2210 - Sögur frá Kína o.fl.

Þegar ég vann uppi á Stöð 2 var Hannes Jóhannsson tæknistjóri þar. Hann fæddist í Hong Kong og ólst upp í Kína. Tvær sögur þaðan man ég að hann sagði mér og sennilega fleirum. Ég er að hugsa um að reyna að rifja þær upp. Pabbi hans var trúboði þar að ég held.

Þetta var á tímum menningarbyltingarinnar og einn af vinum fjölskyldunnar var háttsettur embættismaður sem bjó skammt frá þeim. Þetta var í litlu og fremur friðsælu þorpi og íbúarnir þar höfðu lítil samskipti við umheiminn nema í gegnum vinnuna. Dag einn komu rauðu varðliðarnir samt þangað og meðal annarra handtóku þeir fjölskylduvininn og þegar Jóhann faðir Hannesar, frétti af því reyndi hann að komast að því hver kæruefnin væru. Fleiri vinir hins handtekna tóku þátt í þessu og vildu að minnsta kosti fá að tala við þann sem búið var að handtaka. Það var helst ekki hægt og segja má að allur dagurinn hafi farið í þessar tilraunir. Þegar handtökudagurinn var að kveldi kominn fréttist að rauðu varðliðarnir hefðu réttað yfir embættismanninum, dæmt hann sekan og tekið hann af lífi. Það var semsagt ekkert hægt að gera.

Hin sagan var á margan hátt merkilegri. Móðir Hannesar hafði tekist að fá eina af þorpskonunum til að snúast til kristinnar trúar. Eitt stórkostlegt vandamál fylgdi því samt. Hún átti nokkur líkneski af þeim guðum sem hún hafði trúað á og vissi ekki hvernig hún ætti að farga þeim. Ef hún fleyði þeim í ruslið eða gæfi einhverjum óverðugum þá væri hætt við að þeir reiddust og ekki vildi hún verða til þess. Þetta vandamál var mjög stórt og raunverulegt, og það var ekki fyrr en móðir Hannesar datt niður á það snjalla ráð að hún gæti náttúrulega gefið sér líkneskin, sem málið leystist.

Mikið hefur verið skrifað um „lekamálið“ svokallaða. Ég ætla ekki að lengja þá umræðu  að neinu ráði, en vil bara segja að sekt eða sakleysi Gísla Freys Valdórssonar og/eða Hönnu Birnu Kristjánsdóttur skiptir engu máli lengur. Innanríkisráðherrann hefur nú þegar valdið sitjandi ríkisstjórn svo miklu tjóni með háttsemi sinni að ekki nægir einu sinni að hún segi af sér embættinu, helst þyrfti hún að segja af sér þingmennsku líka.

Annars getur vel verið að Sigmundur sjálfur geti séð um að grafa undan hinni íslensku ríkisstjórn. Yfirlýsingar hans um eitrað kjöt eru á þann veg að vart getur nokkur maður lagt trúnað á slíkt fleipur. Já, þó mér leiðist pólitík, þá get ég ekki annað en fylgt minni vinstri sinnuðu sannfæringu.

Hrókurinn er besta netblaðið sem ég hef fundið um skák. Ekki er galdurinn annar til að komast þangað, en skrifa „hrokurinn.is“ í subjectlínu brásersins sem notaður er. Góð og fullkomin url eru nokkurs virði, því bookmarksöfn og þess háttar vilja týnast. Hrafn Jökulsson sem ritstýrir þessu blaði er alls ekki einhamur í neinu sem skákinni viðkemur. Einhverjum finnst hann samt of fyrirferðarmikill þar, en það er önnur saga.

Hagamelur 15, í Melahverfi.

Ber.