2036 - Helguvíkurævintýri

Utarlega á Reykjanesi er verið að hamast við að búa til risavaxna húsgrind úr áli (eða stáli). Upphaflega átti þetta að verða álver, en líklega verður það aldrei. Til þess þarf að niðurgreiða orkuna og enginn er tilbúinn til þess. En hvað skyldi þá vera hægt að gera við þessi ósköp. Það er einmitt flísin sem við rís. Eitthvað verða menn að gera við þetta. Ríkisstjórnin segist vera öll af vilja gerð til að hjálpa, því líklega fengi einhver slatti af mönnum atvinnu þarna ef álverið yrði að veruleika. Veit ekki hvernig þetta endar, en sjálfur forstjóri fyrirtækisins sem stendur fyrir þessari byggingu er kominn til landsins og hefur áhyggjur af þessu. Ég líka. Ég verð bara að segja það.

Salvör Kristjana og Magnea Matthíasdóttir og einhver Ugla ræddu mikið um vísuna „Dansi, dansi dúkkan mín“ á fésbókinni í gær. Allt var það mjög fróðlegt og ólíkt fróðlegra en jafnaðarvællinn í misheppnuðu stjórnmálamönnunum okkar. H. C. Andersen blandaðist inn í þessar umræður og ég er ekki í neinum vafa um að þær gætu allar skrifað stórfróðlega grein um þetta mál. (Gömul og hreyfanleg leikföng). Kannski gera þær það einhverntíma en a.m.k. gæti þetta orðið kveikjan að einhverju skemmtilegu.

Hvað er það sem ekki er hægt að nálgast á netinu? Ekki veit ég það. Bókaútgáfa öll með gamla laginu fer bráðum að leggjast af. Allt er sett á netið núorðið og einsog sjórinn tekur það víst lengi við. Jafnvel lengur en hann. Og tölvurnar eru öskufljótar að finna hvað sem er.

Ég er hugmyndafræðilega mjög óákveðinn. Ég get ómögulega gengið feminismanum á hönd og hendur ekki andfeminismanum. Feminisminn er að taka vinstrimennskuna yfir. Pólitísk rétthugsun er málið samkvæmt þeim. Eva Hauksdóttir er að verða helsti málsvari andfeminista að mínum dómi. Hún er ekki nærri eins agressív og illa innrætt og margir aðrir sem eru á móti feminismanum og finna honum allt til foráttu. Ekki er ég viss um að allir þeir sem kalla sig feminista séu ánægðir með að hafa Hildi Lilliendahl sem sinn helsta talsmann. Gísli Ásgeirsson er betri. Hann er þó a.m.k. fyndinn.

Þegar þetta er sett á Moggabloggið er innrás Bandaríkjamann í Sýrland e.t.v. hafin. Almennt er ég mjög á móti öllum innrásum. Hver er það ekki? Man vel eftir því að Rússum og Kínverjum fannst þeir hafa verið hálfplataðir, þegar innrásin í Líbýu var gerð. Kannski eru þeir að hefna sín núna. Athyglisverð í meira lagi eru úrslitin varðandi innrásina í breska þinginu. Þau veikja stjórninga þar verulega.

Ekki er að sjá á fréttum að margboðað óveður hafi valdið miklum skaða. Ekki var veðrið heldur neitt mjög slæmt hér í Kópavoginum. Það var að vísu svolítið hvasst seinni partinn í gær, en þá er eiginlega upptalið. Hamraborgarhátíðin var haldin í dag og ég skrapp þangað ásamt Áslaugu eftir að ég hafði skoðað nýju vinnustofuna hjá henni í Norm-Ex húsinu. Hálfkuldalegt var sölufólkið og ekki mjög fjölmennt þar svo við fórum fljótlega. Tinna var í heimsókn í dag og fór í kvöld með pabba sínum í strætó klukkan átta heimleiðis.

Dindill.