressan er samt sem áður ómissandi. Tilraunir þær sem Píratar og fleiri þykjast hafa verið að gera til beins lýðræðis, eru dæmdar til að mistakast og hvað er þá eftir? Algjört stjórnleysi. Ómenguð dystópía.

Það er engin furða þó kjósendur séu í vafa um hvern kjósa skuli. Allir ljúga þeir eins og þeir eru langir til þessi stjórnmálamenn, en hvernig eigum við, vesælir kjósendur að gera greinarmun á því hvaða lygar eru mest skaðlegar og hverjar minnst. Eiginlega er sami rassinn undir þessu öllu saman.

Á forsíðu Fréttablaðsins sagði einhver nýlega að lögleiðing fínkiefna væri ómöguleg á Íslandi. Sér er nú hver ómöguleikinn. Verð ég að segja. Ef það mögulegt annars staðar hlýtur það að vera mögulegt á Íslandi líka. Annað er ómögulegt. Er ég nú sjálfur dottinn í ómöguleikann. Þetta er sennilega smitandi. Þessvegna væri líklega ráð að forðast ómöguleikann. Það er nefnilega allt mögulegt. Ekkert nýtt undir sólinni. O.s.frv.

Er ég eiginlega hættur að blogga? Man ekki betur en það sé ansi langt síðan ég hef gert slíkt. Hér með reyni ég að bæta úr því. Bloggiddi blogg. Minnir að ég hafi notar þessa aðferð áður og hún hafi ekki gefist vel.

Það er aðfaranótt 24. ágúst núna og ég er andvaka sem aldrei fyrr. Undanfarið hef ég bara drukkið vatn og að sjálfsögðu farið á klósettið þegar ég hef vaknað á nóttunni. Sem gerist næstum daglega, eða á ég að segja nóttlega. Einhvern vegin er ég meira glaðvakandi núna og eftir að hafa vigtað mig (120,1 kg.) er ég ákveðinn í að megra mig. Fyrst er ég samt að hugsa um að fá mér eitthvað og ljúka við þetta blessaða blogg, sem ég hef alltof lengi ætlað að klára.

Einhver mynd.