2017 - Flugeldar og aðrar bombur

Styrkir til stjórnmálaflokka. Styrkir til trúfélaga. Styrkir til fjölmiðlunar. Styrkir til samgangna. Styrkir til landbúnaðar og annarra atvinnugreina. Styrkir til húsbygginga. Styrkir til Styrkveitinga o.s.frv. o.s.frv. Allt má rökstyðja. Allt er pólitík. Allt er hægri eða vinstri stefna. Veit ekki hvar þetta endar. Auðvitað þarf að skattleggja til að eiga fyrir öllum þessum styrkjum. Auðæfum landsins þarf að skipta sem réttlátast. Ekki dugir að þeir ríku svíni endalaust á þeim sem minna mega sín. Öfgastefnur eru hættulegar. Miðjumoðið er best.

En hverjir stunda mest miðjumoð. Það er stóra spurningin. Kjósendur reyna að svara þeirri spurningu á fjögurra ára fresti í svonefndum kosningum. Stjórnmálamenn hafa nærfellt frjálst spil þar á milli. Fjölmiðlarnir reyna kannski að æsa fólk svolítið upp en tekst misjafnlega. Nú er almenningur orðinn leiður á aðgerðarleysinu og vill þjóðaratkvæðagreiðslur um allan fjárann. Enginn fjögurra ára friður lengur. Forsetinn hrifsar til sín þau völd sem hann getur og enginn segir múkk. Stjórnmálamenn reyna að þagga niður í almenningi með svokölluðu hruni. En það gerir fólk bara enn ruglaðra og örvæntingarfyllra.

Læt þetta nægja um stjórnmál á þessum fallega föstudagsmorgni. Að vísu er þoka hér í Kópavoginum en ætli hún fari ekki þegar líður á daginn. Vonum það a.m.k.  

Setti áðan fyrirspurn á orðhengilinn á fésbókinni og ekki stóð á svarinu. Spurði hvað væri að larpa. Um það er rætt í fyrirsögn á mbl.is og það er víst myndað útfrá ensku setningunni: Live action role playing. Mér finnst nú nóg að þurfa að vita að forrit heiti öpp en að skammstafanasýkin úr amerísku enskunni sé orðin að íslensku það finnst mér of langt gengið.

Margt er einkennilegt í heimi alfræðiritanna. Britannica er alveg orðin úrelt. Wikipedia er einna heitust núna. Þar er margt einkennilegt. Um daginn var skrifuð á mbl.is fréttaskýring um umdeild mál á Wikipediu. Í undirbúningi er bók um það mál. Uppkast að henni er að finna hér: http://arxiv.org/ftp/arxiv/papers/1305/1305.5566.pdf Sel þetta ekki dýrara en ég keypti. Á alveg eftir að lesa þetta. Finnst það samt áhugavert.

Flugeldasala á Íslandi er stórskrýtin. Skátafélög, björgunarsveitir og íþróttafélög eiga þennan markað. A.m.k. man ég vel eftir því að Kaupfélögin og önnur slík gróðafélög vildu helst ekki koma nálægt sprengjum og þ.h. á sínum tíma. Þó er heilmikla peninga uppúr þessu að hafa. Hjá strákum á vissum aldri er sprengingahvötin næstum því eins sterk og kynhvötin. Gömlu fólki og kvenfólki finnst þetta skrýtið en svona er þetta. Meðan allur gróðinn af flugeldasölunni fer til björgunarsveitanna hafa sprengjuóðir karlmenn fyrirmyndarafsökun á reiðum höndum. Jafnvel öskureiðum. Þeir eru bara að styrkja björgunarsveitirnar.

Einstaka menn viðurkenna sprengingahvötina. T.d. má þar nefna leikarann Örn Árnason. Hann stofnaði (sennilega ásamt einhverjum öðrum) félag um að selja rakettur. Var hann þá að stela frá björgunarsveitunum? Nei, ætli hann hafi ekki bara verið að taka spón úr aski þeirra fégráðugu einkaaðila sem voru að reyna að ræna frá sveitunum þeirra réttmæta gróða.

Flugeldaverksmiðjur eru stórhættulegar, enda eru Íslendingar löngu hættir að framleiða skotelda sjálfir. Kínverjar eru svo margir að þeim má vel fórna í svona hættulegan iðnað. Í gamla daga sprengdi maður kínverjana í tætlur, kveikti á nokkrum blysum og skaut fáeinum rakettum (einni stórri) og hafði ekki efni á meiru. Nú eyða menn hiklaust jafnmiklu í flugeldatertur og jólagjafir.

Ók framhjá Kerinu í Grímsnesi um daginn. Sem betur fer þarf ekki að borga sérstaklega fyrir að sjá bílastæðið. Held að ég hafi meira að segja séð innheimtuskúrinn. Að sögn margra eru túristar æstir í að borga sem mest fyrir að sjá þetta náttúruundur. Einhverjir Íslendingar munu þó vera á báðum áttum um réttmæti skúrsins. Held að túrhestatrakið á ferðamannastöðum sé svolítið orðum aukið. Vissulega er ólíkt að sjá hve margmennt er við ýmsa staði sem áður var fámennt á. Líst samt illa á skúramenninguna.

Bekkur.

Handteiknar tölvuleik og larpar