1992 - Undirskriftasöfnun um ESB

Til hvers er seinni undirskriftasöfnunin sett af stað? Hún heitir „Klárum dæmið“ og fjallar um viðræðurnar við ESB. Ég er ekki búinn að skrifa undir því ég var að sjá minnst á hana rétt í þessu (á mánudagskvöldi) Kannski er hugsunin bara sú að þreyta fólk. Ellefu þúsund og eitthvað voru búnir að skrifa undir þegar ég sá þetta. Eru undirskriftir á netinu að verða séstök íþróttagrein? Útheimtir ekki mikla krafta. Svo getur alveg verið séstök íþróttagrein að bera saman undirskriftasafnanir og túlka með ýmsum hætti.

Fésbókin er á margan hátt frábær. Allir geta haft gagn af henni. Hún er ekkert séstaklega fyrir þá sem skilja hana út í hörgul. Svo er alltaf verið að breyta henni.

Tímaritið Skoðun (skodun.is) er búið að vera á netinu síðan 1999. Ritstjóri er Sigurður Hólm Gunnarsson. Þar er margt ágætra greina.

Er að lesa þessa dagana í kyndlinum mínum kynningu og upphaf á bók sem heitir: The Emperor of All Maladies: A Biography of Cancer. Þessi bók er eftir Siddhartha Mukherjee og er ákaflega athyglisverð. Hef ekki keypt hana ennþá a.m.k., en er enn að pæla í gegnum kynninguna. Þarna er rakin saga krabbameins allt fram á okkar daga (bókin er gefin út árið 2011) á ákaflega auðskilinn og einfaldan hátt. Þegar ég var að alast upp mátti helst ekki minnast á þennan sjúkdóm. Hann var svo hræðilegur. Engin lækning var til og þeir sem hann fengu voru nánast dauðadæmdir. Nú er öldin önnur. Margir sigrar hafa unnist í baráttunni við þennan sjúkdóm, sem reyndar er margir sjúkdómar en lýsir sér aðallega í því að frumuskipting verður stjórnlaus.

Hvað skyldi vera það erfiðasta við að vera læknir? Sennilega að taka ákvörðun um að gefast upp og hætta allri meðferð annarri en þeirri sem líknandi er. Sennilega er léttast ef sjúklingurinn getur tekið þá ákvörðun sjálfur eða fjölskylda hans, en annars er líklega reynt að hafa marga í samráði um slíkt. Sjálfur hef ég nokkrum sinnum þurft að taka slíkar ákvarðanir varðandi gæludýr og bara það er verulega erfitt.

Bókmenntasmekkur minn er dálítið skrýtinn. Fyrir nokkru las ég bókina „Stiff“ eftir Mary Roach og skrifaði eitthvað um hana í maí síðastliðnum. Nú er það nýjasta bókin eftir hana sem ég þarf endilega að fara að lesa. Hún heitir: Gulp. Adventures on the Alimentary Canal.

Stiff fjallaði um fjölbreytt not af líkum og The Alimentary Canal er ekki bara vélindað heldur öll leiðin frá munni og niður úr. Svo held ég að einhver bók sé til eftir Mary um þyngdarleysi og áhrif þess á mannslíkamann.

Mikið er talað um nauðgunarmál o.þ.h. Hæstiréttur sneri nýlega við héraðsdómi og sýknaði menn, sem áður var búið að dæma til fangelsisvistar. Ég hef ekki lesið dóm hæstaréttar, þó ég ætti vel að geta það. Sú hugmynd sem ég hef fengið um verknaðinn af fréttum er að hæstiréttur sé í sjálfu sér sammála um að hinir ætluðu gerningsmenn séu sekir um hann, en ýmislegt í sambandi við rannsóknina og ytri aðstæður valdi því að ekki sé hægt að staðfesta dóminn.

Þetta er dálítið slæmt, því nauðsynlegt er að sæmileg sátt sé um úrskurði dómstóla. Hér á Íslandi hefur svo verið lengi og nauðsynlegt er að þannig verði það áfram. Skipun manna til dómsstarfa er ekki hafin yfir þjóðarvilja og hugsanlegt er að láta almenning ráða einhverju um þá skipun. Ekki er samt víst að bein kosning sé það rétta og alls ekki í æðstu dómstóla landsins.

Milli húsa.