2071 - Anand vs. Carlsen

Sniðugasta leiðin varðandi Geysi og skúramálið er að girða af bílastæðin við Kerið. Minnir að Jónas Kristjánsson hafi komið með þá gerræðislegu lausn. Annars væri svolítið fyndið að sjá upplitið á saklausum ferðamönnum þegar þeir kæmu að afgirtum bílastæðum. Hugmyndin er góð.

Dettur stundum í hug að við bloggarar gætum sameinast um að skrifa ekkert um Vigdísi Hauksdóttur. Ætli henni færi þá ekki að leiðast þófið. Sigmundi tókst að komast hjá því að gera hana að ráðherra. Með ærnum kostnaði að vísu. Því hann neyddist í staðinn til að gera bæði Gunnar Braga Sveinsson og Sigurð Inga að ráðherrum. Sem aldrei skyldi verið hafa. En það er of seint að iðrast eftir dauðann.

Á sama hátt og það var greinilegt að Steingrímur J. Sigfússon var aftursætisbílstjóri fyrri ríkisstjórnar og hafði þar þá yfirstjórn sem honum sýndist, langar Bjarna Bendiktsson til að verða slíkur aftursætisbílstjóri núverandi ríkisstjórnar. Kannski tekst honum það. Bjarni er greinilega sá ráðherra stjórnarinnar sem mest hefur komið á óvart að því leyti að hann er mun meira útundir sig en menn höfðu álitið.

Neitun Bjarna á því að fallast á tillögur framsóknarmanna um skuldavanda heimilanna sýnir vel hver stjórnar. Sigmundur leitar nú í örvæntingu að einhverju haldreipi í því máli sem augljóslega var aðalkosningamál framsóknar en allt kemur fyrir ekki. Fylgið flýr hraðfara og ómögulegt er að vita hvar það stöðvast. Ekki er að sjá að þó Sigmundi tækist að koma í veg fyrir að Vigdís Hauksdóttir yrði ráðherra að hann hafi verið nokkuð heppnari með utanríkis- og umhverfis- ráðherrana.

Nú skilst mér að búið sé að setja olíufund á stefnuskrá framsóknarflokksins. Sennilega er það ekkert vitlausara en hvað annað. Reyndar hef ég ekki mikla hugmynd um hvernig slíkir fundir fara fram. Kannski er það bara eins og hver annar húsfélagsfundur. Á þeim eina húsfélagsfundi sem ég hef setið um ævina var ákveðið að taka kettlingsgrey af lífi. Held samt ekki að olíufundur sé beinlínis hættulegur. Varasamt getur þó verið að setja hann á kosningastefnuskrá stjórnmálaflokks. En allt er hey í harðindum eins og þar stendur.

Þar fór það. Ég er alveg sannfærður um að Sigurður Líndal er ekki sá aumingi að geta ekki svæft allar tilraunir til að endurvekja stjórnarskrármálið. Einkum vegna þess að það er einmitt það sem íhaldsflokkarnir (framsókn og sjálfstæðis) ætla sér. Ef draumar súkkulaðidrengjanna rætast þá verður ekki minnst á þjóðaratkvæðagreiðslur eða stjórnarskrár allt kjörtímabilið.

Nú er ég búinn að fimbulfamba svo mikið um pólitík að þetta blogg er farið að hallast ískyggilega. Vonandi kviknar samt ekki í því. Þó snjólaust sé hér á Stór-Kópavogssvæðinu er orðið ansi kalt. Líklega er veturinn bara kominn. Bæði á almanakinu og í rauninni.

Á margan hátt er skákeinvígið milli Carlsen og Anands fyrsta alvöru skákeinvígið síðan 1972 þegar einvígi aldarinnar var haldið hér í Reykjavík. A.m.k. er það mitt mat. Ég hef nefnilega ekki fylgst almennilega með skák lengi. Þetta einvígi hefst fyrir alvöru á morgun (laugardag). Hins vegar hófst í dag Evrópukeppni landsliða í skák og á sinn hátt er það mót auðvitað a.m.k. jafnspennandi fyrir okkur Íslendinga.

Í Kópavogi.