2103 - Bílar og tölvur

Ásgautsstaðamálið á það svo sannarlega skilið að vera fremst í mínu bloggi. Aðrir skrifa ekki um það mál, né gera athugasemdir við það sem ég skrifa, hvernig sem á því stendur. Þöggunin er mögnuð. Árborg heldur enn áfram að nytja land jarðarinnar án þess að hafa til þess nokkurt leyfi. Ólögleg makaskipti hafa átt sér stað með stuðningi og skjalafalsi sýsluskrifstofunnar og einhver hús (ein 4 held ég) hafa verið byggð án þess að nokkurt löglegt leyfi hafi verið til þess. Einnig einhverjir sumarbústaðir. Ef ekki næst að semja við eigendur jarðarinnar getur þurft að rífa þessi hús. Það mundi líklega verða Árborg dýrt. Fékk símtal  s.l. föstudag útaf Ásgautsstaðamálinu og svo er að sjá sem einhver hreyfing sé að komast á það. Embættismenn allflestir á Árborgarsvæðinu virðast þó hafa bundist samtökum um að tefja þetta mál sem mest og vona að það hverfi. Það mun samt ekki gerast.

Í sambandi við skrif Ómars Ragnarssonar sem ég les oft, dettur mér í hug að Kalli Magg átti Garant sendiferðabíl á sínum tíma. Man að við fórum einhverju sinni á honum til að tefla við Hraungerðinga í Þingborg og á heimleiðinni bilaði kúplingin á Garantinum þannig að hún virkaði alls ekkert. Kalli var nú ekki í miklum vandræðum fyrir það, heldur rak bílinn bara í þá gíra sem hann þurfti, án þess að nota kúplinguna. Það gekk ágætlega, en auðvitað fylgdi því nokkur hávaði. Já og ég man að bíllinn var grænn á litinn. Finnst reyndar að flestir Garant sendiferðabílar hafi verið það. Algengir voru þeir.

Þeir bílamenn eru sífellt að reyna að koma að nýjum orðum. Þeir eru ekkert betri en tölvumennirnir að því leyti. Helvítis hvarfakúturinn. Jú, þetta er kannski ágætisorð í sjálfu sér en þó er alls ekki víst að það nái fótfestu. Hugsanlegt er jafnvel að það sé jafnómögulegt í málinu og dúnkrafturinn var á sínum tíma. Allsengri útbreiðslu náði það þó einstaka maður notaði þann óskapnað. Flestir töluðu um tjakk. Tengsli er annað orð sem náði mjög lítilli útbreiðslu. Flestir tala um kúplingu. Ég er vanur að álíta tölvumál fylgja mjög svipaðri þróun og bílamál gerðu. Bílstjórar (Tölvumenn) þurftu áður fyrr að vita næstum allt um bíla (tölvur). Nú geta þetta allir en vita oft lítið um innri gerðina eða hvað það er í rauninni sem fær bílinn til að hreyfast eða tölvuna til að hugsa. Svipað er þetta með tungumálið, nema hvað í dag ganga allir hlutir miklu hraðar fyrir sig en áður.

Í gærmorgun vaknaði ég fremur snemma (fyrir sjö) en klæddi mig strax (sem er óvenjulegt) Þegar konan mín fór svo á fætur um áttaleytið bjó ég strax um og lagði mig svo ofan á rúmteppið eins og ég geri oft um miðjan daginn eða á kvöldin. Að þessu sinni steinsofnaði ég og þegar ég vaknaði og leit á klukkuna sá ég að hún var að verða 10. Þegar ég, að þessu sinni, reyndi að rifja upp hvað hefði verið í kvöldmatinn eða í fréttum í sjónvarpinu, kom ég alveg að tómum kofanum. „Nú, er það svona sem alshæmerinn byrjar,“ hugsaði ég „ekki hafði ég búist við því.“ Ég reyndi af alefli að hugsa um atburði dagsins. En það var alveg tilgangslaust. Ég mundi ekki eftir neinu. Ekkert kom fram og það var ekki fyrr en byrjaði að birta sem það rann upp ljós fyrir mér í tvennum skilningi. Því auðvitað var morgunn en ekki kvöld.

Pólitíska spurningin sem brennur á fólki þessa dagana er hvort ríkisstjórninni og stuðningsmönnum hennar muni virkilega takast að láta samningana halda. Það er algjört lykilatriði. Ég held að þeim takist það. Einfaldlega vegna þess að stjórnunarhugsun og hugsjón þeirra virðist vera öðruvísi en fyrri stjórnar. Jóhönnustjórnin vildi stjórna eins og henni og fylgismönnum hennar fannst að ætti að stjórna. Núverandi stjórn stjórnar bara stjórnunarinnar vegna. Markmiðin skipta litlu máli. Annað hvort nást þau eða nást ekki. Á þessu er verulegur munur þó hann sé ekki alltaf augljós.

Í Norm-X húsinu.