2365 - Um vonda og góða fólkið

Það er nú það. Sennilega hef ég klikkað á því sem ég vil síst klikka á, en það er að byrja á næsta bloggi eins fljótt og mögulegt er eftir hvert eitt og einasta slíkt. Hvernig stendur á því að þó ég fari af stað að heiman með þjár pístólur, þá tekst mér ekki að drepa neinn af þeim réttdræpu. Í mesta lagi að það verði einhver læmingjagrey fyrir skotunum mínum þó það hafi verið minn staðfastur ásetningur að fækka svolítið þessum misheppnuðu stjórnmálamönnum. Þeir eru alltof margir.

Mín fyrsta hugsun þegar sniðgöngumálið mikla kom upp og fjölmiðlar sýndu því af einhverjum ástæðum mjög mikla athygli, var sú að þeir sem væru svo vitlausir að halda að borgarstjórn Reykjavíkur færi með ríkisstjórnarvald á Íslandi yrðu bara að fá að halda svo áfram. Seinna má segja að mál þetta hafi reynst illa undirbúið og orðalaginu verið að ýmsu leyti áfátt svo ekki er óeðlilegt að borgarstjórnin vilji skoða það betur. Á allan hátt er þetta smámál samanborið við mörg önnur.

Sjálfstæðismenn brugðust ekki vana sínum. Ætíð skulu þeir styðja Ísraelsstjórn hvað sem hún tekur sér fyrir hendur. Villa í Köben væri jafnvel óhætt að vera í Sjálfstæðisflokknum þess vegna. Ekki held ég að þetta sé fyrsta ályktunin í borgar- eða bæjarstjórn Reykjavíkur sem er illa undirbúin. Þessvegna er það heimska hin mesta að ætlast til að Dagur segi af sér útaf þessu. Það væri þá frekar útaf því að hafa ekki þorað að standa í lappirnar.

Ekki veit ég hverjir það eru sem eru svo takmarkaðir að þeir lesa jafnan mitt blogg og tileinka sér jafnvel þær skoðanir sem þar koma fram. (Þær eru yfirleitt fremur misheppnaðar.) Einhverjir hljóta það samt að vera, því þegar ég læt svo lítið að blogga smá þá rjúka heimsóknartölurnar upp úr öllu valdi. Þegar ég blogga ekki eru þær oftast fáar. Þetta getur að vísu staðið í sambandi við það að tölvuþekking almennt fari vaxandi og einhverjir eða allmargir hafi vit á því að láta tölvuna segja sér ef svo ólíklega vildi til að ég bloggaði.

Haustið virðist ætla að verða fremur hlýtt. Ekki veitti nú af eftir allkalt sumar. Enn bíð ég eftir fyrsta frostinu hér á Akranesi. Gaman verður að vita hvort gangstígar eru sandbornir hér eins og tíðkast í Kópavogi og Reykjavík.

Umræðan um „vonda“ og „góða“ fólkið er forvitnileg en fjallar í rauninni bara um grunnstefin í samfélaginu. Hvort viljum við heldur vera „kommúnistar“ eða „kapitalistar“? Engu máli skiptir hvað þetta er kallað. Einnig eru afbrigðin svo mörg að allir ættu að geta fundið sér eitthvað til að rífast um. Tala nú ekki um ef trúmál og „hómófóbía“ blandast í þetta.

Kál o.fl.