2463 - Um stjórnarskrá og forsetakosningar

Sennilega er það gjafakvótinn sem valdastéttin ætlar sér að halda áfram að styðja. Augljóslega má ekki gera neinar þær breytingar á stjórnarskránni sem ógnað geta útgerðarauðvaldinu. Áður fyrr byggðust heilu kauptúnin í kringum útgerðina á staðnum sem stundum var í eigu eins manns. Svo fór þetta að þjappast saman og sum kauptúnin og kaupstaðirnir voru skilin eftir á köldum klaka þó öðru væri lofað. Ágætt virðist að hafa umboðsmann þessarar stefnu á Bessastöðum.

Icesave söngurinn þó falskur sé á áreiðanlega eftir að hljóma margradda á næstunni. Búast má við að ESB komi líka við sögu og Guðna verður áreiðanlega borið það á brýn að vera ESB-sinni. Kannski bara vegna þess að hann er ekki yfirlýstur ESB-andstæðingur. Þeim finnst nefnilega að allir eigi að vera það, Annars sé fólk óþjóðlegt. Annars var Bjarni Ben. og flestir sjálfstæðismenn fylgjandi síðasta Icesave-samningnum. En happdrættishugarfarið sigraði og reyndist vera vinningsleikur. Kannski Sigmundur Davíð bjóði sig bara fram til forseta. Hann gæti það, eða er það ekki? Og mundi sjálfsagt fá framsóknaratkvæðin. Verst fyrir hann hvað þau eru fá.

Í fyrstu forsetakosningunum sem ég man eftir hef ég alls ekki getað kosið. Sennilega verið svona níu ára þá. Man helst eftir Vigni bróðir þar sem hann var nýfarinn að tala að marki. Hann sagði: „Má ég kjósa?“ Og svaraði sér síðan sjálfur með örlítið breyttri röddu: „Já, þú mátt kjósa.“ Þá vorum við í húsinu að Laufskógum 1 en þar vorum við sumarið sem nýja húsið var byggt. Þetta mun hafa verið árið 1952 og Ásgeir Ásgeirsson sigraði þá séra Bjarna Jónsson.

Næstu forsetakosningar sem ég man eftir voru síðan á milli Kristjáns Eldjárn og Gunnars Thoroddsen og þaðan man ég eftir fundinum í Laugardalshöll þar sem ekki komust allir inn og Kristján hrasaði í stiganum upp á svið.

Ég er einn af þeim ótalmörgu sem hafa alltaf „kosið rétt“ í forsetakosningum hingað til. Ég kaus Kristján Eldjárn á sínum tíma og síðan Vigdísi og flutti meira að segja ávarp á áróðursfundi sem haldinn var af stuðningsmönnum hennar í Borgarnesi. Ólaf Ragnar kaus ég líka árið 1996, en hefði ekki kosið hann aftur núna. Orrustu milli Andra Snæs og hans hefði ég líklega leitt hjá mér en núna virðist mér einsýnt að styðja Guðna. Hann minnir á Kristján Eldjárn og Andri Snær minnir um margt á Vigdísi. Um Davíð gamla ræði ég ekki þó hann sé skyldur mér. Afdankaðan stjórnmálamann þurfum við ekki í þetta embætti.

Ég tel að stjórnarskráin sem svokallað stjórnlagaþing sammæltis um verði aldrei í heild samþykkt af Alþingi. Reyna má að koma með nýja stjórnarskrá sem byggir í mörgu á henni og þeim atriðum sem samþykkt voru í þjóðaratkvæðagreiðslunni hefði þurft að koma sem flestum að fyrir næstu kosningar. Það verður samt ekki en á næsta þingi mun e.t.v. reyna á mörg atriði þar.

Grundvallaratriði er að stjórnarskárbreytingar eða samþykkt nýrrar þarf að fara fram í samræmi við þá gömlu. Annað gæti kallað á langvarandi ósamkomulag um flesta hluti. Alþingi er stjórnarskrárgjafi núna og það vald verður ekki af því tekið nema með samþykki þess.

Einhver mynd.